Św. Bazyli Wielki, biskup i doktor Kościoła - patron dnia (02 stycznia)

Bazyli urodził się w 329 roku w Cezarei Kapadockiej, pochodził z zamożnej i religijnej rodziny. Jego cała rodzina uznawana jest za świętą: św. Makryna - jego babka, św. Bazyli i Emelia (Emilia) - rodzice, jego bracia - św. Grzegorz z Nyssy i św. Piotr z Sebasty, oraz siostra - św. Makryna Młodsza, co jest wyjątkowe w dziejach Kościoła. Jego ojciec był retorem i prowadził własną szkołę, do której chodził Bazyli. Dalszą edukację pobierał w Atenach i Konstantynopolu. Tam spotkał św. Grzegorza z Nazjanzu, który został jego dozgonnym przyjacielem. Poznał także Juliana, późniejszego cesarza rzymskiego. W 356 roku Bazyli po śmierci ojca objął katedrę retoryki w Cezarei, gdzie po 2 latach przyjął też chrzest. W latach 357-359, po śmierci brata, podróżował po Egipcie, Palestynie, Syrii i Mezopotamii, gdzie oglądał ośrodki pustelniczego życia. Po powrocie postanowił oddać się życiu zakonnemu, swój majątek rozdał biednym i założył pustelnię nad rzeką Iris. Wkrótce dołączył do niego Grzegorz z Nazjanzu. Powstały tam Filokalia, czyli zbiór najcenniejszych fragmentów Orygenesa, Moralia i Asceticon, który został podstawą reguły bazyliańskiej. Bazyli był jednym z głównym kodyfikatorów życia zakonnego w Kościele.

W 360 roku w Konstantynopolu miejsce miał synod, w którym wziął udział, a 2 lata później był świadkiem śmierci Dioniusa, metropolity Cezarei. Następca Euzebiusz w 364 roku udzielił Bazylemu święceń kapłańskich, a po jego śmierci w 370 roku, metropolitą zostł Bazyli. W tej roli wykazywał się dobrocią i gorliwością, rozwijał dzieło dobroczynne, budował budynki dla biednych i podróżujących.

Zmarł 1 stycznia 379 roku. Jego relikwie, wraz z relikwiami św. Grzegorza z Nazjanzu i św. Jana Chryzostoma, przeniesiono do Konstantynopola. Aktualnie znajdują się one w wielu miejscach. Wraz z innymi, jest autorem dogmatu o Trójcu Świętej. Pozostawił po sobie pisma dogmatyczno-ascetyczne, homilie i listy. Stworzył liturgię wschodnią, inaczej zwaną bizantyjską. Na Wschodzie uznaja się go za jednego z czterech ojców Kościoła. Na 1600-lecie jego śmierci, papież św. Jan Paweł II ogłosił list apostolski Patres Ecclesiae.

W ikonografii św. Bazyli przedstawiany jest jako biskup w pontyfikalnych szatach rytu łacińskiego, a także ortodoksyjnego, jako mnich w benedyktyńskiej kukulli, eremita. Ma krótkie, czarne, przyprószone siwizną włosy, długą, szpiczastą brodę, wysokie czoło i garbaty nos. W lewej ręce trzyma Ewangelię, prawą błogosławi lub przytrzymuje Świętą Księgę. Jego atrybutami są: czaszka, gołąb nad głową, księga, model kościoła, paliusz, rylec.

 

Inni patroni dnia 02.01: