Liturgia Dzisiaj 06:00 | Redaktor
12 września 2025 r., Piątek Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi

Słowo Boże z liturgii na dzień bieżący. Kolor szat: zielony Rok C, I XXIII Tydzień zwykły

Reguła dnia – 2025-09-12

Liturgia Dzisiaj 12:00

Reguła dnia – 2025-09-11

Liturgia Wczoraj 12:00

12 września 2025 r., Piątek
Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi
Kolor szat: zielony
Rok C, I
XXIII Tydzień zwykły

z dnia

1. czytanie: 1 Tm 1, 1-2. 12-14 Pozdrowienie i dziękczynienie Pawła za nawrócenie

Psalm: Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 11 (R.: por. 5a) Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem

Aklamacja: Por. J 17, 17ba

Ewangelia: Łk 6, 39-42 Czy może niewidomy prowadzić niewidomego?

ze wspomnienia

1. czytanie: Ef 1, 3-6. 11-12 Bóg wybrał nas w Chrystusie przed założeniem świata

1. czytanie: Ga 4, 4-7 Bóg zesłał swego Syna, zrodzonego z Niewiasty

Psalm: Łk 1, 46b-48. 49-50. 51-53. 54-55 (R.: por. 49a) Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Aklamacja: Por. Łk 1, 45

Ewangelia: Łk 1, 39-47 Błogosławiona jest, która uwierzyła

z dnia

1. czytanie

1 Tm 1, 1-2. 12-14 Pozdrowienie i dziękczynienie Pawła za nawrócenie

Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa według nakazu Boga naszego, Zbawiciela, i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei - do Tymoteusza, swego prawowitego dziecka w wierze. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana.
Dzięki składam Temu, który mnie umocnił, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie za godnego wiary, skoro przeznaczył do posługi sobie mnie, dawniej bluźniercę, prześladowcę i oszczercę. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem z nieświadomością, w niewierze. A nad miarę obfita okazała się łaska naszego Pana, wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.

Oto Słowo Boże

Psalm

Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 11 (R.: por. 5a)

Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem

Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, *
mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.

Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem

Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię radości przy Tobie
i wieczne szczęście *
po Twojej prawicy.

Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem

Aklamacja

Por. J 17, 17ba

Alleluja, alleluja, alleluja

Słowo Twoje, Panie, jest prawdą,
uświęć nas w prawdzie.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 6, 39-42 Czy może niewidomy prowadzić niewidomego?

Jezus opowiedział uczniom przypowieść:
«Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj?
Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.
Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego».

Oto słowo Pańskie

ze wspomnienia

1. czytanie

Ef 1, 3-6. 11-12 Bóg wybrał nas w Chrystusie przed założeniem świata

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu - my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.

Albo:

Oto Słowo Boże

1. czytanie

Ga 4, 4-7 Bóg zesłał swego Syna, zrodzonego z Niewiasty

Bracia:
Gdy nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z Niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, byśmy mogli otrzymać przybrane synostwo.
Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg zesłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze!» A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.

Oto Słowo Boże

Psalm

Łk 1, 46b-48. 49-50. 51-53. 54-55 (R.: por. 49a)

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Wielbi dusza moja Pana, *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Okazał moc swego ramienia, +
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.*
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,*
a bogatych z niczym odprawił.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Ujął się za swoim sługą, Izraelem,*
pomny na swe miłosierdzie,
jak obiecał naszym ojcom,*
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Aklamacja

Por. Łk 1, 45

Alleluja, alleluja, alleluja

Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo,
która uwierzyłaś, że spełnią się słowa powiedziane Tobie od Pana.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 1, 39-47 Błogosławiona jest, która uwierzyła

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
Wtedy rzekła Maryja: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim».

Oto słowo Pańskie

Niedziela. Magazyn

Rozważania do liturgii:
• Krzysztof Wons SDS/Salwator
• Ks. Piotr Szeląg
• Ks. Wojciech Węgrzyniak
• DrogaDoJezusa.com
• O. Michał Legan OSPPE
• "Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)

Kontakt: liturgia (at) niedziela.pl

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor