Ewangelia na każdy dzień (27 lipiec)

Pierwsze czytanie:

 (Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20b)
Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry. Pan rzekł do Mojżesza: "Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę rozmawiał z tobą, i uwierzył tobie na zawsze". A Mojżesz oznajmił Panu słowa ludu. Pan powiedział do Mojżesza: "Idź do ludu i każ im się przygotować na święto dziś i jutro. Niechaj wypiorą swoje szaty i niech będą gotowi na trzeci dzień, bo dnia trzeciego zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj". Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu, i unosił się z niej dym jak z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród gromów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

Psalm:

(Dn 3, 52. 53-54. 55-56)
REFREN: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje
pełne chwały i świętości,
uwielbione i wywyższone na wieki.

Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały,
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa,
uwielbiony i przesławny na wieki.

Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie,
który zasiadasz na Cherubach,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba,
pełen chwały i wywyższony na wieki.

Aklamacja (Mt 11, 25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Ewangelia:

 (Mt 13, 10-17)
Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: "Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?" On im odpowiedział: "Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: „Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Wydarzenie z dzisiejszego czytania jest punktem kulminacyjnym podczas wędrówki ludu Izraela przez pustynię. Pod górą Synaj dochodzi do zawarcie przymierza Boga ze Swoim ludem. Bóg objawia się na górze, zasnutej gęstym obłokiem. Obłok ten symbolizuje tajemnicę majestatu Boga. Bóg objawia się poprzez wydarzenie nadania Dekalogu, który jest ukazaniem Jego woli, a jednocześnie drogowskazem ku jedności z Bogiem.
Trzy dni oznaczają czas przygotowania na ważne wydarzenie, którego centrum stanowi manifestacja majestatu Boga, przychodzącego z mocą i w pokorze. Bóg nie przychodzi po to, aby wyniszczać, ale po to, by poślubić Swój lud, który wybrał jako Swoją umiłowaną oblubienicę. Przygarnia swój lud, wyrażając w ten sposób swoją nieskończoną miłości wobec niego. Bóg jest świadom braków ze strony Swej wybranki – niewiernego ludu Izraela. Mimo wszystko niedoskonałość oblubienicy nie jest to dla Niego żadną przeszkodą, nie przestaje więc miłować Swojej małżonki i uczyć okazywania prawdziwej miłości.

Komentarz do psalmu

Fragment hymnu z Księgi Daniela przypomina słynną historię trzech młodzieńców w piecu ognistym za czasów króla Nabuchodonozora. W momencie kaźni uwielbiają Boga i ufają w Jego wszechmoc. Zostają w cudowny sposób uwolnieni ze śmierci. Bóg ocala dusze sprawiedliwych. Pieśń młodzieńców jest zachętą do tego, żeby Boga wielbić w każdym położeniu, nie tylko wtedy, kiedy wszystko nam się układa.

Komentarz do Ewangelii

Jezus wyjaśnia uczniom, dlaczego naucza w przypowieściach. Wypełnia się słowo proroka Izajasza (6, 9-10), który zapowiada, że pojawią się ludzie, którzy będą patrzeć, a nie zobaczą, będą słuchać, a nie usłyszą, ani nic nie zrozumieją. Ten paradoks ukazuje duchowy stan ludzkości, która odrzuciła słowa Boga, wygłaszane przez proroków. I współcześni Jezusowi nie są w stanie przeniknąć tajemnic królestwa Bożego, uniemożliwiając sobie prawdziwe nawrócenie. Przedziwna jest ta niemoc, gdy człowiek jest zamknięty na głos Boga i zamiast przekazywać moc Boga kolejnym pokoleniom, przekazuje niewiarę i nieufność wobec Niego.
Jednak Pan Jezus ukazuje, że są i tacy, którzy z wiarą przyjmują Jego nauczanie, a to ziarno zasiane w ich serca staje się zaczynem dla przyszłych pokoleń. Jednocześnie to oni mają szczególną misję, by dawać świadectwo prawdy nauczania i zbawienia w Jezusie.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

 (Mt 11, 25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Módlmy się.

(Dn 3, 52.)
Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Red.