Ewangelia na każdy dzień (3 luty)

Pierwsze czytanie:

 (1 Krl 3, 4-13)
Król Salomon udał się do Gibeonu, aby tam złożyć ofiarę, bo była tam wielka wyżyna. Salomon złożył na owym ołtarzu tysiąc ofiar całopalnych. W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: "Proś o to, co mam ci dać". A Salomon odrzekł: "Ty okazywałeś Twemu słudze, Dawidowi, memu ojcu, wielką łaskę, bo postępował wobec Ciebie szczerze, sprawiedliwie i w prostocie serca. Ponadto zachowałeś dla niego tę wielką łaskę, że dałeś mu syna zasiadającego na jego tronie po dziś dzień. Teraz więc, o Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?" Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie. I choć nie prosiłeś, daję ci ponadto bogactwo i sławę, tak iż za twoich dni podobnego tobie nie będzie wśród królów".

Psalm:

(Ps 119 (118), 9-10. 11-12. 13-14)
REFREN: Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich

Jak zachowa młodzieniec swoją drogę w czystości?
Przestrzegając słów Twoich, Panie.
Z całego serca swego szukam Ciebie,
nie daj mi odejść od Twoich przykazań.

W sercu swoim zachowuję Twe słowa,
aby nie zgrzeszyć przeciw Tobie.
Błogosławiony jesteś, Panie,
naucz mnie swoich ustaw.

Opowiadam moimi wargami
wszystkie wyroki ust Twoich.
Więcej się cieszę z drogi wskazanej
przez Twe napomnienia
niż z wszelkiego bogactwa.

Aklamacja (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia:

 (Mk 6, 30-34)
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: "Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco". Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W dzisiejszym pierwszym czytaniu przytoczona jest rozmowa Salomona z Bogiem, ma ona miejsce podczas snu króla. Salomon ma poprosić Boga o jakiś dar dla siebie. Nie prosi o bogactwa, o długie życie, czy też pokonanie wrogów, ale prosi o mądrość w sądzeniu ludu Bożego. Uważa, że sam jest młody, nie ma doświadczenia, lud jest liczny, a on chce być dla niego władcą sprawiedliwym i wydawać sprawiedliwe wyroki. Ta prośba spodobała się Bogu i postanowił uczynić go najmądrzejszym królem na ziemi, a ponadto obdarzyć go bogactwem, sławą i długim życiem. Młody król nie prosił o nic dla siebie, nie okazał się egoistą, choć mógł wykorzystać sytuację, lecz poprosił o dar, którym miał służyć innym. Taki wybór został przez Boga nagrodzony. Powinniśmy pamiętać, iż wszystkie talenty, jakie posiadamy, powinniśmy wykorzystywać przede wszystkim dla pożytku bliźnich i na chwałę Bożą, gdyż nie otrzymaliśmy ich po to, by ukrywać je przed światem – w takiej sytuacji ich posiadanie nie miałoby najmniejszego sensu.

Komentarz do pierwszego psalmu

Dzisiejszy psalm responsoryjny nawiązuje do wyboru Salomona. Tak jak król wybrał mądrość zamiast bogactw i długiego życia, tak też młodzieniec z psalmu pragnie podążać drogą Bożych przykazań, żyć bez grzechu, poszukiwać nieustannie Boga, zachowywać w sercu wszystkie nakazy Prawa i cieszyć się z napomnień Pana bardziej niż z wszelkich bogactw. Także i my powinniśmy przedkładać dobra duchowe nad materialne, choć we współczesnym świecie nie jest to zadanie łatwe.

Komentarz do Ewangelii

Dzisiejsza Ewangelia mówi nam o powrocie apostołów z misji, na którą zostali wysłani przez Jezusa (zob. 6, 7-13). Dzielą się swoimi przeżyciami z tej działalności. Jezus, który doskonale zna trud pracy apostolskiej, chciał, aby odpoczęli w jakimś ustronnym miejscu, ponieważ wokół Niego wciąż były rzesze ludzi. Odpłynęli więc w inne miejsce. Jednak ludzie, którzy widzieli, jak Jezus i apostołowie odpływają, wyprzedzili ich i pierwsi dotarli tam, dokąd Jezus zdążał. On, widząc to, wzruszył się i zlitował nad tymi, którzy tak bardzo chcieli Go słuchać, i zaczął nauczać. Znamienne jest tu porównanie tłumu do owiec niemających pasterza. Duchowi przywódcy Izraela nie potrafili być dobrymi pasterzami dla narodu wybranego, dlatego ludzie bardzo szybko przylgnęli do Jezusa, który słowem i czynem głosił miłość. On nie odrzucał nikogo, dla Niego nie istniały żadne bariery społeczne, polityczne, kulturowe czy religijne. To On stał się ich Dobrym Pasterzem. Nie zostawił ich w żadnym momencie, kiedy Go potrzebowali, kiedy Go szukali, również teraz, gdy byli tak bardzo spragnieni Jego słów. Jest to także doskonała lekcja dla apostołów i dla nas, że nie można pozostawać biernym na potrzeby innych ludzi.

Komentarze zostały przygotowane przez dr Joannę Jaromin

źródło: mateusz.pl

(J 10, 14)

Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają

Módlmy się.

 (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Red.