Ewangelia na każdy dzień (27 styczeń)

Pierwsze czytanie:

 (2 Sm 12,1-7a.10-17)
Pan posłał do Dawida proroka Natana. Ten przybył do niego i powiedział: „W pewnym mieście było dwóch ludzi, jeden był bogaczem, a drugi biedakiem. Bogacz miał owce i bydła wiele, biedak nie miał nic, prócz jednej małej owieczki, którą nabył. On ją karmił i wyrosła przy nim wraz z jego dziećmi, jego chleb jadła i piła z jego kubka, spała u jego boku i była dla niego jak córka. Raz przyszedł gość do bogacza, lecz jemu żal było brać coś z owiec i własnego bydła, czym mógłby posłużyć gościowi, który doń zawitał. Zabrał więc owieczkę owemu biednemu mężowi i przygotował ją człowiekowi, co przybył do niego”. Dawid oburzył się bardzo na tego człowieka i powiedział do Natana: „Na życie Pana, człowiek, który tego dokonał, jest winien śmierci. Nagrodzi on za owieczkę w czwórnasób, gdyż dopuścił się czynu bez miłosierdzia”. Natan oświadczył Dawidowi: „Ty jesteś tym człowiekiem. Dlatego właśnie miecz nie oddali się od domu twojego na wieki, albowiem Mnie zlekceważyłeś, a żonę Uriasza Chetyty wziąłeś sobie za małżonkę. To mówi Pan: "Oto Ja wywiodę przeciwko tobie nieszczęście z własnego twego domu, żony zaś twoje zabiorę sprzed oczu twoich, a oddam je twojemu współzawodnikowi, który będzie obcował z twoimi żonami wobec tego słońca. Uczyniłeś to wprawdzie w ukryciu, jednak ja obwieszczę tę rzecz wobec całego Izraela i wobec słońca”. Dawid rzekł do Natana: „Zgrzeszyłem wobec Pana”. Natan odrzekł Dawidowi: „Pan odpuszcza ci też twój grzech, nie umrzesz. Lecz dlatego, że owym czynem pobudziłeś wrogów Pana do wielkiej zniewagi, syn, który ci się urodzi, na pewno umrze”. Natan udał się potem do swego domu. Pan dotknął dziecko, które urodziła Dawidowi żona Uriasza, tak iż ciężko zachorowało. Dawid błagał Boga za chłopcem i zachowywał surowy post, a wróciwszy do siebie, całą noc leżał na ziemi. Dostojnicy jego domu, podszedłszy do niego, chcieli go podźwignąć z ziemi: bronił się jednak i w ogóle z nimi nie jadał.

Psalm:

(Ps 51,12-13.14-15.16-17)
REFREN: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich
i wrócą do Ciebie grzesznicy.

Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną,
Boże, mój Zbawco,
niech sławi mój język Twoją sprawiedliwość.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.

Aklamacja (Hbr 4,12)
Żywe jest słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Ewangelia:

 (Mk 4,35-41)
Przez cały dzień Jezus nauczał w przypowieściach. Gdy zapadł wieczór owego dnia, rzekł do uczniów: „Przeprawmy się na drugą stronę”. Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: „Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?” On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: „Milcz, ucisz się”. Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: „Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?” Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego : „Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?”

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Historia grzechu króla Dawida pokazuje, jak głębokie potrafią być konsekwencje ludzkich działań tak dla nas, jak i dla tych, z którymi żyjemy. W naszym życiu zawsze mamy działać, warto zwrócić uwagę na to, że występek Dawida zaczyna się od jego złego wykorzystania danego mu czasu. Nie wyruszył na wojnę razem ze swoimi wojskami, lecz został w pałacu. To jeszcze nie musiało skończyć się cudzołóstwem, bo może gdyby król zajął się działaniem na rzecz Boga i królestwa, nie doszłoby to tej tragedii. Gdyby spełniał swoją funkcję króla i kapłana, prawdopodobnie w ogóle nie zauważyłby kąpiącej się Batszeby. Dany nam czas jest przestrzenią do zagospodarowania i jeśli nie podejmiemy działania ku dobremu, dajemy szansę złemu na wchodzenie w te niezajęte sfery życia.
Drugim aspektem, jaki ujawnia historia Dawida i Batszeby, jest konieczność skruchy, żalu i pokuty. Nawet jeśli zgrzeszymy, pogwałcimy prawo Boże, jest dla nas szansa. Pojawia się ona dlatego, że Bóg kocha każdego z nas, tak jak ów biedny człowiek kochał swoją jedyną owieczkę. To daje nam szansę do uzyskania przebaczenia. Jesteśmy dla Niego tak bardzo ważni. Jeśli ze skruchą wypowiemy słowa „zgrzeszyłem wobec Pana”, On z powrotem przyjmie nas do siebie, ponieważ jesteśmy dla Niego jak ta owieczka. Da nam znowu wzrastać przy Nim wraz z Jego dziećmi, jeść Jego cudowny chleb i pić z Jego kubka na Eucharystii.

Komentarz do pierwszego psalmu

Wybaczające działanie Boga w nas jest zbawienne, uwalniające od kary za krew. Ważne jest, aby prośba o oczyszczenie serca była uzupełniona wołaniem o odnowienie mocy Ducha w nas. Nie chcemy bowiem tylko czystości wewnętrznej, ponieważ wtedy nadal jesteśmy narażeni na zajęcie tej czystej i wysprzątanej sfery przez złego. Potrzebujemy wzmocnienia i wypełnienia przez to wszystko, co jest Boże i mocne Jego mocą.

Komentarz do Ewangelii

Czym jest wiatr, burza i jezioro wobec wszechmocy Boga? Wręcz niczym, nieznaczącym elementem stworzonego przezeń Wszechświata. A czym jest dla mnie? Czasem wydaje się, że to co dzieje się wokół nas, jest wszystkim, że tylko to istnieje, a Bóg śpi. Może to ja powinienem się obudzić i zauważyć, że On jest tuż obok. Ten, który ma moc powiedzieć temu, co wokół - „milcz, ucisz się”. Z Nim mogę doświadczyć uspokojenia i głębokiej ciszy, której tak bardzo pragnę i która istnieje.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Rafała Mińkowskiego

źródło: mateusz.pl

 (Hbr 4,12)
Żywe jest słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Módlmy się.

  Hbr 4,12)
Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca

Red.