Ewangelia na każdy dzień (24.11)

Pierwsze czytanie:

 (Ap 18,1-2.21-23;19,1-3.9a)
Ja, Jan, ujrzałem anioła zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. I głosem potężnym tak zawołał: „Upadł, upadł Babilon — stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego odrazę”. I jeden potężny anioł dźwignął kamień wielki jak kamień młyński i rzucił w morze, mówiąc: „Tak z rozmachem Babilon, wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. I głosu harfiarzy, śpiewaków, flecistów, trębaczy już w tobie się nie usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody”. Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie mówiącego: „Alleluja. Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał by poniosła karę za krew swoich sług”. I rzekli powtórnie: „Alleluja”. A dym jej wznosi się na wieki wieków. I mówi mi: „Napisz: "Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka”.

Psalm:

(Ps 100,1-2.3.4-5)
REFREN: Błogosławieni wezwani na ucztę

Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.

Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.

(Łk 21,28)
Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Ewangelia:

 (Łk 21,20-28)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą. Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni. Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą. Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Czytając dzisiejsze pierwsze czytanie, można postawić pytanie: co złego w muzyce, śpiewie, sztuce, rolnictwie, miastach rozświetlonych lampami, handlu czy w końcu - miłości oblubieńczej dwojga ludzi? Niby nic… Każdą z tych czynności można wielbić Boga. To najważniejszy z warunków: wielbić życiem Boga; nie klękać przed bożkami, nie palić im kadzideł.
Uczta Godów Baranka to uczta zbawionych w niebie, tych, którzy cieszą się przebywaniem w wiecznej szczęśliwości w Domu Ojca. Wizja upadku nowego Babilonu to według św. Jana, zapowiedź upadku Cesarstwa Rzymskiego. Cesarstwo miało przetrwać wiek. Wielka Nierządnica miała zapewnić wszystko, co potrzebne „swoim dzieciom” – nie przetrwała. Zabrakło wiary w Boga Trójjedynego i szczerego nawrócenia, którego fundamentem byłaby miłość. Jeden Apokaliptyczny, Anielski rzut kamienia niszczy wszystko, co człowiek buduje, a co uwłacza świętości Boga. Jedna kropla krwi Baranka, daje nowe życie. Śpiewaj dziś Bogu radosne Alleluja! Uwielbiaj Jezusa, który żyje. Dziękuj Bogu za całe dobro, którym cię obdarował. Pamiętaj, jesteś zaproszony na ucztę Baranka. Nie zmarnuj tego zaproszenia. Nie zbaczaj z drogi nawrócenia.

Komentarz do psalmu

Jak podejmujesz w swoim życiu trud służby wobec Pana Boga? Jest to dla ciebie wysiłek, droga porównywalna do Jezusowej drogi kalwaryjskiej? A może służysz Panu z radością i dziękczynieniem? Służba Bogu, który jest wierny na zawsze, pomimo trudności zbliża nieustannie do zmartwychwstania. Życie w Bożej owczarni, jaką jest Kościół, nie tylko pozwala lepiej poznać Boga, któremu służysz, ale również pokochać Go, kochając inne owce – braci i siostry w wierze.
Pan Bóg jest dobry, staraj się dostrzegać objawienie Jego dobroci w każdej chwili swojego życia. Możesz doświadczyć Bożej dobroci w sprawach wielkich i małych, we wzlotach i podnosząc się z upadków. Wierny Bóg jest przy Tobie zawsze. Nie ustawaj na drodze prowadzącej w „Jego przedsionki”. Mów Bogu AMEN do końca!

Komentarz do Ewangelii

Zdecydowanie większa część dzisiejszej Ewangelii nie napawa radością i optymizmem. Zbawiciel jednoznacznie zapowiada oblężenie i upadek Jerozolimy. Jezus przedstawia wizję zbliżającego się cierpienia, rozpaczy, wszechpanującego bólu, ucieczki… Niewola, śmierć, ucisk skierowany nawet wobec kobiet brzemiennych i karmiących – jak odnaleźć w tych słowach Dobrą Nowinę? A jednak! Jezus zapewnia nas, że wszystkie okrucieństwa, których ewentualnie doświadczymy, będą preludium do powtórnego z Nim spotkania. Cierpienie, niewola, rozlew krwi mają utorować drogę dla Syna Bożego powtórnie wracającego na ziemię w chwale Boga!
Jeżeli dziś cierpisz jeszcze bardziej niż wczoraj, jeżeli wydarzenia dnia dzisiejszego zapowiadają ogromny ból jutra, „nabierzcie ducha i podnieście głowy; ponieważ zbliża się wasze odkupienie”. Trudność ziemi przybliża ciebie i mnie do chwały nieba. Ucisk ziemi prowadzi do radości i szczęścia w Domu Ojca. Zaufaj! Koniec tutaj, to początek życia tam. Syn Człowieczy przyjdzie – sam obiecał. Oczekuj Go. On chce Twojego zbawienia.

Komentarze zostały przygotowane przez Marcina Karaska, kleryka IV roku WSDDW-P i ks. Mariusza Kowalskiego

źródło: mateusz.pl

(Łk 21,28)
Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Módlmy się.

  (Łk 21,20-28)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. 

Red.