Święta Aniela Merici, dziewica - patron dnia (29 styczeń)
Święta Aniela Merici. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Aniela_Merici#/media/Plik:Saint_Angela_Merici.jpg
Patronką dnia 29 stycznia jest Święta Aniela Merici, dziewica.
Inne z kategorii
Św. Leonard z Porto Maurizio, prezbiter - patron dnia (26 listopada)
Święta Katarzyna Aleksandryjska, dziewica i męczennica - patron dnia (25 listopada)
Aniela urodziła się 21 marca 1474 roku w Desenzano we Włoszech. Wychowała się w religijnej rodzinie, sama szybko zaczęła żyć modląc się i pokutując. Gdy miała 15 lat straciła siostrę, a następnie rodziców. Jako sierota trafiła do swojego wuja, u którego zajmowała się gospodarstwem. Wstąpił wówczas do Zakonu św. Franciszka, a po śmierci wuja powróciła do rodzinnego miasta, a w 1516 przeniosła się do Brescii.
Należała do ruchu Del Divino Amore, w ramach którego podjeła pracę charytatwną. Ruch propagował także modlitwę, życie w cnocie i uczynki chrześcijańskie. Aniela szybko stworzyła wokół siebie autorytet, miejskie elity odwiedzały ją w jej iźbie. Nawet papież, Klemens VII, proponował jej by opiekowała się dziełami charytatywnym w Rzymie. W 1525 rou udała się do Stolicy Apostolskiej by uzyskać odpust.
Po powrocie do Brescii szybko musiała ponownie opuścić miasto ze względu na najazd Karola V. Tułała się wówczas po wielu miastach, mobilizując jednocześnie chętnych do udziału w jej ruchu. Gdy zapanował pokój, powróciła do Brescii i założyła nową rodzinę zakonną – siostry urszulanki. Ułożyła ona regułę, która zatwierdził w 1536 wikariusz generalny diecezji. Pierwsza kapituła odbyła się rok później, a niej wybrano Anielę na przełożoną zakonu. W przeciwieństwie do innych zakonów, urszulanki nie urzędowały w klasztorze, a zgodnie z zaleceniem Anieli „szły w lud”. Jej poświęcenie, inteligencja, mądrość przysporzyło jej przydomku „matka”, którego używał nawet Sforza, książę Mediolanu.
Zmarła 27 stycznia 1540 roku. Beatyfikowana została w 1788 roku, a kanonizowana w 1807 roku.
W ikonografii Święta przedstawiana jest w habicie urszulanki z białą chustą na szyi.
• Święty Józef Freinademetz, prezbiter
• Błogosławiona Archaniela Girlani, dziewica
• Święty Walery, biskup
• Święty Sulpicjusz Sewer, biskup
W Edessie, w Syrii - męczenników Sarbeliusza i Barbei, jego siostry. Zachowała się wczesna Pasja w języku syryjskim.
Na wysepce Houet, u wybrzeży bretońskich - św. Gildasa, opata. Z pochodzenia był Szkotem, ale czci doznaje przede wszystkim w bretońskiej diecezji Vannes. Rozmiłowany w samotności, Gildas słynął także z wielkiej wiedzy i dlatego nadano mu przydomek Mędrca. Pozostawił po sobie komentarz De poenitentia. Zmarł około roku 570. W hagiografii bretońskiej jest przedmiotem licznych sporów. Niektórzy rozróżniają mianowicie dwóch lub trzech Gildasów, ale współczesna krytyka historyczna skłania się ku przeświadczeniu o ich tożsamości.
oraz:
św. Konstancjusza z Perugii, biskupa i męczennika (+ II w.)