Ewangelia na każdy dzień (6 lipca)

Pierwsze czytanie:

 (Am 9, 11-15)
Tak mówi Pan: "W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia – mówi Pan, który to uczyni. Oto nadejdą dni – mówi Pan – gdy będzie postępował żniwiarz zaraz za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą w niego opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski – odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jedli z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg".

Psalm:

(Ps 85 (84), 9. 11-12. 13-14)
REFREN: Pan głosi pokój swojemu ludowi

Będę słuchał tego,
co Pan Bóg mówi:
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom,
którzy się zwracają ku Niemu swym sercem.

Łaska i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Pan sam szczęściem obdarzy,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim,
a śladami Jego kroków zbawienie.

Aklamacja (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia:

 (Mt 9, 14-17)
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: "Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?" Jezus im rzekł: "Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze staje się przedarcie. Nie wlewają też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki przepadają. Ale młode wino wlewają do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejsze czytanie to obietnica odnowienia i odbudowy Izraela oraz błogosławieństw, które nadejdą dla tego ludu. Jest to wyraz Bożego planu odnowienia dla Izraela po okresie niewoli i zburzenia. Początek tekstu przedstawia obietnicę odbudowy szałasu Dawida, co odnosi się do odnowienia władzy i chwały królewskiej linii Dawida. Boża obietnica obejmuje także przywrócenie upadłych ruin, co symbolizuje odbudowę kraju i jego narodowej suwerenności.
Dalsza część tekstu opisuje obfitość i dostatek, którymi będzie obdarowany lud Boży. Obraz żniwa i zbiorów winogron oraz obfitego moszczu symbolizuje błogosławieństwo i dobrobyt, jakie nadejdą dla ludu. Jest to obietnica odtworzenia obfitości i dostatku.
Ostatecznie, obietnica Boża zawarta w tym fragmencie przekazuje nadzieję Izraelowi na odbudowę, dobrobyt. To potężna obietnica Bożego błogosławieństwa, która daje nadzieję na lepszą przyszłość i przypomina, że Bóg jest wierny swoim obietnicom. Pomyślmy dziś, co Bóg nam obiecał i jak te Boże obietnice wypełniają się w naszym życiu.

Komentarz do pierwszego psalmu

Pokój i błogosławieństwo pochodzą od Boga dla tych, którzy zwracają się do Niego całym sercem. Jest to wyraz Bożej obietnicy, łaski, wierności i sprawiedliwości, które spotykają się w Jego działaniu. Widzimy tu też, jak ważne jest słuchanie głosu Pana Boga. To wezwanie do uważnego wsłuchiwania się w Jego naukę i wypełniania Jego woli, gdyż Boża obecność przynosi spokój i harmonię w życiu tych, którzy Mu zaufają.
Łaska, wierność, sprawiedliwość i pokój to wartości, które są ze sobą splecione i współistnieją w działaniu Bożym. Obraz ten odzwierciedla ideał Bożego królestwa, w którym panuje doskonała zgodność i jedność. Boże błogosławieństwo przynosi urodzaj i dobrobyt na ziemi. Sprawiedliwość jest wiodącą siłą, która prowadzi do zbawienia, a Boża obecność prowadzi nas ku szczęśliwemu życiu.
Ten psalm przynosi pocieszenie i nadzieję, przypominając nam, że Bóg obdarza swoje dzieci błogosławieństwem i prowadzi nas ku zbawieniu, jeśli pozostaniemy wierni Jego drogom.

Komentarz do Ewangelii

Jezus odpowiada tu na pytanie uczniów Jana, którzy zauważyli, że Jego uczniowie nie pościli, podczas gdy oni i faryzeusze to czynili. Jezus używa dwóch obrazowych porównań, aby wyjaśnić swoje stanowisko.
Pierwsze porównanie odnosi się do obecności pana młodego na weselu. Jezus sugeruje, że w obecności pana młodego, czyli Jego samego, uczniowie nie powinni pościć. Jest to czas radości i pełni, który nie wymaga poświęceń. Jednakże, gdy pan młody zostanie odebrany, wtedy uczniowie będą mieli okazję do postów. Jezus Oblubieniec został zabrany w piątek i w te dni pościmy.
Drugie porównanie dotyczy naprawy ubrań i przechowywania wina. Jezus używa tych obrazów, aby wyjaśnić, że Jego nauka i praktyki nie pasują do obecnych praktyk faryzeuszy. Jest to nowy porządek, nowe przymierze, które nie może być zszywane ze starymi praktykami. Tak jak nowe wino wymaga nowych bukłaków, tak samo nauka Jezusa wymaga nowego podejścia i otwartej postawy.
Jezus tłumaczy, że Jego obecność jest znakiem nowego przymierza, które przynosi radość i pełnię życia. Jego nauka i praktyki nie mogą być ograniczone lub zniszczone przez przestarzałe lub niezgodne z nimi praktyki religijne. To zaproszenie do nowego sposobu myślenia i życia, który jest zgodny z Jego nauczaniem. To też zaproszenie do odnawiania samego siebie, swojego wnętrza, by dar Ducha Świętego, który jest w nas wlewany, mógł swobodnie w nas i przez nas działać.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

  (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Módlmy się.