Św. Maciej, Apostoł- patron dnia (14 maj)

Święty Piotr był przekonany, że podobnie jak Stary Testament opierał się na 12 synach Jakuba patriarchy, a Izrael na 12 pokoleniach, tak i Nowy Testament powinien opierać na 12 Apostołach. Dlatego też, kiedy ta liczba ta została zdekompletowana, należało ją uzupełnić. Podobnie jak Piotr,  myśleli pozostali  Apostołowie. Przyjęta zasada rozstrzygnięć spornych spraw przez losowanie było wówczaspowszechnym zwyczajem.  Zakładano, iż w tych przypadkach nie decydowała losowość z przypadku, byli pewni, że tu decyduje głęboka wiara w nadprzyrodzoną interwencję Ducha Świętego. Wyraźnie wskazują na to słowa św. Piotra: "Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś" (Dz 1, 24).
Poza opisem powołania nie ma o nim pewnych informacji. Według Euzebiusza z Cezarei, św. Maciej był jednym z 72 uczniów Pana Jezusa. Był pochodzenia żydowskiego, jak na to wskazuje pochodzenie wszystkich Apostołów, a także uczniów Chrystusa. Także hebrajskie imię teoforyczne Mattatyah (greckie Theodoros lub łacińskie Adeodatus - dar Jahwe) wskazuje na żydowskie pochodzenie Apostoła.

O pracy apostolskiej św. Macieja nie możemy wiele powiedzieć, chociaż w starożytności chrześcijańskiej krążyło wiele legend na jej temat. 

 

 

Według legend, głosił on  Ewangelię najpierw w Judei, potem w Etiopii, wreszcie w Kolchidzie, a więc nieomal na rubieżach Słowian. Wg tych samych podań, miał on jednak ponieść męczeńską śmierć w Jerozolimie, ukamienowany jako zdrajca i wróg narodu żydowskiego. Jednak Klemens Aleksandryjski
(+ 215), najbliższy kronikarz czasów św. Macieja, wyraża opinię, że Maciej umrzeć śmiercią naturalną w roku 50 (inni natomiast podają, że był to rok 80). Ze źródeł pisanych "pism apokryficznych" o św. Macieju zachowały się jedynie fragmenty tak zwanej Ewangelii św. Macieja oraz fragmenty Dziejów św. Macieja. Oba pisma apokryficzne powstały w wieku III i mają wyraźnie gnostyckie zabarwienie . Heretycy w ten sposób chcieli się posłużyć imieniem Apostoła jako szyldemy, aby swoim naukom nadać pozory prawdy oraz większą powagę.

 

Relikwie św. Macieja według podania odnaleźć miała św. Helena, cesarzowa, matka Konstantyna Wielkiego. Wpóźniejszych czasach miały zostać rozdzielone dla wielu kościołów. Obecnie są one w
w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie, w Trewirze w Niemczech oarz w kościele św. Justyny w Padwie. We wspomnianym wyżej Trewirze kult św. Macieja był kiedyś bardzo rozwinięty. Św. Maciej jest także patronem Hanoweru. Jest patronem budowniczych, kowali, cieśli, stolarzy, cukierników i rzeźników oraz alkoholików i chorych na ospę. Wzywają go także niepłodne małżeństwa oraz chłopcy rozpoczynający szkołę.

W ikonografii przedstawiany jest św. Maciej w długiej, przepasanej tunice i w płaszczu.
Atrybutami św. Macieja Apostoła są: halabarda, księga, krzyż; kamienie, miecz, topór, włócznia - którymi miał być ponoć dobijany gdy go mordowano.