Ewangelia na dziś (13.05)

Pierwsze czytanie:

(Dz 18,1-8)
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: „Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan”. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

Psalm:

(Ps 98,1-4)
REFREN: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Aklamacja (J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Ewangelia:

(J 16, 16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: „Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?” Powiedzieli więc: „Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi”. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: „Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Paweł opuszcza Ateny i przybywa do Koryntu. Obydwa te miasta w czasach starożytności rywalizowały ze sobą. Korynt był ośrodkiem gospodarczym i politycznym Grecji, ale był też źródłem niemoralnego życia i kultu bożków. Mogłoby się wydawać, że pełne grzechu miejsce Bóg będzie raczej omijał, aniżeli pośle tam swoje sługi. Jednak nie taki jest nasz Bóg. On chce dać szansę każdemu swojemu dziecku. On chce być zjednoczony z każdym swoim stworzeniem, a tym bardziej z tym zagubionym. Paweł rozpoczyna wspólną działalność z Akwilą i Pryscyllą, aby czuć się bezpiecznym, ponieważ wspólna praca zobowiązywała też do wspólnych uczt i wspólnego kultu religijnego. Natomiast ich małżeństwo pozostawało blisko Boga. Paweł trudni się wyrobem namiotów. W czasie wędrówki Izraela jedyny Bóg również mieszkał w Namiocie Spotkania. Namiot przypomina, że nie jesteśmy stałymi obywatelami na tej ziemi, ale tylko pielgrzymami. Przypomina nam również obecność Bożą w najtrudniejszym czasie przejścia przez pustynię. Właśnie w Koryncie Bóg rozbija swój namiot, po to, aby ocalić pogan. On nie ma względu na osoby, wszystko jedno, jakiej jesteś narodowości, koloru skóry. Bóg nie patrzy tak, jak człowiek, nie szufladkuje ludzi. On chce mieć wszystkich u siebie. Paweł odczuwa też lęk wobec głoszenia Słowa Bożego w tym miejscu, jednak sam Pan umacnia go. Jest z nim i daje mu pewność, że nic mu się nie stanie, byleby tylko głosił słowo, które jest tak niezbędne do ratowania dusz. Nas także Bóg powołuje do głoszenia swojego słowa o zbawieniu, o Bożej miłości wśród tych, wśród których jesteśmy.

Komentarz do psalmu:

Pieśń nową mogę śpiewać wtedy, kiedy jestem wyzwolony, kiedy moja sytuacja staje się diametralnie inna. Tak stało się w momencie, kiedy Chrystus zbawił nas na krzyżu i osiągnął zwycięstwo dzięki swojej prawicy, którą pozwolił ukrzyżować. Co to jest za Miłość, która pomimo tego, że stworzenie okazało nieposłuszeństwo, Ona dalej trwa przy stworzeniu?

Komentarz do Ewangelii:

Czym jest ta tajemnicza chwila, o której mówi Jezus? Dla Boga jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. W skali Bożej czas ma zupełnie inne znaczenie. Bóg daje nam czas, abyśmy dojrzeli. My mierzymy czas, aby jak najszybciej minął albo, aby coś się wydarzyło. Tak samo na pustyni Izraelici w jednej chwili przeżywali obecność Bożą i byli wierni, a za chwilę targały nimi wątpliwości i zdradzali Boga. A jak u mnie wygląda chwila relacji z Bogiem? Taka „chwila” może uratować moją duszę od potępienia: chwila skruchy, chwila miłości i chwila zwrócenia się ku Bogu, chwila modlitwy za kogoś innego.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Faustynę Aleksandrowicz CSFN

źródło: mateusz.pl

(J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Módlmy się.
Boże Ojcze Wszechmogący, wydaje się, że doszliśmy już do granicy błędów i wypaczeń, ześlij nam Parakleta niech nas pocieszy i napełni nadzieją w Panu. Amen 

Red.