Ewangelia na dziś (20.03.2021)

Pierwsze czytanie:

(Jr 11,18-20)
Pan mnie pouczył i dowiedziałem się; wtedy przejrzałem ich postępki. Ja zaś jak potulny baranek, którego prowadzą na zabicie, nie wiedziałem, że powzięli przeciw mnie zgubne plany: Zniszczmy drzewo wraz z jego mocą, zgładźmy go z ziemi żyjących, a jego imienia niech już nikt nie wspomina! Lecz Pan Zastępów jest sprawiedliwym sędzią, bada nerki i serce. Chciałbym zobaczyć Twoją zemstę nad nimi, albowiem Tobie powierzam moją sprawę.

Psalm:

(Ps 7,2-3.9bc-12)
REFREN: Panie, mój Boże, Tobie zaufałem

Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam,
wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,
zanim jak lew ktoś nie porwie i nie rozszarpie mej duszy,
gdy zabraknie wybawcy.

Panie, przyznaj mi słuszność według mej sprawiedliwości
i niewinności, która jest we mnie.
Niech ustanie nieprawość występnych, a sprawiedliwego umocnij
Boże sprawiedliwy, który przenikasz serca i sumienia.

Bóg jest dla mnie tarczą
co zbawia ludzi prostego serca.
Bóg sędzia sprawiedliwy,
Bóg codziennie pałający gniewem.

Aklamacja (J 3,16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Ewangelia:

(J 7,40-53)
Wśród słuchających Go tłumów odezwały się głosy: Ten prawdziwie jest prorokiem. Inni mówili: To jest Mesjasz. Ale - mówili drudzy - czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem? I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie odważył się podnieść na Niego ręki. Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszów, a ci rzekli do nich: Czemuście Go nie pojmali? Strażnicy odpowiedzieli: Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia. Odpowiedzieli im faryzeusze: Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty. Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha, i zbada, co czyni? Odpowiedzieli mu: Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei. I rozeszli się - każdy do swego domu.

 Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Fragment z Księgi Jeremiasza rozpoczyna serię tzw. wyznań proroka, w których skarży się Bogu, że jest niezrozumiany przez swoich rodaków. Życie Jeremiasza od początku było wyjątkowe, ponieważ został powołany jeszcze przed ukształtowaniem w łonie swej matki (por. Jr 1,5). Od początku był poświęcony Bogu, czyli jakby był wyjęty ze świata. Takie słowa odnosimy dziś analogicznie np. do kościoła, który jest konsekrowany, tzn. wyłączony ze świeckiego użytku.
Jednak moc Bożego powołania nie powoduje, że prorok jest szanowany i słuchany przez ludzi. Co więcej, jak pokaże dalsza historia jego życia, napomnienia, które przekazywał od Boga, nie były wysłuchane przez ludzi. Spisek wobec Jeremiasza jest spowodowany prawdopodobnie jego krytyką wobec obłudy religijnej.
W kontekście zbliżających się Świąt Paschalnych wyznanie Jeremiasza obrazowo przybliża mękę Chrystusa, który będzie barankiem na rzeź prowadzonym, a drzewo Jego krzyża będzie przez wielu znienawidzone. Prorok Jeremiasz nie załamuje się przeciwnościami, ale głęboko wierzy, że Bóg jest z nim, któremu „powierza swoją sprawę”. W tym zaufaniu można dostrzec postać Jezusa, który na krzyżu będzie wołał: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23,46). Żadna niedola nie może mnie zniszczyć, jeśli w pełni oddaję się Bogu i Jemu „powierzam swoją sprawę”.

Komentarz do psalmu:

W śpiewanym dziś fragmencie Psalmu 7 można dostrzec dwa etapy. W pierwszym, który zawiera się w dwóch pierwszych zwrotkach, Psalmista zdaje Bogu rachunek ze swojego sprawiedliwego życia. Chce przez to pokazać, że niesłusznie cierpi z rąk prześladowców. Wyrzuca Bogu i prosi Go o przyjście sprawiedliwości. Jednak nie zatrzymuje się wyłącznie na swoim rozumieniu sprawiedliwości, która miałaby być wyzwoleniem od niesłusznych prześladowań. W drugim etapie, który zaczyna się pod koniec drugiej zwrotki, Psalmista wyznaje wiarę w Boga, który jest sprawiedliwy, mimo że Jego sprawiedliwość jest trudna do zrozumienia. Podobnie jak prorok Jeremiasz, ufa Bogu, a jego pełne powierzenie się wyraża refren psalmu: „Panie, mój Boże, Tobie zaufałem”.

Komentarz do Ewangelii:

Dogłębne poznawanie prawd wiary, Pisma świętego, nauki Kościoła jest bardzo potrzebne i ważne w relacji z Panem Bogiem. Można jednak nieraz, przez złe zrozumienie albo używanie dla własnego celu, przykryć tymi wszystkimi sprawami Pana Boga. Na początku dzisiejszej Ewangelii jesteśmy świadkami żywej dyskusji, podczas której padają co chwila prawdziwe i ważne stwierdzenia. Tłum, nie mając tego na celu, w kilku krzykliwych zdaniach wykłada naukę o Jezusie. Stwierdza, że jest prorokiem, Mesjaszem, że pochodzi z rodu Dawida, a nawet, że urodził się w Betlejem. Jednak przerzucanie się „prawdami teologicznymi” nie wzbudza wśród tłumu, a także kapłanów i faryzeuszów, wiary w Jezusa Chrystusa.
Są jeszcze inni, początkowo niezauważeni, bohaterowie tej Ewangelii. Wobec podburzonego tłumu, który chce pojmać Jezusa, pozostają w kontraście cisi strażnicy. W jednym zdaniu wypowiadają wyznanie wiary w Boga żywego, który jest Człowiekiem i do nich przemawia. Oni wyrażają prostą wiarę w Osobę Jezusa Chrystusa. Jednak Ewangelista Jan nie chce powiedzieć przez to, że wiara ma się opierać tylko na moim osobistym odczuciu. Stawia kolejnego bohatera, którym jest Nikodem. Przedstawia on jakby „intelektualną” stronę wiary. Odpierając zarzuty „prawne” faryzeuszów, demaskuje ich hipokryzję w spełnianiu Prawa.
Dzisiejszy fragment zachęca nas do zadbania o dwa podstawowe aspekty naszej wiary. Mamy spotkać osobiście Jezusa i jednocześnie dbać o wyznawane prawdy wiary, które również prowadzą nas do Boga.

Komentarze zostały przygotowane przez Jakuba Zinkowa kleryka IV roku WMSD w Warszawie

źródło: mateusz.pl

(J 3,16)
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Módlmy się.

 Boże w Trójcy Jedyny, przymnóż nam wiary, sił do życia w łasce, aby ofiara Pana naszego Jezusa Chrystusa przynoisła nam zbawienie i życie wieczne. Amen

Red.