Kiedy nie ma powodu do cudzołóstwa

Medytacje ewangeliczne z dnia 1 marca 2019 r., Piątek

Jezus przyszedł w granice Judei i Zajordania. A tłumy znowu ściągały do Niego i znów je nauczał, jak miał w zwyczaju. I przystąpili do Niego faryzeusze, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: "Co wam przykazał Mojżesz?" Oni rzekli: "Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić". Wówczas Jezus rzekł do nich: "Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela". W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: "Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo". (Mk 10, 1-12)

...

Na początku... Początek to dar Boga. Nikt nie jest swoim początkiem tylko Stwórca daje każdemu początek. To co na początku jest doskonałe, ale z czasem popełniamy czyny przeciwne tej doskonałości.

Początkiem jest nasza natura, taka jaką stworzył ją Bóg. A Bóg stworzył mężczyznę i kobietę danych sobie nawzajem. Są cechy w kobiecie, które wcale nie są jej potrzebne, ale są potrzebne mężczyźnie, by mógł z nich czerpać. Tak samo są cechy w mężczyźnie, które jemu samemu nie są potrzebne, ale są potrzebne jej. To wzajemne obdarowywanie się jest szczęściem, byciem jednym ciałem. Ale nie zawsze tak się dzieje. Nie zachodzi taka głębia relacji jednak, gdy serca czyjeś są zatwardziałe.

Jeśli którykolwiek ze współmałżonków odrzuca dary jakie otrzymuje od drugiego, bo wciąż czerpie to, co jest mu potrzebne aby żyć skądś indziej, to nie ma tak naprawdę relacji między małżonkami. Te zagadnienia są indywidualne i ogromnie trudne. Nie może nikt z zewnątrz oceniać takich sytuacji.

Narzeczeństwo jest ogromnie ważnym etapem w życiu przyszłych współmałżonków. Dla kazdej pary to sprawa indywidualna, niepowtarzalna, bo każdy człowiek jest niepowtarzalny i indywidualny. Niedojrzałe serce, a do tego zatwardziałe jednak musi po prostu dojrzeć przed związaniem sie ze współmałżonkiem. Wtedy nie ma powodów do listów rozwodowych, cudzołóstwa, ale wspólna droga toczy się w dojrzewaniu w miłości na coraz to wyższym poziomie miłości. Wzajemne obdarowywanie się jest spełnieniem, ofiara jeden dla drugiego, wiernością i zaufaniem. To z Bogiem jest możliwe.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu

Ave Maryja

Kasia Chrzan