Z Ewangelii na każdy dzień – 12 grudzień

Pierwsze czytanie:

(Iz 41,13-20)
Ja, twój Bóg, ująłem cię za prawicę mówiąc ci: „Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą”. Nie bój się, robaczku, Jakubie, nieboraku, o Izraelu! Ja cię wspomagam, mówi Pan, odkupiciel twój, Święty Izraela. Oto Ja przemieniam cię w młocarskie sanie, nowe, o podwójnym rzędzie zębów: Ty zmłócisz i wykruszysz góry, zmienisz pagórki w drobną sieczkę. Ty je przewiejesz, a wicher je porwie i trąba powietrzna rozmiecie. Ty natomiast rozradujesz się w Panu, chlubić się będziesz w Świętym Izraela. Nędzni i biedni szukają wody, i nie ma! Ich język wysechł już z pragnienia. Ja, Pan, wysłucham ich, nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela. Każę wytrysnąć strumieniom na nagich wzgórzach i źródłom wód w pośrodku nizin. Zamienię pustynię na pojezierze, a wyschniętą ziemię na wodotryski. Na pustyni zasadzę cedry, akacje, mirty i oliwki; rozkrzewię na pustkowiu cyprysy, wiązy i bukszpan obok siebie. Ażeby widzieli i poznali, rozważyli i pojęli wszyscy, że ręka Pana to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał.

Psalm:

(Ps 145,1 i 9,10-11,12-13ab)
REFREN: Pan jest łagodny i bardzo łaskawy

Będę Ciebie wielbił, Boże mój i Królu,
i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Aklamacja
Niebiosa, spuśćcie sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków, niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.

Ewangelia:

 (Mt 11,11-15)
Jezus powiedział do tłumów: „Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je. Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. Kto ma uszy, niechaj słucha”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Słyszmy dziś kolejny fragment obietnicy, którą Bóg składa Izraelowi. Obiecuje, że lud Izraela powróci z wygnania babilońskiego. Pokrzepiające Słowo Pana jest zobrazowane wieloma niezwykłymi znakami, które mają pokazać, że tam, gdzie dotychczas była śmierć, teraz przyjdzie życie. Zaskakujący jest podany przez proroka obraz sań młockarskich. Było to narzędzie rolnicze przeznaczone do młócenia zboża i wytrząsania ziarna z kłosów. Według wizji proroka wzmocnione sanie mają pokazać potęgę Bożą objawioną w Izraelu. Przedmiot znany z ich codziennego życia miał się stać przykładem mocy, jaka tkwi w Bożej obietnicy. Naród wybrany potrzebował nadziei, która ożywiłaby go w trwaniu w niewoli. Z opisu możemy odczytać, że sanie mają niezwykłą moc, która „pokruszy góry, a pagórki zamieni w drobną sieczkę”. Jednakże nie można zapominać o właściwym ich przeznaczeniu. Sanie mają przede wszystkim młócić kłosy zbóż, aby z nich wydobywać ziarna, które będą przeznaczone na pożywienie. Oznacza to, że Boża potęga, która jest udzielana Izraelitom, ma posłużyć im do czynienia dobra. To bardzo ważne zadanie, ponieważ po powrocie do zrujnowanej Ojczyzny będą musieli podjąć ciężką pracę odbudowy.
Otrzymane przez nas od Boga łaski, umiejętności, cnoty czy talenty nie powinny być przez nas wykorzystywane w celu egoistycznego spełniania swoich pragnień. Dar, który otrzymujemy, zawsze wiąże się z zadaniem, które musimy podjąć, by realizować wolę Bożą w swoim życiu.

Komentarz do psalmu

Psalm 145 w świetny sposób łączy dwa obrazy Boga. Możemy usłyszeć o Bogu mocnym, który w swoich dziełach objawia potęgę swojego królestwa. Wszechmoc Boga trwa przez wszystkie pokolenia, Jego królowanie nie jest zależne od świata. Do tego obrazu dzisiejszy psalm dołącza także inny przymiot Boży – miłosierdzie, o którym słyszymy także w refrenie: „Pan jest łagodny i bardzo łaskawy”. Te dwa obrazy królowania mogą być spójne tylko w Bogu. Człowiek często ma trudności, aby posiadanie władzy łączyć z okazywaniem miłosierdzia. Taki dylemat często przeżywają rodzice w wychowaniu dzieci. Z jednej strony potrzebują pewne rzeczy ograniczać, aby ukształtować charakter dziecka, a z drugiej strony ich serca cierpią, gdy dziecko doznaje smutku. Warto, aby z takich dylematów czynić treść naszej modlitwy do Boga, który najlepiej się na tym zna.

Komentarz do Ewangelii

Święty Jan Chrzciciel jest niezwykłym bohaterem kart Ewangelii z wielu powodów. Dzisiejszy fragment stanowi pochwałę życia i misji prorockiej Jana. Jego życie staje się punktem przełomowym w historii zbawienia. Wszystkie oczekiwania związane z nadejściem Mesjasza i spisane w Starym Testamencie kumulują się w jego osobie. Nie jest on jednak jedynie postacią, która ma zwieńczyć to, co stare. Jego życie otwiera człowieka na to, co nowe, na samo przyjście Chrystusa. Słowa o „gwałcie”, którego doznaje Królestwo Niebieskie, należy rozumieć jako wezwania do troski o swoje zbawienie tu i teraz, ponieważ nie można tej sprawy odwlekać. Jan Chrzciciel staje się żywym znakiem, który wzywa do troski o swoje życie wieczne. W innym miejscu Ewangelii mówi: „ Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone” (Mt 3,10).
Czas szybko biegnie, dlatego w połowie Adwentu warto zadać sobie pytanie: czy moja troska o zbawienie w tym czasie wzrosła? Czy jestem w gotowości na przyjście Pana?

Komentarze zostały przygotowany przez ks. Jakuba Zinkowa

źródło: mateusz.pl

 Niebiosa, spuśćcie sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków, niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.

Módlmy się.