Ewangelia na każdy dzień (9 maja)

Pierwsze czytanie:

 (Dz 18,1-8)
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: „Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan”. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

Psalm:

(Ps 98,1-4)
REFREN: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Aklamacja (J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Ewangelia:

 (J 16, 16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: „Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?” Powiedzieli więc: „Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi”. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: „Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Początki chrześcijaństwa w Koryncie nie były łatwe. Święty Paweł przybył tam po swojej kaznodziejskiej porażce na ateńskim areopagu, gdzie usłyszał słynne słowa: „Posłuchamy cię innym razem” (Dz 17, 32). Prawdopodobnie dlatego o swoim pierwszym spotkaniu z koryntianami mówi: „Stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem” (1Kor 2, 3). Poza tym nie został dobrze przyjęty w synagodze, dlatego udał się ewangelizować nieznane mu środowisko pogan. Ale przecież i w tych trudnych warunkach Apostoł Narodów znalazł ludzi, którzy pomogli mu znaleźć miejsce zakwaterowania, dali mu możliwość utrzymania się, a przede wszystkim otworzyli swoje uszy na Dobrą Nowinę o zbawieniu. W tych trudnościach i konfliktach wypracowywało się nauczanie św. Pawła dla wspólnoty korynckiej. Spośród wszystkich listów pisanych do wspólnot, które założył, właśnie te skierowane do koryntian są najbogatsze w jego nauczanie.
W naszych czasach przeżywamy chwile niepewności związane przede wszystkim z zanikaniem katolicyzmu masowego. Z niepokojem spoglądamy w przyszłość. Ale czyż historia i nauczanie św. Pawła nie są dla nas wezwaniem, aby nie tracić nadziei, lecz koncentrować się na misji przepowiadania? Przecież w każdym pokoleniu znajdują się ludzie otwierający swoje serca na Ewangelię!

Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm responsoryjny należy do grupy psalmów królewskich, wyśpiewujących panowanie Boga nad całą ziemią i spowodowaną tym panowaniem radość. Intronizacja Króla-Jahwe wywołuje na ziemi entuzjazm. O to właśnie za każdym razem prosimy, gdy w modlitwie „Ojcze nasz” wypowiadamy słowa: „Przyjdź królestwo Twoje!”. To pełne królowanie Boga dokona się w powtórnym przyjściu Mesjasza, kiedy to Bóg będzie „wszystkim we wszystkich” (1Kor 15, 28).
Jednak na królowanie Boga niekoniecznie musimy czekać aż do paruzji. Dokonuje się ono i teraz, gdy w naszych sercach dokonuje się ewangeliczna przemiana. Przekonuje nas co do tego Pan Jezus, mówiąc: „Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia” (Łk 15, 7). Oby naszym codziennym małym nawróceniom towarzyszyła owa radość niebios! Z pewnością pomoże nam ona postępować bardziej zdecydowanie na drogach Pańskich.

Komentarz do Ewangelii

Słowa Jezusa: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”, wprawiają uczniów w zdziwienie. Nie wiedzą oni, że wkrótce rozpoczną się wydarzenia paschalne, w których oni nie staną na wysokości zadania, a to będzie przyczyną ich smutku. Zmartwychwstanie Chrystusa będzie równocześnie Jego powrotem do uczniów. Po zmartwychwstaniu Chrystus wielokrotnie objawi się swoim uczniom i zostaną im przekazane ostatnie ważne pouczenia, a przede wszystkim otrzymają dar Ducha Świętego. I to właśnie obecność Ducha Świętego będzie przedłużeniem obecności Chrystusa.
Duch Święty jest bez wątpienia ciągle jeszcze zbyt mało znany, ceniony i wzywany w Kościele. A przecież to właśnie przez Niego obecność Jezusa Chrystusa staje się realna zarówno w przepowiadaniu, jak i w sakramentach. Jesteśmy w czasie nowenny przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Przyzywajmy obecności Pocieszyciela z całego serca i starajmy się pogłębić naszą wiedzę o Nim i naszą relację z Nim.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Dariusza Pielaka SVD

źródło: mateusz.pl

 (J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Módlmy się.

(Ps 98,1-4)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie