Ewangelia na każdy dzień (3 maja)

Pierwsze czytanie:

 (Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca.

Psalm:

(Ps: Jdt 13,18-20)
REFREN: Tyś wielką chlubą naszego narodu

Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi.
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,
Stwórca nieba i ziemi.

Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi,
abyś była wywyższona na wieki.

Drugie czytanie:

(Kol 1,12-16)
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego - Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

Aklamacja (J 19,27)
Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Ewangelia:

 (J 19,25-27)
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Dziś ważny dzień w życiu naszego narodu. Patrzymy na naszą Królową ukoronowaną ręką samego Boga wieńcem z dwunastu gwiazd. Ta Niewiasta obleczona w słońce zawsze wskazuje na Słońce Sprawiedliwości, którym jest Jej Syn. Widzimy w tym fragmencie opis sprzeciwu szatana przeciwko Jezusowi i Jego Kościołowi. Ale na drodze szatana jest Ona – Niepokalana. Smok stanął, czyli nie mógł iść dalej. Maryja wypełniła wolę Boga, dała życie Jezusowi, który zasiadł po prawicy Ojca. Maryja nigdy nie poddała się zwątpieniu, lękowi, a zwłaszcza grzechowi. Ona – nasza Królowa – niech ogłasza całemu narodowi zbawienie w Jezusie, niech ogłasza potęgę i królowanie Boga przez Jej Serce w sercu każdego Polaka.

Komentarz do psalmu

Śpiewajmy te słowa, które Ozjasz – przywódca miasta, które swym bohaterskim i odważnym czynem obroniła Judyta – wypowiedział na jej cześć, a które Kościół od początku odnosi do Maryi. To Ona – Niepokalana Matka Pana i nasza Królowa – jest błogosławiona między niewiastami. Te słowa powtórzyła św. Elżbieta i my je powtarzamy w każdym „Zdrowaś Maryjo”. Pamiętajmy więc dziś o różańcu, w którym wielokrotnie mówimy Maryi, że jest błogosławiona i rozważając tajemnice życia Jej Syna, wyznajemy wiarę, że ufność w Bogu jest wieczna i że wywyższył Ją w niebie, koronując na Królową świata.

Komentarz do drugiego czytania

Bóg nas przeniósł do królestwa Jezusa. Jesteśmy odkupieni z grzechów, mamy uczestnictwo w tym, w czym uczestniczą świeci w niebie. Czy tym żyjemy?
Najpełniej w królestwie żyła Maryja. To Ona urodziła Syna, który jest obrazem Boga. My wszyscy, stworzeni w Nim, przez Niego i dla Niego, jesteśmy stworzeni na Boży obraz. Ten obraz nosimy w sobie jako zadatek wieczności, ale też jako wezwanie do nieustannego starania się, by osiągnąć standard Jezusa i stawać się podobnym do Niego. On jest wzorem i w Nim istniejemy, by coraz bardziej wchodzić w rzeczywistość Jego królestwa. Niech Maryja nam w tym dzisiaj szczególnie pomaga.

Komentarz do Ewangelii

Trzy kobiety stały pod krzyżem Pana Jezusa. Widział je pewnie przez zamglone, napływające krwią oczy. Między nimi dostrzegł Jana – jedynego ucznia, który nie opuścił Go, kiedy zaczęła się męka. To, co ostatkiem sił zrobił Pan Jezus, jest dla nas ogromnym darem i zadaniem. Oto daje nam swoją Matkę, a Jej powierza nas w osobie ucznia. Ta nierozdzielność Kościoła i Maryi jest dziś wystawiana na próbę, gdy usiłuje się w różnych środowiskach pokazywać Maryję jako kogoś niepotrzebnego, bez kogo w życiu wiary można sobie poradzić. Innego zdania był Pan Jezus, który taki porządek ustanowił i to w bardzo bolesnym momencie swego życia. Nie dodawajmy Mu cierpień, odrzucając Jego wspaniały dar – Matkę. Oby Ona zawsze była dla nas Matką i obyśmy traktowali Ją z miłością jak synowie i córki, tak, jak tego chce Pan Jezus.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską

źródło: mateusz.pl

 (J 19,27)
Jezus powiedział do ucznia: Oto Matka twoja, i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Módlmy się.

(Ps: Jdt 13,18-20)
Tyś wielką chlubą naszego narodu