Ewangelia na każdy dzień (31 lipca)

Pierwsze czytanie:

 (Jr 15, 10. 16-21)
Biada mi, matko moja, że mnie urodziłaś, męża skargi i niezgody dla całego kraju. Nie pożyczam ani nie daję pożyczki, a wszyscy mi złorzeczą. Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, chłonąłem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów! Nigdy nie zasiadałem w wesołym gronie, by się bawić; pod Twoją ręką siadałem samotny, bo napełniłeś mnie gniewem. Dlaczego mój ból nie ma granic, a moja rana jest nieuleczalna, niemożliwa do uzdrowienia? Czy będziesz więc dla mnie jakby zwodniczym strumieniem, zwodniczą wodą? Dlatego tak mówi Pan: "Jeśli się nawrócisz, dozwolę, byś znów stanął przede Mną. Jeśli zaś będziesz czynić to, co szlachetne, bez jakiejkolwiek podłości, będziesz jakby moimi ustami. Wtedy oni się zwrócą ku tobie, ty się jednak nie będziesz ku nim zwracał. Uczynię z ciebie dla tego narodu niezdobyty mur ze spiżu. Będą walczyć z tobą, lecz cię nie zwyciężą, bo Ja jestem z tobą, by cię wspomagać i uwolnić – mówi Pan. Wybawię cię z rąk złoczyńców i uwolnię cię z mocy gwałtowników".

Psalm:

(Ps 59 (58), 2-3. 4-5a. 10-11. 17)
REFREN: Bóg jest ucieczką w dniu mego ucisku

Od nieprzyjaciół moich wyzwól mnie, mój Boże,
broń mnie od tych, którzy przeciw mnie powstają.
Wybaw mnie od złoczyńców
i od mężów dyszących zemstą.

Bo oto czyhają na me życie,
spiskują przeciw mnie mocarze,
a we mnie nie ma zbrodni ani grzechu, Panie,
bez mojej winy tu biegną, by mnie napastować.

Na Ciebie będę baczył, Mocy moja,
bo Ty, Boże, jesteś moją warownią.
Wychodzi mi naprzeciw Bóg w swojej łaskawości,
Bóg sprawia, że mogę patrzeć na klęskę mych wrogów.

Opiewać będę Twoją potęgę
i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości,
bo stałeś się dla mnie warownią
i ucieczką w dniu mego ucisku.

Aklamacja (J 15, 15b)
Nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Ewangelia:

 (Mt 13, 44-46)
Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Usłyszeliśmy słowa proroka Jeremiasza, który przytłoczony cierpieniem i przykrymi doświadczeniami skarży się Panu Bogu. Wygłaszane proroctwa, upomnienia i wezwania do poprawy życia, kierowane do możnych Izraela i zwykłego ludu, oraz piętnowanie rozwiązłości i nieuczciwości, przysporzyły prorokowi wrogów i spowodowały, że atakowano go i prześladowano. Jeremiasz wygłaszał niepopularne opinie, o których dziś powiedzielibyśmy, że były politycznie niepoprawne. Ten spokojny i wrażliwy człowiek był bezkompromisowym wojownikiem Bożym. Piętnował grzechy swojego narodu, w szczególności grzech bałwochwalstwa, który był zdradą Boga Jahwe. Pouczał w kwestii upadku moralności. Wzywał do poprawy życia, przestrzegał przed karami z powodu odrzucenia Boga. Wszystko, co robił, miało na celu nawrócenie ludu Izraela i powrót do oddawania należnej czci Panu Bogu.
My również możemy stać się przedmiotem drwiny i ataków ze strony ludzi, których drażnią wyznawane przez nas wartości, drażni nasz sposób życia i dawanie świadectwa przynależności do Chrystusa. „Czyjeś życie może się wydać tragedią, ale Bóg zna dokładnie znaczenie każdej rzeczy. Nasz Ojciec realizuje plan względem każdego z nas. Prosi człowieka po prostu o uległość i wrażliwość na przesłania, jakich nie omieszka nam dać. Może nas poddać obraźliwym obelgom czy powalającym oszczerstwom, żeby nas nauczyć łagodności i pokory”. (Kardynał Robert Sarah, Nicolas Diat, Bóg albo nic – rozmowa o wierze, str. 379)

Komentarz do psalmu

Dzisiejszy psalm jest przykładem tekstu lamentacyjnego, w którym autor zanosi do Jahwe skargi na otaczających go nieprzyjaciół. Czuje się bowiem opuszczony przez bliskich i zagrożony. Słowa tego psalmu moglibyśmy potraktować jako dalszy ciąg mowy Jeremiasza z dzisiejszego pierwszego czytania. Wydaje się, że autor nie jest już w stanie dłużej dźwigać ciężaru, jaki go przygniata. Co znamienne, ze słów pełnych żalu i rozpaczy nad własnym losem, przebija nuta nadziei i wiary, która im bliżej końca utworu, tym intensywniej przybiera na sile, aby w jego końcowym stadium przejść w hymn na cześć Boga Najwyższego. Wybrzmiewa w nim głębokie przekonanie, że Pan nie zostawi swego sługi na pastwę wrogów, lecz wesprze go, a jego nieprzyjaciół rozgromi.

Komentarz do Ewangelii

Dwie przypowieści z dzisiejszej Ewangelii są kontynuacją nauczania o królestwie niebieskim. Pojawia się w nich kwestia przyjęcia Dobrej Nowiny i podjęcia decyzji, jak dalej pokierować własnym życiem, aby było ono zgodne z duchem Ewangelii. Wielu ludzi na różnych etapach swojego życia znajduje ten skarb i często zastanawia się, jak mogli dotąd żyć, nie wiedząc o jego istnieniu, a jeśli nawet o nim słyszeli, to nie byli w pełni świadomi jego prawdziwej wartości. Kiedy odnajdują tę perłę, zastanawiają się, czy ujawnienie jej posiadania nie skomplikuje ich poukładanego życia. Może ujawnienie posiadania takiego skarbu doprowadzi do tego, że inni zaczną się od nich odsuwać, uważać za obcych lub co najmniej dziwnych. Najważniejszą kwestią jest opowiedzieć się po właściwej stronie i poznać prawdziwą wartość odkrytego skarbu.
Królestwo niebieskie wymaga od nas zdecydowanego opowiedzenia się za Chrystusem oraz całkowitego, pełnego zaangażowania w Jego misję.

Komentarze zostały przygotowane przez Teresę Pieczyńską

źródło: mateusz.pl

  (J 15, 15b)
Nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Módlmy się.

(Ps 59 (58), 2-3)
Bóg jest ucieczką w dniu mego ucisku