Bł. Karol de Foucauld, prezbiter - patron dnia (02 grudzień)
Błogosławiony Karol de Foucauld. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_de_Foucauld#/media/Plik:Charles_de_Foucauld.jpg
Patronem dnia 2 grudnia jest Błogosławiony Karol de Foucauld, prezbiter.
Inne z kategorii
Bł. Wincenty Kadłubek, biskup - patron dnia (09 października)
Święta Pelagia, męczennica - patron dnia (08 października)
Karol de Foucauld urodził się 15 września 1858 roku w Strasburgu. Wychował się w arystokratycznej, katolickiej rodzinie i otrzymał chrzest już po dwóch dniach od narodzin. W wieku 6 lat stracił oboje rodziców. Małym Karolem i jego siostrą Marią zajął się dziadek, Karol Morlet, były pułkownik. W 1874 zdał maturę i wstąpił do szkoły jezuitów w Paryżu. Przez kontakty z paryską cygnerią odszedł od religii i wyrzucono go ze szkoły. Wraz z nimi prowadził beztroski tryb życia, co źle wpływało na jego poglądy i zachowanie. W 1878 roku zmarł jego dziadek i opiekun. Po osiągnięcu pełnoletności, Karol posiadł rodzinny majątek i niedługo potem wstąpił to szkoły kawalerii w Saumur. Ukończył ją ze złymi wynikami w 1880 roku. Udał się do Algierii jako podporucznik, jednak nie zabawił tam długo – wydalono go za brak dyscypliny i złe prowadzenie. Próbował później wrócić do armii, a w 1881 roku brał udział w kampanii w Oranie podcas powstania. Odznaczono go za heroiczną postawę, jednak Karol później podał się do dymisji i udał do Algieru. Tam uczył się arabskiego, by wyruszyć w stroju rabina do Maroka na naukową wyprawę. Owocem jego wyprawy była książka Reconnaissance au Maroc, zawierająca etnologiczne informacje, nagrodzona złotym medalem Towarzystwa Geograficznego w Paryżu. Karol powrócił do Francji, jednak nie umiał żyć jak dawniej, wrócił więc do Magrebu gdzie postanowił żyć w celibacie. W końcu zadecydował jednak porwrócić do Paryża i zamieszkał u siostry, nieopodal kościoła. Wiele godzin spędzał na modlitwie i poznał ks. Huvelina, z którym prowadził długie rozmowy o wierze. Zaprzyjaźnili się i tak zaczęło się nawrócenie Karola. Udał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, odwiedzał Betlejem i Nazaret. Po powrocie do rodzinnej Francji, postanowił się oddać powołaniu zakonnemu i wstąpił do trapistów w klasztorze Matki Bożej Śnieżnej, przyjmując imię Maria Alberyk. W latach 1890-1896 przebywał w klasztorze w Syrii. W 1892 roku złożył ślub zakonne. Dwa lata później słubował czystość i nie posiadanie niczego innego, prócz narzędzi potrzebnych do fizycznej pracy. Wysłano go do Nazaretu, gdzie pracował w klasztorze klarysek. Za ich namową, w 1901 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Już jako kapłan udał się do Beni-Abbes w Algierii. Miał pełnić misję w mało zaludnionych terenach, a to pozwalało mu spędzać długie godziny na modlitwie. Zajmował się biednymi, niewolnikami i rannymi z bitew. Karol zawarł przyjaźń z Tuaregami i ich władcą, Mussą Ag Amastanem. Lud ten otaczał go opieką, troszczyli się o niego gdy był bliski śmierci. Miało to miejsce w latach 1906-1907. W tym czasie duchowny pisał także regułę dla wspólnoty Małych Braci Jezusa. W 1910 roku wysłał ją do Rzymu, ale nie doczekał się odpowiedzi. W trakcie wojny w 1916 roku między plemionami Sahary, Karol bronił się w pustelni w Tamanrasset.
Zmarł postrzelony 1 grudnia 1916 roku. Jego pustelnie ograbiono i zbeszczeszczono Przenajświętszy Sakrament. Gdy francuscy żołnierze zjawili się w pustelni, przy ciele Karola leżało Ciało Chrystusa. Od 1929 roku szczątki de Foucauld złożone są w El Golea. Beatyfikowany zotał 13 listopada 2005 roku.
• Święta Blanka Kastylijska
• Błogosławiona Maria Aniela Astorch, dziewica
W Akwilei, we Włoszech - św. Chromacjusza, biskupa. Był przyjacielem Hieronima i Rufina, którzy dedykowali mu swe dzieła. Utrzymywał także łączność z Janem Chryzostomem, a potem pisał do cesarza w jego obronie. Pozostawił po sobie drobne pisma. Zmarł około roku 408.
oraz:
św. Bibiany, dziewicy i męczennicy (+ III w.); św. Sylwana, biskupa (+ V w.); św. Sylweriusza, papieża i męczennika (+ 537)