Bóg nie jest obcy, ale współodczuwający z nami

Medytacje ewangeliczne z dnia 31 grudnia 2018, Niedziela

Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim. (Łk 2,22-40)

"Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim" - zobaczmy, że Jezus doświadczył tego, co człowiek. Nabierał mądrości, a więc nie jest tak, że nie doświadczał tego, co w naszym życiu trudne - mozolnego uczenia się. W pełni otwarty na Łaskę Boga, w prostym zaufaniu poznawał i uczył się jak każdy z nas.

Nie zgrzeszył. Ale nie jest tak, że od razu miał pełnię mądrości w ludzkich władzach. W Księdze Izajasza czytamy: "Śmietanę i miód spożywać będzie, aż się nauczy odrzucać zło, a wybierać dobro." Iz 7, 15. A zatem widać, że szedł drogą ludzką do końca. We wszystkich jej trudach. Co najbardziej objawiło się podczas męki.

Ale przekroczył tę ludzką drogę nie grzesząc i zmartwychwstając. Nie musiał tego robić dla siebie, ale dla nas, grzeszników. Abyśmy pozwalali Jemu w nas przekraczać to co słabe. On w nas tego dokonuje.

Jest Syn Boga - Bóg nasz i Brat, który współodczuwa z nami. Do końca.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu

Ave Maryja

Kasia Chrzan