Św. Franciszek Ksawery, prezbiter - patron dnia (3 grudnia)

Franciszek urodził się 7 kwietnia 1506 roku na zamku Xavier w Hiszpanii. Pochodził z zacnej rodziny, jego ojciec był dyrektorem uniwersytetu w Bolonii. W wieku 19 lat Franciszek rozpoczął studia teologiczne w Paryżu i otrzymał stopień magistra. Wykładał w College Domans-Beauvais, gdzie poznał św. Piotra Fabera i św. Ignacego Loyolę, z którymi wkrótce zamiekszał w jednej celi. Dzielili oni wspólne ideały i zamiary, postanowili założyć nową rodzinę zakonną, na czele z Ignacym. Ich cel był bardzo ważny, ze względu na zapoczątkowaną w tym czasie przez Marcina Lutra reformację.

15 sierpnia 1534 roku cała trójka wraz z innymi towarzyszami złożyła śluby zakonne na Montmartre. Postanowili oni wybrać się do Ziemi Świętej, jednak przez ekspansję turecką zrezygnowali z tego pomysłu, a zamiast tego udali się do Rzymu. Tam 24 czerwca 1537 roku Franciszek przyjął święcenia kapłańskie. Jako duchowny oddał się pracy charytatywnej i duszpasterskiej. Wkrótce papież Paweł III zatwierdził Towarzystwo Jezusowe, nową rodzinę zakonną, która miała przynieść wiele wsparcia Kościołowi.

Należy wspomnieć, że w tym samym czasie król Portugalii, Jan III, prosił św. Ignacego by ten wysłał misjonarzy do niedawno odkrytych Indii. Loyola wyznaczył do tego Szymona Rodrigueza, jednak ten musiał zrezygnować z powodu choroby. Na jego miejsce zgłosił się Franciszek Ksawery. Wraz z kilkoma towarzyszami 15 marca 1540 roku udał się do Lizbony, by załatwić formalności. Otrzymał królewskie pełnomocnictwa i mandat papieskiego legata. 7 kwietnia 1541 roku wyruszył do Indii. W trakcie podróży, misjonarze zatrzymywali się w Mozambiku i na Sokotrze. W obydwu tych miejscach roztaczali swoją opiekę nad chorymi i niewiernymi. 6 maja 1542 roku, Franciszek wraz z towarzyszami dotarli do Goa, portugalskiej kolonii. Tam niezwołcznie rozpoczął nauczanie, katechizację, spowiedź i opiekował się ubogimi. W latach 1543-1545 prowadził pracę apostolską na „Wybrzeżu Rybackim”. Kolejnym jego celem była podróż do Japonii, gdzie za tłumacza miał służyć mu Andziro, ochrczony Japończyk. Wraz z nim w kwietniu 1549 roku udał się w podróż. 4 miesiące później wylądował w Kagoshimie, skąd niedługo potem go wygnano. Stamtąd dopłynął na wyspę Yamaguchi, której władca zachęcony bogatymi darami, pozwolił Franciszkowi na jego pracę apostolską. Dla wiary pozyskał ponad 1000 Japończyków, zostawił w ich ojczyźnie dwóch kapłanów, a sam w 1551 roku powrócił do Indii. Tam założył nowicjat zakonu, prowincję zakonną i dom studiów. Kolejnym celem była podróż do Chin, jednak była ona bardzo ryzykowna ze względu na brak przychlności Chińczyków wobec Europejczyków i surowych kar, które wymierzano mieszkańcom Starego Kontynentu. Franciszkowi udało się dotrzeć jedynie na wyspę Sancian.

Tam zmarł w nocy z 2 na 3 grudnia 1552 roku. Jego ciało, niedotknięte rozkładem, przewieziono do kościoła Jezuitów w Goa. Jego relikwię wysłano do Rzymu, a obecnie znajduje się w poświęconym mu ołtarzu w jezuickim kościele Il Gesu. Franciszek Ksawery pozostawił po sobie listy, które są świadectwem jego żarliwej wiary i oddania sprawie Bożej. Jezuitę beatyfikował papież Paweł V w 1619 roku. Wraz z Ignacym Loyolą, Filipem Nereuszem, Teresą z Avila i Izydorem Oraczem kanonizował go papież Grzegorz XV w 1622 roku. Jest patronem Indii i Japonii oraz marynarzy.