Wydarzenia 5 Feb 2018 | Redaktor
W miniony weekend w Bydgoszczy - relacja z niezwykłych dni skupienia

Agnieszka Ciaciuch

"Wspólna Msza Święta była bardzo wyjątkowa, ponieważ uczestniczące w niej osoby z niepełnosprawnością intelektualną, wraz ze swoimi opiekunami oraz przyjaciółmi dawali świadectwa swojej ogromnej wiary w Boga."

W niedzielę 4 lutego o godz. 11:30 w Bazylice św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy wspólnoty Wiary i Światła z regiony bydgoskiego wspólną Eucharystią rozpoczęły Dzień Skupienia. Uczestniczyły w nim następujące wspólnoty: Piastowskie Pucie z ks. Januszem Tomczakiem, który jest także duszpasterzem osób niepełnosprawnych, Szpaczki ze Skurcza z ks. Dariuszem Ryłko - kapelanem prowincji Polski Północnej Wiary i Światła, Więcborskie Rykotki z ks. Marcienem Wierzchosławskim, oraz Barka z Bydgoszczy.

Wspólna Msza Święta była bardzo wyjątkowa, ponieważ uczestniczące w niej osoby z niepełnosprawnością intelektualną, wraz ze swoimi opiekunami oraz przyjaciółmi dawali świadectwa swojej ogromnej wiary w Boga. Homilia, w której ks. Janusz przybliżył istotę ruchu założonego przez Jeana Vaniera, została dodatkowo zobrazowana scenką odegraną przez osoby niepełnosprawne i ukazała historię powstania ruchu.

Po Mszy Świętej wszystkie wspólnoty udały się na przygotowany poczęstunek oraz wspólne świętowanie, w trakcie którego konferencję wygłosił ks. Janusz, przytaczając cytaty założyciela wspólnoty- Jeana Vanier’a uzmysłowił nam siedem cierpień płynących z braku jedności.

Hasłem tegorocznego dnia skupienia było zdanie: Wspólnota szansą na wzrost. Ks. Marcin opierając się na przykładzie etapów dojrzewania zwykłej rośliny, ukazał nam jak wiele symbolizująca człowieka roślina potrzebuje do wzrostu, czyli jak wiele my sami tak naprawdę potrzebujemy, by w życiu wzrastać.

Konieczna jest doniczka, a więc miejsce, którym dla nas jest parafia. Ziemia, którą są dla nas inni ludzie, bo to razem z nimi możemy wzrastać, światło i ciepło, które daje nam Chrystus, zsyłając nam nieopuszczającego nas nigdy Ducha Świętego.

Wspólnie z niepełnosprawnymi modliliśmy się także koronką do Bożego Miłosierdzia, oraz jedną tajemnicą Różańca Świętego. Wspólnie śpiewaliśmy, tańczyliśmy, wspólnie się radowaliśmy tym, że gromadzi nas Chrystus, dziękując Jemu za to, że postawił na naszej drodze osoby niepełnosprawne, które dzień po dniu coraz bardziej uczą nas miłości.

Dzień skupienia wszystkich wspólnot to obraz wielkiej jedności, o którym trzeba nam walczyć. To czas miłości, radości, wspólnej zabawy i modlitwy.

Jean: Historia każdej osoby jest historią słabości, słabości przyjętej i zaakceptowanej albo odrzuconej w strachu i złości. Dziś dziękujemy Bogu, że posługując się osobą Jean’em powołał do życia wspólnoty Wiary i Światła, w których tą ludzką słabość uczymy się przyjmować i akceptować. Dziękujemy za wspólnoty, które skupiają w sobie ludzi pomagających w radzeniu sobie z ludzką słabością, która w naszych oczach może być ludzką niemocą, a w oczach Boga prawdziwym skarbem, który jeszcze bardziej zbliża nas wszystkich do Nieba.

Agnieszka Ciaciuch

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor