Ewangelia na dziś (22.02)

Pierwsze czytanie:

 (1 P 5, 1-4)
Najmilsi: Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

Psalm:

(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6)
REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego

Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.

Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska
są moją pociechą.

Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

Aklamacja (Mt 16, 18)
Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą.

Ewangelia:

 (Mt 16, 13-19)
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Pierwszy List św. Piotra został skierowany do cierpiących, nieżydowskich, nowych wyznawców Chrystusa w Azji Mniejszej. Ma ich umocnić w wierze i zapewnić, że właśnie przez wiarę w Chrystusa są w Niego wszczepieni, otrzymując nową chrześcijańską tożsamość. Jak jednak ich prowadzić wiedząc, że wiara nie uchroni ich przed dalszymi cierpieniami i prześladowaniami? Jak paść to stado Boże?
Piotr, będąc daleko, na koniec swojego listu daje tamtejszym liderom wspólnot chrześcijańskich konkretne wskazówki: mają te wspólnoty prowadzić jak słudzy, strzec bezinteresownie, z oddaniem, jako żywe przykłady dla stada. Nie poleca im tego, ale prosi, i stawia im siebie pierwszego jako żywy przykład: również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień i uczestnik tej chwały, która ma się objawić.
W tych słowach zawiera się głęboka prawda o Piotrze, ale także wskazówka, kim każdy duszpasterz winien być dla nas, którzy nieraz znosimy, jak tamci chrześcijanie, niedogodności, a czasem i prześladowania ze względu na Chrystusa.
Święto katedry św. Piotra Apostoła niech będzie zachętą, by modlić się za naszych duszpasterzy. By byli jak św. Piotr. A dla duszpasterzy – zachętą, by iść śladem Piotra i jego wskazań.

Komentarz do psalmu

Pan jest moim Pasterzem – nie brak mi niczego! W radosnym wołaniu króla Dawida odnajdujemy całe bogactwo przykładów na Jego troskę o nas, opiekę, zapewnienie bezpieczeństwa, zwłaszcza kiedy przechodzimy przez ciemną dolinę. A jeśli tak – czy naprawdę postawiłeś na Niego, czy może wciąż jesteś sam sobie pasterzem? Bóg potrzebuje naprawdę niewiele: pozwolić Mu się prowadzić.

Komentarz do Ewangelii

Za kogo Mnie uważacie? – to fundamentalne pytanie, które Jezus zadaje swoim uczniom, dziś staje przed każdym z nas. Kim jest dla nas Jezus Chrystus? Być może jedynie elementem pozbawionej istotnej treści wiary wyznawanej mechanicznie w Credo. Może cudotwórcą na zawołanie, do którego uciekamy się/przypominamy Mu o sobie w chwilach, kiedy nasze życie potrzebuje „cudu”? Może – jak dla współczesnych Jezusowi - kimś niezwykłym, jak Jan Chrzciciel czy jeden z wielkich proroków biblijnych?
To wszystko Jezusowi nie wystarcza. On chce być dziś dla nas Mesjaszem, na którego wciąż czekają Żydzi. Chce być Kimś bliskim, naszym Panem i Zbawicielem, bratem, Synem Boga żywego, wzorem do naśladowania. Takim Go właśnie rozpoznał Piotr. Dlatego to jego Jezus uczynił fundamentem całej wspólnoty kościelnej i na nim zbudował swój Kościół, czego symbolem jest dziś watykańska Bazylika św. Piotra.
Czy to wyznanie Piotra pociąga mnie do Jezusa? Czy staje się fundamentem mojego życia duchowego? Nie musimy być bezgrzeszni i nieomylni. Piotr też nie był. Wiedział jednak dobrze (i winni to wiedzieć wszyscy duszpasterze), na jakiej Opoce buduje Kościół, od Kogo zależy, Komu zaufał bez reszty i Kogo chce dawać innym – to wystarczyło, by być dla innych opoką.

Komentarze zostały przygotowane przez Radosława Molendę

źródło: mateusz.pl

 (Mt 16, 18)
Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą.

Módlmy się.

"Zaprawdę, powiadam ci: Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz"

Jakaż słaba jest ludzka natura. Taki mocarz!

Red.