Św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny - patron dnia (19 marca)

Szczegóły z życia św. Józefa przekazują Ewangelie, poświęcając mu łącznie 26 wierszy i wspominając jego imię 14 razy. Jego postać pojawia się także w wielu apokryfach, które traktują o jego rodzinie, małżeństwie, pracy i śmierci. Wiele z tych podań to jednak tylko legendy, które nie mogą być traktowane poważnie.

Józef pochodził z rodu króla Dawida, co wykazał św. Mateusz i św. Łukasz, opisujący jego genealogię. Te różnią się jednak od siebie, bibliści uważają, że św. Łukasz w swoim przekazie wymienił jego zalegalizowanych przodków, będącymi tak na prawedę rzeczywistymi przodkami Maryi. Mimo swego pochodzenia nie posiadał on majątku, a na życie zarabiał jako stolarz i cieśla. Podaje się, że wykonywał on sochy i jarzma i inne narzędzia rolnicze.

Po zapoznaniu się z informacją, że Maryja będzie miała dziecko, ze świadomością, że nie będzie to jego potomek, usunął się z jej życia, by nie została zhańbiona. Przyjął ją jednak później do siebie, po wprowadzeniu w tajemnicę przez anioła. Udali się do Betlejem, a potem w obliczu prześladowań uciekli do Egiptu. Po śmierci Heroda udali się do Nazaretu. O Józefie w Piśmie czytamy ostatni raz gdy odbywa się pielgrzymka z 12-letnim Jezusem do Jerozolimy. Później nie ma o nim żadnej wzmianki, co świadczy o tym, że wtedy już prawdopodobnie nie żył. Jego pogrzeb urządził Jezus i Maryja, dzięki czemu uznaje się go za patrona dobrej śmierci. Ikonografia zwykła przedstawiać Józefa jako starca. W rzeczywistości był on młodzieńcem w pełni męskiej urody i sił. Sztuka chrześcijańska zostawiła wiele tysięcy wizerunków Józefa w rzeźbie i w malarstwie.