Święty Marcin I, papież i męczennik - patron dnia (13.04)
Wydarzenia
13 Apr 2022
| Redaktor
Święty Marcin I, papież. Autorstwa Nieznany. Domena publiczna. Źródło Wikipedia
Patronem dnia 13 kwietnia jest święty Marcin I, papież i męczennik.
Inne z kategorii
Święci męczennicy wietnamscy Andrzej Dung-Lac, prezbiter, i Towarzysze - patron dnia (24 listopada)
Wydarzenia
Wczoraj 16:14
Św. Klemens I, papież i męczennik - patron dnia (23 listopada)
Wydarzenia
23 Nov 08:14
Marcin urodził się 21 czerwca 598 roku w włoskim mieście Todi (Umbria). Był on synem kapłana Fabrycjusza, i od wczesnej młodości przebywał w Rzymie, należąc z urodzenia do hierarchii duchownej. Jako młody jeszcze człowiek, został wyświęcony na diakona, i pełnił przez jakiś czas sprawował funkcję nuncjusza papieskiego na dworze cesarza wschodnio-rzymskiego w Konstantynopolu.
Po śmierci papieża Teodora I, został wybrany papieżem
w 649 r. Był papieżem konsekrowany ale niezatwierdzonym przez cesarza. Marcin otrzymał wówczas święcenia kapłańskie i sakrę biskupią. Cesarz Konstanty II, urażony taką nominacją, odmówił uznania Marcina I za legalnie wybranego papieża.
w 649 r. Był papieżem konsekrowany ale niezatwierdzonym przez cesarza. Marcin otrzymał wówczas święcenia kapłańskie i sakrę biskupią. Cesarz Konstanty II, urażony taką nominacją, odmówił uznania Marcina I za legalnie wybranego papieża.
Papież Marcin I wyraźnie określał stanowisko Kościoła rzymskiego wobec monoteletów, którzy twierdzili, że Pan Jezus posiadał tylko jedną wolę - wolę Bożą, ale nie miał On woli ludzkiej. Ponownie bez zapytania cesarza - zwołał synod w kościele rzymskim Zbawiciela na Lateranie.
W pracach synodu brało udział 30 biskupów Kościoła Wschodniego i 105 biskupów łacińskich.
Synod potępił uroczyście błędy monoteletów w celowych 20 anatemach. Na te okoliczność
wydano równocześnie pisma wyjaśniające, jaką jest prawdziwa nauka katolicka w tych kwestiach.
W pracach synodu brało udział 30 biskupów Kościoła Wschodniego i 105 biskupów łacińskich.
Synod potępił uroczyście błędy monoteletów w celowych 20 anatemach. Na te okoliczność
wydano równocześnie pisma wyjaśniające, jaką jest prawdziwa nauka katolicka w tych kwestiach.
Dokumenty synodu rozesłane zostały do wszystkich biskupów chrzescijańskich i duchowieństwa oraz do cesarza Konstantyna II.
Cesarz ponownie odczytał to jako osobisty afront, i atak papieża na autorytet Cesarza, i w odwecie wysłał swojego przedstawiciela egzarchę Rawenny Olimpiusza, do Rzymu, aby ten zaresztował papieża, a biskupów rzymskich zmusił do odwołania powstałych dekretów tego synodu.
Cesarz ponownie odczytał to jako osobisty afront, i atak papieża na autorytet Cesarza, i w odwecie wysłał swojego przedstawiciela egzarchę Rawenny Olimpiusza, do Rzymu, aby ten zaresztował papieża, a biskupów rzymskich zmusił do odwołania powstałych dekretów tego synodu.
Posłannik egzekutor Olimpiusz widząc jednak poparcie, jakim cies zył się papież Marcin, zbuntował się przeciw decyzjom cesarza i odmówiwszy aresztowania papieża zbiegł na Sycylię. Przekaz głosi,
że gdy Olimpiusz, kiedy postanowił, że w czasie Mszy świętej osobiście dokona aresztowania papieża św. Marcina oślepł nagle i aresztowania nie dokonał. Wściekły na taki obrót sprawy cesarz Konstantyn II wysłał w asyście wojska drugiego apokryzariusza Teodora Kalliope.
że gdy Olimpiusz, kiedy postanowił, że w czasie Mszy świętej osobiście dokona aresztowania papieża św. Marcina oślepł nagle i aresztowania nie dokonał. Wściekły na taki obrót sprawy cesarz Konstantyn II wysłał w asyście wojska drugiego apokryzariusza Teodora Kalliope.
Ten aresztował papieża Marcina w dniu 17 czerwca 653 r. i w upokażajacych warunkach podróży
zawiódł go na Naksos, gdzie schorowany papież spędził w nędzy niemal cały rok. Następnie cesarz rozkazał wywieźć Marcina d o Konstantynopola, gdzie stanął przed sądem senatu. Został przez senat oskarżony nie o sprawy monotoletów i spisanych delkretów, ale o podżeganie do buntu egzarchy Olimpiusza, bezprawne ogłoszenie się papieżem i wzniecenie rozruchów pzreciw Cesarstwu.
Cesarski sąd skazał papieża na "degradację" ze wszystkich święceń duchownych i sprawowanych funkcji. Skazany został na śmierć, publicznie odarto go z szat pontyfikalnych, zakuto w kajdany i poprowadzono w upokażajcym przemarszu przez miasto na jego miejsce kaźni. Po błyskawicznym wstawiennictwie patriarchy Konstantynopola Pawła II karę śmierci zamieniono Marcinowi na dożywotnie zesłanie. Papież banita wywieziony został do Chersonezu na Krym.
Świety Marcin I, papież napisał z wygnania list w którym modli się, aby na Stolicę Apostolską nie powołano heretyk-monoteleta, z cesarskiego nadania. Trudne, wręcz nieludzkie warunki, nędza
i brak żywności doprowadziły papieża do semierci z głodu i udręczenia dnia 13 kwietnia 655 r.
i brak żywności doprowadziły papieża do semierci z głodu i udręczenia dnia 13 kwietnia 655 r.
Papież pochowany został w miejscowym kościele pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Jego grób stał się celem pielgrzymek. Marcin I był ostatnim, świetym wpisanym przez Kościół do katalogu świętych papieży i męczenników bez przeprowadzenia formalnego procesu beatyfikacyjnego.
W ikonografii św. Marcin I, papież, ukazywany jest w papieskim stroju pontyfikalnym z księgą w dłoni.