Św. Atanazy z góry Athos, opat - patron dnia (5 lipiec)

Św. Atanazy urodził się około 920 r. w Trebizondzie w Kapadocji (Trabzon w Turcji, nad Morzem Czarnym). Na Chrzcie Św. nadano mu imię Abraham. Bardzo wcześnie został sierotą i wychowywany był przez dobrych obcych ludzi (spotkać się można także z informację, jakoby przez mniszkę, która zaszczepiła w nim wiarę i wiele cnót).
Atanazy najprawdopodobniej studiował w Konstantynopolu. Atanazy przebywał w klasztorze Kyminas w Bitynii i był on duchowym uczniem św. Michała Maleina mnichatam też  złożył Śśluby zakonne przyjmując imię Atanazy. Po latach kiedy chciano go obrać opatem, uciekł na górę Athos, gdzie wiódł życie pustelnika a dni jego wypełniały: asceza, modlitwa i przepisywanie ksiąg.

Jego przyjaciel z czasów szkolnych Cesarz Nicefor Fokas, przymusił go do przyjęcia od niego poważnej sumy na wybudowanie klasztoru. Atanazy zgodził się i pierwsze prace podjęto w 963 r. stały się one początkiem Wielkiej Ławry, wielkeigo komplelksu klasztornego an górze Athos. Jednak inicjatywa tej budowy wywołała ogromny sprzeciw innych  mieszkających tam pustelników. Atanazy dwukrotnie musiał salwować się ucieczką. Kiedy powrócił na Świętą Górę (Athos) ułożył dla swojej wspólnoty regułę, nakazującą mnichom życie oparte na modlitwie i pracy na roli. Atanazy uzyskał dla Wielkiej Ławry przywilej prymatu pośród klasztorów co oznaczało zmianę pozycji i duże wsparcie finansowe.
Atanazy Atonita wiódł życie ascetyczne, przypisywano mu zdolności jasnowidzenia i czynienia cudów, miał też mieć objawienia i ekstazy. Atanazy był wielkim autorytetem wśród mnichów, jak mieszkańców okolicznych osad, którym służył radami i dobrym słowem.

Zginął przywalony kopułą koscioła podczas trwających prac budowanych w 1003 r. W chwili śmierci był on przełożonym około kilkudziesięciu osiedli mniszych na świętej górze Athos. Hagiografowie podają, że Atanazy przepowiedział czas i rodzaj śmierci jaką zginie. Zmarł w opinii świętości i od razu uznany został za świętego. JAtanazy jest orędownikiem w sytuacjach beznadziejnych. Wierzący kierują często modlitwy do Atanazego, prosząc o szybszą śmierć osób terminalnie chorych.

W ikonografii przedstawiany jest w czarnych szatach mnicha bez nakrycia głowy. Ma kędzierzawą, siwą brodę i dużą łysinę. W prawej ręce trzyma krzyż lub pastorał, w lewej zwój ze słowami: "Pospieszmy, by potrudzić się, abyśmy dostąpili Królestwa Niebios"