Ewangelia na każdy dzień (25.07)

Pierwsze czytanie:

 (2 Kor 4, 7-15)
Bracia: Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele. Ciągle bowiem jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa stało się widoczne w naszym śmiertelnym ciele. Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was życie. Cieszę się przeto owym duchem wiary, wedle którego napisano : „Uwierzyłem, dlatego przemówiłem”, my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.

Psalm:

(Ps 126(125),1-2ab.2cd-3.4-5.6)
REFREN: Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości

Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.

Mówiono wtedy między poganami:
„Wielkie rzeczy im Pan uczynił”.
Pan uczynił nam wielkie rzeczy
i ogarnęła nas radość.

Odmień znowu nasz los, Panie,
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją,
żać będą w radości.

Idą i płaczą
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością
niosąc swoje snopy.

Aklamacja (J 15, 16)
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.

Ewangelia:

 (Mt 20, 20-28)
Matka synów Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła. On ją zapytał: "Czego pragniesz?". Rzekła Mu: "Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie, jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie". Odpowiadając Jezus rzekł: "Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?". Odpowiedzieli Mu: "Możemy". On rzekł do nich: "Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował". Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: "Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Kintsugi, to starożytna, japońska sztuka naprawiania potłuczonej ceramiki przy pomocy laki i sproszkowanych metali szlachetnych, złota, srebra lub platyny. W ten sposób to, co zniszczone, mogło otrzymać nowe, uszlachetnione życie. Współcześnie ta umiejętność powróciła w nowej odsłonie. Stała się nie tylko modną ideą w sztukach plastycznych, wpisuje się także w popularny trend bardziej świadomego i uważnego stylu życia.
Ale Paweł nie pisze o odkrywaniu sztuki Dalekiego Wschodu i tworzeniu nowej filozofii życia. Mówi o życiu w bliskości z Jezusem i celu tej relacji. Porównanie duszy ludzkiej do naczynia glinianego jest nieprzypadkowe. Z doświadczenia wiemy, jak łatwo stłuc kubki i talerze ceramiczne, których na co dzień używamy. Podobnie my jesteśmy krusi i delikatni. Niewiele trzeba, jedno słowo za dużo, niepotrzebny gest i rany sączą się przez całe lata, bo stosowane lekarstwa są nieskuteczne.
Paweł podkreśla, że mamy swoimi czynami i słowami dziękować za zbawczą moc Boga. Przekazywać ją dalej, by każdy miał dostęp do danej człowiekowi pełni życia i szczęścia. Chociaż to zadanie naraża nas na doznawanie nieustających ran od świata, bo idąc pod prąd obowiązujących wokół opinii i poglądów, jesteśmy niezrozumiani i odrzuceni, mamy błyszczeć mocą Boga jak naprawiona złotem ceramika.

Komentarz do psalmu

Słowa świętych wyniesionych na ołtarze i tych nieznanych szerokiej społeczności, a znanych osobiście, bliskich, sąsiadów lub przypadkowo poznanych ludzi, świadczą, że to, o czym pisze autor psalmu, jest prawdą. Bóg odmienia życie, choć jesteśmy przekonani, że nic lepszego nie może się już wydarzyć. Nie dotyczy to tylko osób „przegranych”, dotkniętych jakimkolwiek cierpieniem, którzy „we łzach sieją”. Także tych, którzy mają poukładane życie na satysfakcjonującym poziomie. Nie warto zatrzymywać się dłużej nad tym, co jest, bo siła miłości Boga, pragnienie byśmy byli szczęśliwi i Jego fantazja są nieograniczone.

Komentarz do Ewangelii

Bardzo ważne słowa padają z ust Jezusa. Są przestrogą dla przesadnych ludzkich ambicji. Także tych ewangelizacyjnych. Mamy kochać ludzi miłością Boga, pragnąć dla każdego dobra, przekazywać i uczyć, czym jest wiara, ale nie mamy wpływu na ostateczne wybory innych. Bóg także jest niezależny w swoich decyzjach. Powołuje do służby w intymnym spotkaniu w indywidualny sposób i oczekuje osobistej odpowiedzi podążania śladami Jezusa.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 (J 15, 16)
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.

Módlmy się.

  (J 15, 16)
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał.

Red.