Ewangelia na dziś (09.03)

Pierwsze czytanie:

 (Jon 3, 1-10)
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: "Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam". Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: "Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona". I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje: "Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy? " Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Psalm:

(Ps 51 (50), 3-4. 12-13. 18-19)
REFREN: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Aklamacja (Jl 2, 13bc)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Ewangelia:

 (Łk 11, 29-32)
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: "To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Niniwa, stolica Asyrii, potęgi, która podbiła królestwo utworzone przez Dawida i uprowadziła do niewoli wielu Izraelitów, w przekazie biblijnym stała się symbolem tego, co wrogie. Do tego znienawidzonego miasta Bóg posyła proroka Jonasza, by głosił Słowo Boże. Jonasz przestraszył się i przez długi czas na wszelkie sposoby próbował uniknąć wypełnienia woli Bożej. Jednak splot wydarzeń ostatecznie doprowadził go do Niniwy, gdzie po raz drugi, otrzymał od Boga tę samą misję. Tym razem już nie uciekał, lecz wstał, poszedł i głosił z taką mocą, że wszyscy, bez względu na stan, począwszy od króla, a skończywszy na ostatnim bydlęciu, nawrócili się. W dzisiejszej perykopie można zwrócić uwagę na decydujący moment w podjęciu misji i nawrócenia.
Każdego z nas na swój szczególny sposób Bóg posyła na misje głoszenia prawdy o Bogu i człowieku zawartej w Słowie Bożym. Nie zawsze łatwo ją zrozumieć. Czasem wydaje się zbyt mocno odbiegająca od powszechnie obowiązujących sposobów życia. Wymaga odwagi i podjęcia jakiegoś trudu. Historia Jonasza pokazuje, że trudno jest uciec od swojego posłania. Przychodzi taki moment, że trzeba się skonfrontować z prawdą o własnym życiu i po prostu wstać i pójść, dokądkolwiek Bóg zechce.

Komentarz do psalmu

Oto przejmująca modlitwa człowieka, który dostrzegł swoje grzechy, zna swoje ograniczenia i słabości. Ale nie boi się przyjść do Boga, wierzy w Jego miłosierdzie. Wie, że tylko od Niego płynie moc zdolna przezwyciężyć ludzkie słabości. Pokora i skrucha jest drogą do serca Boga.

Komentarz do Ewangelii

Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Przyjąć tajemnicę Jezusa z wiarą, nie jest łatwo. Świat całym swoim bogactwem i możliwościami wprowadza zamęt. Ciągle poszukujemy jakiegoś ostatecznego potwierdzenia, że Prawda jest prawdą.
Jezus wzywa nas dzisiaj do pewnego radykalizmu, potwierdzenia bezwarunkowym, prostym, „tak, wierzę” w zbawczą moc Jezusa i przełożenia w codziennym życiu.
Potrzeba otwartości Królowej Saby, która zaciekawiona mądrością Salomona, wyruszyła w daleką i niebezpieczną podróż, odwagi proroka Jonasza i determinacji mieszkańców Niniwy, by Jezus Chrystus, stał się jedynym znakiem miłości Boga.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

(Jl 2, 13bc)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Módlmy się.

Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej. Amen

Red.