Ewangelia na dziś (08.03)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 55, 10-11)
Tak mówi Pan Bóg: "Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa".

Psalm:

(Ps 34 (33), 4-5. 6-7. 16-17. 18-19)
REFREN: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli

Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.

Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.

Aklamacja (Mt 4, 4b)
Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie.

Ewangelia:

 (Mt 6, 7-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Wychowanie człowieka to proces długi, trudny i żmudny, choć nie pozbawiony radości, czego doświadczają wszyscy rodzice i wychowawcy. Celowe oddziaływanie na wychowanka ma kształtować jego osobowość, tożsamość, moralność, intelekt...
Bóg także ma swój zamiar wobec każdego z nas. Daje Słowo, które prowadzi nas do duchowej dojrzałości. Pomaga odkrywać, kim jesteśmy i po co żyjemy, uczy doskonalej kochać. Ono kształtuje sumienie i wolę, pogłębia wiarę, abyśmy stali się prawdziwie wolni.
Prorok Izajasz przekazuje obietnicę Boga, że Jego Słowo nie wraca bezowocne, zanim nie spełni pomyślnie swego posłannictwa, ale nie wciska go na siłę. Trzeba chcieć go słuchać i właściwie odczytać znaczenie. Lektura tekstów biblijnych, napisanych wiele lat temu w innej kulturze, nie jest łatwa. Może nas zaprowadzić na manowce, jeśli własnych spostrzeżeń i refleksji nie będziemy konfrontować z komentarzami osób uznanych przez Kościół.
Tak jak nie można napić się raz na zawsze, tak Słowem Bożym trzeba żyć codziennie. Dojrzewa powoli. Czasami mija kilka tygodni, a czasem potrzeba lat, by wykiełkowało i zaowocowało dojrzałością, a to paradoksalnie oznacza bycie dzieckiem Boga Ojca.

Komentarz do psalmu

Niezwykłe szczęście płynie z ust człowieka, który odnalazł swego Pana. Każdy, kto doświadcza uwalniającego spotkania z Bogiem, pragnie przeżywać tę radość z innymi. Jesteśmy stworzeni do życia we wspólnocie, w relacjach. Kiedy dzielimy się wzajemnie swoimi doświadczeniami duchowymi, mamy okazję zainspirować czy zachęcić drugiego człowieka do szukania Boga.

Komentarz do Ewangelii

Nie trzeba dużo mówić, czasami nic, by wyrazić miłość do drugiej osoby. Tym bardziej nie potrzebuje słów Bóg, który nas stworzył, więc zna nasze pragnienia i potrzeby. Jezus przekazuje nam słowa tej codziennej, najprostszej a jednocześnie najważniejszej modlitwy, żebyśmy nie zapominali, kim jesteśmy i po co żyjemy, Kogo potrzebujemy i jak mamy postępować wobec drugiego człowieka.
Kiedy spotykamy Boga z wiarą, że jest doskonałym Ojcem kochającym bezinteresownie, z samego faktu powołania do życia możemy wzrastać i rozkwitać. Mamy szansę na zebranie życiowych owoców dla siebie i wspólnoty, w której żyjemy.
Możemy dojrzewać w swoim człowieczeństwie, ponieważ mądry Ojciec uczy nie tylko mówiąc jak żyć, ale pozwalając na zdobywanie różnorodnych doświadczeń. Szczególnie te najtrudniejsze, upadki, cierpienie, jeśli przyjmujemy je z wiarą, że Bóg jest, są cenną lekcją życia.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

(Mt 4, 4b)
Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie.

Módlmy się.

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski.  Amen

Red.