Czyściec - pierwsze kroki na drodze rozumienia czym jest

Katechizm Kościoła Katolickiego to ważne źródło dla naszego rozumienia Kościoła, do którego należymy. Oto mamy krótkie kompendium na temat czyśćca, który powinno być dla nas, tak jak wszystko co dotyczy ludzkiej duszy, niezwykle interesujące.

Oczywiście mówimy tu o sprawach nadprzyrodzonych, które żyjąc jeszcze życiem doczesnym ciężko nam zrozumieć. Nie mniej jednak pamiętajmy o różnicy miedzy tym, co irracjonalne, a więc absurdalne i nieprawdziwe, od tego co ponadracjonalne, a więc - owszem - trudne do zrozumienia, ale nie niemożliwe do coraz to głębszego poznawania.

Takimi drzwiami do poznawania spraw ostatecznych jest dla nas Katechizm Kościoła Katolickiego.

Przy okazji treściwego zapisu nt. czyśćca, mamy podane kierunki dla naszych dalszych poszukiwań, które warto podjąć. Po pierwsze możemy znaleźć odnośniki do Pisma Świętego, które zawiera dla nas treść najgłębszą i duchową na sposób indywidualny. Poza tym KKK przekierowuje nas do źródeł mądrości Kościoła, na przykład jak w przypadku spraw związanych ze zrozumieniem, czym jest czyściec, do treści spisanych na ten temat podczas Soborów: Florenckiego i Trydenckiego. Od razu mamy podane odpowiednie numeracje do dokumentów soborowych.

Nie ustawajmy w szukaniu prawdy o tym, co dotyczy duszy ludzkiej. Mamy rozum i możemy znajdować mądrość, która nie została zapisana dla tradycji, ale dla nas, dla konkretnych ludzi, aby to wszystko pomagało nam w naszych codziennych wyborach, ale też, jak w przypadku zagadnień związanych z istotą czyśćca, aby bardziej świadomie przeżywać dzień zaduszny w jego najgłębszym wymiarze.

CZYŚCIEC

Katechizm Kościoła Katolickiego - frgm.

KKK 1054 Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego zbawienia wiecznego, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości Boga.

KKK 1030 Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba.

KKK 1031 To końcowe oczyszczenie wybranych, które jest czymś całkowicie innym niż kara potępionych, Kościół nazywa czyśćcem. Naukę wiary dotyczącą czyśćca sformułował Kościół przede wszystkim na Soborze Florenckim (Por. DS 1304. i na Soborze Trydenckim (Por. DS 1820; 1580). Tradycja Kościoła, opierając się na niektórych tekstach Pisma świętego (Na przykład 1 Kor 3, 15; 1 P 1, 7), mówi o ogniu oczyszczającym:

Co do pewnych win lekkich trzeba wierzyć, że jeszcze przed sądem istnieje ogień oczyszczający, według słów Tego, który jest prawdą. Powiedział On, że jeśli ktoś wypowie bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu, nie zostanie mu to odpuszczone ani w tym życiu, ani w przyszłym (Mt 12, 32). Można z tego wnioskować, że niektóre winy mogą być odpuszczone w tym życiu, a niektóre z nich w życiu przyszłym (Św. Grzegorz Wielki, Dialogi, 4, 39).

KKK 1032 Nauczanie to opiera się także na praktyce modlitwy za zmarłych, której mówi już Pismo święte:

"Dlatego właśnie (Juda Machabeusz) sprawił, że złożono ofiarę przebłagalną za zabitych, aby zostali uwolnieni od grzechu" (2 Mch 12, 45). Kościół od początku czcił pamięć zmarłych i ofiarował im pomoce, a w szczególności Ofiarę eucharystyczną (Por. Sobór Lyoński II: DS 856), by po oczyszczeniu mogli dojść do uszczęśliwiającej wizji Boga. Kościół zaleca także jałmużnę, odpusty i dzieła pokutne za zmarłych:

Nieśmy im pomoc i pamiętajmy o nich. Jeśli synowie Hioba zostali oczyszczeni przez ofiarę ich ojca, dlaczego mielibyśmy wątpić, że nasze ofiary za zmarłych przynoszą im jakąś pociechę? Nie wahajmy się nieść pomocy tym, którzy odeszli, i ofiarujmy za nich nasze modlitwy (Św. Jan Chryzostom, Homiliae in primam ad Corinthios, 41, 5: PG 61, 594-595. Por. Hi 1, 5).

KKK 1055 Wierząc w "komunię świętych", Kościół poleca zmarłych miłosierdziu Bożemu i ofiaruje im pomoce, szczególnie Ofiarę eucharystyczną.

red.: KB