22 października 2025 r., Środa Wspomnienie św. Jana Pawła II, papieża

Słowo Boże z liturgii na dzień bieżący. Kolor szat: zielony Rok C, I XXIX Tydzień zwykły
Inne z kategorii
Reguła dnia – 2025-10-22
Reguła dnia – 2025-10-21
22 października 2025 r., Środa
Wspomnienie św. Jana Pawła II, papieża
Kolor szat: zielony
Rok C, I
XXIX Tydzień zwykły
Z dnia
1. czytanie: Rz 6, 12-18 Chrześcijanin jest sługą sprawiedliwości stroniącym od niewoli grzechu
Psalm: Ps 124 (123), 1b-3. 4-6. 7-8 (R.: por. 8a) Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Aklamacja: Por. Mt 24, 42a. 44
Ewangelia: Łk 12, 39-48 Przypowieść o słudze oczekującym Pana
ze wspomnienia
1. czytanie: Iz 52, 7-10 Cała ziemia zobaczy zbawienie Boże
Psalm: Ps 96(95), 1-2.3 i 6.7-8.9-10ac (R.: por. 3) Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów
Albo:
Aklamacja: J 10, 14
Ewangelia: J 21, 15-17 Paś baranki moje, paś owce moje
Z dnia
1. czytanie
Rz 6, 12-18 Chrześcijanin jest sługą sprawiedliwości stroniącym od niewoli grzechu
Bracia:
Niech grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie też członków waszych jako broni nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce.
Jaki stąd wniosek? Czy mamy dalej grzeszyć, dlatego że nie jesteśmy już poddani Prawu, lecz łasce? Żadną miarą! Czyż nie wiecie, że jeśli wydajecie samych siebie jako niewolników na posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu jesteście posłuszni: bądź niewolnikami grzechu, co wiedzie do śmierci, bądź posłuszeństwa, co wiedzie do sprawiedliwości?
Dzięki jednak niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tego nauczania, któremu was poddano, a uwolnieni od grzechu oddaliście się w niewolę sprawiedliwości.
Oto Słowo Boże
Psalm
Ps 124 (123), 1b-3. 4-6. 7-8 (R.: por. 8a)
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Gdyby Pan nie był po naszej stronie, przyznaj, Izraelu, †
gdyby Pan nie był po naszej stronie, *
gdy ludzie przeciw nam powstali,
wtedy żywcem by nas pochłonęli, *
kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Wówczas zatopiłaby nas woda, †
potok by popłynął nad nami, *
wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.
Błogosławiony Pan, który nas nie wydał *
na pastwę ich zębom.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników, *
sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni.
Nasza pomoc w imieniu Pana, *
który stworzył niebo i ziemię.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Aklamacja
Por. Mt 24, 42a. 44
Alleluja, alleluja, alleluja
Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
Łk 12, 39-48 Przypowieść o słudze oczekującym Pana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»
Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.
Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».
Oto słowo Pańskie
ze wspomnienia
1. czytanie
Iz 52, 7-10 Cała ziemia zobaczy zbawienie Boże
O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: «Twój Bóg zaczął królować».
Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Oto Słowo Boże
Psalm
Ps 96(95), 1-2.3 i 6.7-8.9-10ac (R.: por. 3)
Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Przed Nim kroczą majestat i piękno, *
a potęga i blask w Jego przybytku.
Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
Zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród narodów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów
Aklamacja
J 10, 14
Alleluja, alleluja, alleluja
Ja jestem dobrym pasterzem
i znam owce moje, a moje Mnie znają.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
J 21, 15-17 Paś baranki moje, paś owce moje
Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli Ci?”
Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”.
Rzekł do niego: „Paś baranki moje”.
I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?”
Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”.
Rzekł do niego: „Paś owce moje”.
Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?”
Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” i rzekł do niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”.
Rzekł do niego Jezus: „Paś owce moje”.
Oto słowo Pańskie
Rozważania do liturgii:
• Krzysztof Wons SDS/Salwator
• Ks. Paweł Wilk
• Ks. Wojciech Węgrzyniak
• O. Michał Legan OSPPE
• DrogaDoJezusa.com
• "Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)
Kontakt: liturgia (at) niedziela.pl