Ewangelia na dziś (08.09)

Pierwsze czytanie:

(Mi 5, 1-4a)
Tak mówi Pan: "A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie Mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. I powstanie i będzie ich pasterzem mocą Pana, przez majestat imienia Pana Boga swego. Będą żyli bezpiecznie, bo Jego władza rozciągnie się aż do krańców ziemi. A On będzie pokojem".

Psalm:

(Ps 13, 6)
REFREN: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim

Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu,
niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
Będę śpiewać Panu,
który mnie obdarzył dobrem.

Aklamacja
Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo, i godna wszelkiej chwały, bo z Ciebie narodziło się słońce sprawiedliwości, Chrystus, który jest naszym Bogiem.

Ewangelia:

(Mt 1, 1-16. 18-23)
Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: "Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel", to znaczy: "Bóg z nami".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Obok „Bożego Narodzenia” Jezusa, jeszcze tylko dwie osoby czcimy świętem dedykowanym specjalnie ich narodzeniu: Jana Chrzciciela (w czerwcu) oraz Maryję (dzisiaj). Jest tak, ponieważ ich życie zostało całkowicie podporządkowane tajemnicy wcielenia i odkupienia; niepodobna mówić o „własnym” życiu Jana ani Maryi – oni są jak księżyc albo ikona, które odnoszą się wciąż do innego, boskiego światła, oraz innej, boskiej rzeczywistości. W tym kontekście, pierwsze czytanie uzmysławia nam, że ta „księżycowatość” oraz „ikoniczność” to również cechy naszego życia: także nas Bóg poznał, przeznaczył, powołał, usprawiedliwił i obdarzył chwałą – abyśmy się stali na wzór obrazu, czyli właśnie ikony (gr. eikón), Jego Syna. Gdy jednak słyszymy o „przeznaczeniu”, możemy się zawahać, pomni na błędne teorie predestynacji, czyli odgórnego przeznaczenia (na zasadzie „przydziału”) do zbawienia lub potępienia. Ale tak nie jest! Bóg nie przeznacza nikogo do piekła – dokonuje się to przez trwanie w grzechu śmiertelnym aż do śmierci; przeciwnie zaś, Bóg przeznaczył stworzenie do ostatecznej doskonałości, którą dopiero ma osiągnąć; a człowieka Bóg wzywa do osobowej relacji z Nim (por. KKK 1037, 302, 299). Spróbuj określić dzisiaj, jaki procent twojego życia ma związek z Jezusem – w jakim stopniu jesteś „księżycem w pełni”, a w jakim „księżycem zaćmionym”; pomyśl też, jaką ikoną twojego ostatecznego przeznaczenia jesteś – czytelną i błyszczącą czy obdrapaną i podniszczoną. Co możesz z tym zrobić?

Komentarz do psalmu:

Liturgia wkłada ten psalm w usta nowonarodzonej Maryi: Niech się moje serce cieszy z Twej pomocy – śpiewa Niepokalana, zachowana od wewnętrznego rozregulowania grzechu pierworodnego a obdarowana pełnią łaski; Pan obdarzył mnie dobrem – śpiewa przyszła Matka Boża, wdzięczna za swoje życiowe powołanie. Możemy dołączyć do tej pieśni nasze zwrotki: będzie nimi rozbudzona na nowo świadomość chrztu, który czyni nas rodzeństwem Maryi w porządku łaski, oraz modlitwa o rozpoznanie lub utwierdzenie w naszym życiowym powołaniu – nie tyle „funkcji społecznej” bądź „roli do odegrania w teatrzyku Boga”, ile formie, w jakiej pielgrzymujemy ku Niemu i w jakiej spełnia się już „tu i teraz” nasze ostateczne przeznaczenie.

Komentarz do Ewangelii:

Przekonywaliśmy się dotąd, że przeznaczenie jest nieodłączną konsekwencją stworzenia – Bóg stworzył świat w całości i w szczegółach jako uporządkowany, z wpisaną w niego celowością. Obecna Ewangelia, do stworzenia i przeznaczenia dołącza trzeci element – opatrzność. Zestawmy ten długi, dla niektórych nieco nużący, opis rodowodu Jezusa Chrystusa z końcowym zdaniem: A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie! Okaże się wtedy, że opatrzność to nieodłączny element Dobrej Nowiny. Ale czy – podobnie do przeznaczenia – właściwie ją rozumiemy? „Opatrznością nazywamy zrządzenia, przez które Bóg prowadzi swoje stworzenie do ostatecznej doskonałości… Troska Opatrzności Bożej jest konkretna i bezpośrednia; obejmuje sobą wszystko, od rzeczy najmniejszych aż do wielkich wydarzeń świata i historii… Bóg działa we wszelkim działaniu swoich stworzeń; On jest pierwszą przyczyną, która działa w przyczynach wtórnych i przez nie…” (por. KKK 302, 303 i 307).

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Błażeja Węgrzyna

źródło: mateusz.pl

Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo, i godna wszelkiej chwały, bo z Ciebie narodziło się słońce sprawiedliwości, Chrystus, który jest naszym Bogiem.

 Módlmy się.

Najświętsza Panno Maryjo opiekuj się nami i wspieraj w potrzebach naszych. Amen

Red.