Inne 18 Jan 2022 | Redaktor
Ewangelia na dziś (18.01)

fot. pixabay

Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 18 stycznia. (Ef 1, 17-18) Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

Pierwsze czytanie:

 (1 Sm 16, 1-13)
Pan rzekł do Samuela: "Dokąd będziesz się smucił z powodu Saula? Uznałem go przecież za niegodnego, by panował nad Izraelem. Napełnij oliwą twój róg i idź: Posyłam cię do Jessego Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem sobie króla". Samuel odrzekł: "Jakże pójdę? Usłyszy o tym Saul i zabije mnie». Pan odpowiedział: "Weźmiesz z sobą jałowicę i będziesz mówił: Przybywam złożyć ofiarę Panu. Zaprosisz więc Jessego na ucztę ofiarną, a Ja wtedy powiem ci, co masz robić: wtedy namaścisz tego, którego ci wskażę". Samuel uczynił tak, jak polecił mu Pan, i udał się do Betlejem. Naprzeciw niego wyszła przelękniona starszyzna miasta. Jeden z nich zapytał: "Czy twe przybycie oznacza pokój?" Odpowiedział: "Pokój. Przybyłem złożyć ofiarę Panu. Oczyśćcie się i chodźcie złożyć ze mną ofiarę!" Oczyścił też Jessego i jego synów i zaprosił ich na ofiarę. Kiedy przybyli, spostrzegł Eliaba i powiedział: "Z pewnością przed Panem jest jego pomazaniec". Pan jednak rzekł do Samuela: "Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż odsunąłem go, nie tak bowiem jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce". Następnie Jesse przywołał Abinadaba i przedstawił go Samuelowi, ale ten rzekł: "Ten też nie został wybrany przez Pana". Potem Jesse przedstawił Szammę. Samuel jednak oświadczył: "Ten też nie został wybrany przez Pana". I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: "Nie ich wybrał Pan". Samuel więc zapytał Jessego: "Czy to już wszyscy młodzieńcy?" Odrzekł: "Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce". Samuel powiedział do Jessego: "Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie". Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. Pan rzekł: "Wstań i namaść go, to ten". Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Samuel zaś ruszył w drogę i poszedł do Rama.

 

Psalm:

(Ps 89 (88), 20. 21-22. 27-28)
REFREN: Ja sam wybrałem Dawida na króla

Mówiąc kiedyś w widzeniu
do świętych Twoich, rzekłeś:
"Na głowę mocarza włożyłem koronę,
wyniosłem wybrańca z ludu.

Znalazłem Dawida, mojego sługę,
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była
i umacniało go moje ramię".

"On będzie wołał do Mnie:
„Ty jesteś moim Ojcem,
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
A Ja go ustanowię pierworodnym,
najwyższym z królów ziemi".

Aklamacja (Ef 1, 17-18)
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

 

Ewangelia:

 (Mk 2, 23-28)
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: "Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?" On im odpowiedział: "Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom". I dodał: "To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu".

 

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Bóg stawia Samuela w bardzo niezręcznej sytuacji. Lecz prorok, choć przepełniony smutnymi refleksjami i nie bez obaw o własne życie, rusza, by spełnić zadanie. Ma namaścić syna Jessego – Dawida na nowego króla. Nic wcześniej nie wskazywało na to, że ten młody człowiek może odegrać istotną rolę w historii Izraela.
Po raz kolejny suwerenne decyzje Boga burzą ład i harmonię, a konsekwentna troska o swój lud nie zawsze jest czytelna i zrozumiała. W tej sytuacji może zrodzić się wątpliwość w kwestii wolności człowieka. Czy jesteśmy tylko pionkami w nieprzewidywalny sposób przestawianymi postanowieniami Boga? I jaki mamy wpływ na własne życie? Jeśli naszą, ludzką wolność rozumiemy jako dar złożony w duszy, a jej źródłem i prawzorem jest wolność Boga, wtedy paradoksalnie dojrzewa ona najpełniej w posłuszeństwie Jego woli. Istotna jest wiara w to, że Stwórca ma rację, ma dla nas plan A, B, często aż do Z. Zna nasze serca, wie, do czego jesteśmy zdolni, prowadzi ku spełnionemu życiu. I czyni to z ogromnej, bezinteresownej, płomiennej miłości do człowieka. Wolność to możliwość wyboru odpowiedzi „tak” lub „nie” na Jego miłość.

 

Komentarz do psalmu

Wybrane wersety dzisiejszego psalmu podkreślają ważność przymierza, jakie zawarł Bóg z Dawidem i jego potomkami. Mimo słabości ludzkiej kondycji Stwórca jest wierny i stały. Człowiek wierzący słowu Boga jest w stanie zrobić to, co ma do zrobienia.

 

Komentarz do Ewangelii

A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając”. (Rdz. 2, 2-3.)
Szabat, ostatni dzień tygodnia, dzień święty, jest ukoronowaniem całego tygodnia. Dzień szabatu miał być odpoczynkiem dla ciała, ale przede wszystkim radością dla duszy w spotkaniu z Bogiem. Cały poprzedzający tydzień owocnej pracy, przyrządzanie odpowiednich potraw gwarantowały pełniejsze przeżycie tego świątecznego dnia. Jak napisał Abraham J. Heschel szabat jest metaforą, przedsmakiem raju i świadectwem Bożej obecności. Szabat jest dla człowieka, bo w szabat mogę spotykać Boga.
Jezus odwraca porządek. Od Jego zmartwychwstania szabat nie jest ostatnim, a pierwszym dniem tygodnia. Od świadomości, dokąd zmierzamy, co jest ostatecznym celem życia, zaczynajmy kolejny tydzień.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 

(Ef 1, 17-18)
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

Módlmy się.

To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu powiedział Pan. Amen

 

Red.

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor