Ewangelia na dziś (03.05.2021)

Pierwsze czytanie:

(Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)

Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca.

Psalm:

(Ps: Jdt 13,18-20)
REFREN: Tyś wielką chlubą naszego narodu

Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi.
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi.

Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi,
abyś była wywyższona na wieki.

Drugie czytanie:

(Kol 1,12-16)
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego - Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

Aklamacja (J 19,27)
Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Ewangelia:

(J 19,25-27)

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Historia interpretacji Apokalipsy świętego Jana Apostoła łączy postać opisywanej Niewiasty z Maryją. Tą, która była Matką Boga-Mesjasza. Jego historię opisuje dzisiejsze pierwsze czytanie, które pomijając fragment o rodzeniu w bólu, koncentruje naszą uwagę na tryumfie narodzonego Dziecka, które jest Synem Boga. Smok chce działać przeciw Niemu, jednak zawsze interwencja Boga i Jego aniołów sprawia, że zamiary złego są udaremniane. Podsumowanie fragmentu nie pozostawia już żadnych złudzeń: „Bóg króluje i włada wraz ze swoim Pomazańcem”. Jednak my na co dzień wokół nas tego tryumfu nie widzimy. Odczuwamy mocno działanie kusiciela w naszym życiu.
Całościowe przesłanie tego fragmentu Apokalipsy pokazuje, jak się w tej sytuacji zachować, jaką taktykę walki przeciw Smokowi przyjąć. Wzorem do naśladowania staje się Najświętsza Maryja Panna, która jest ukazana jako przeciwieństwo Smoka. On posiada siedem głów i dziesięć rogów będących symbolem ziemskiej siły i mocarstw, które uciskają ludzi. Diademy zaś są symbolem uzurpacji władzy. Kiedy spojrzymy na Niewiastę, widzimy Kogoś zupełnie innego. Ona całkowicie oddaje się Bogu, co jest zobrazowane przez Jej obleczenie w słońce, które jest symbolem Boga. W pełnej harmonii życia nie uciska ludzi, których przedstawieniem są gwiazdy, lecz przyozdabia się nimi jak wieńcem. W tym oddaniu jest stale pod opieką Boga, który nie da Smokowi skrzywdzić Jej samej ani Jej potomstwa. Oddanie się Bogu na wzór Maryi jest najlepszą walką z oskarżycielem.

Komentarz do psalmu:

Dziś słowami zaczerpniętymi z Księgi Judyty możemy wychwalać Tę, którą przez Boże wybranie błogosławić będą wszystkie pokolenia. Tekst psalmu responsoryjnego zwraca uwagę na podobne aspekty co i pierwsze czytanie. Mianowicie na ufność Wybranej przez Boga. Ufność tak wielką, że będzie ona na wieki wspominana w sercach ludzkich oraz na to, że to Bóg jest tym, który działa w Jej życiu i to On sprawia, że jest Ona wywyższona i tak naprawdę to my Jego dzieła i Jego samego wychwalamy, chwaląc Ją.

Komentarz do drugiego czytania:

W Liście do Kolosan święty Paweł nauczał, że Jezus nie jest tylko jednym z aniołów lecz jest Pierworodnym wobec stworzenia Synem Bożym. Widzialnym objawieniem się Boga niewidzialnego. I nie jest to pusta teologia, ponieważ ma to znaczące odniesienie do naszego życia. Skoro bowiem Bóg przez swojego Syna uwolnił nas od uzurpowanej władzy ciemności i tak jak wybraną sobie Niewiastę przeniósł do swego królestwa, to naprawdę możemy, tak jak mówi Apostoł, radować się! Nie zagraża nam już Smok, o którym słyszeliśmy w pierwszym czytaniu. Jezus jest większy od niego i wyrwał nas spod jego władzy. Oto jest dobra nowina okresu wielkanocnego, w którym nadal trwamy.

Komentarz do Ewangelii:

Są w teologii takie pytania, na które najwybitniejsi teologowie nie znają odpowiedzi. Są w historii ziemskiego życia Jezusa momenty zakryte przed spojrzeniem najwnikliwszych biblistów. A Maryja wszystkie te chwile widziała na własne oczy, odpowiedzi na te pytania mogłaby uzyskać, po prostu pytając swego Syna. On także wiedział o tym, a jednak na krzyżu nie powiedział do ucznia, żeby pytał Ją o wszystko, czego nie wie, ale dał mu Ją jako Matkę. To synowskie przyjęcie Maryi jako matki jest w naszym życiu naśladowaniem Jezusa, który przecież sam też to zrobił. Przyjęcie Maryi jako matki jest stawaniem się synem – przyjmowaniem powołania do dziedzictwa Bożego.

Komentarze zostały przygotowane przez Rafała Mińkowskiego, kleryka III roku WMSD w Warszawie

źródło: mateusz.pl

(J 19,27) Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Módlmy się.

Red.