Ewangelia na każdy dzień (24.05)

Pierwsze czytanie:

 (Dz 16,22-34)
Tłum Filipian zwrócił się przeciwko Pawłowi i Sylasowi, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia, przykazując strażnikowi, aby ich dobrze pilnował. Otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im nogi w dyby. O północy Paweł i Sylas modlili się śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. „Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!” - krzyknął Paweł na cały głos. Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: „Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?” Odpowiedzieli mu: „Uwierz w Pana Jezusa, a zbawisz siebie i dom swój”. Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu.

Psalm:

(Ps 138,1-3.7c-8)
REFREN: Zbawia mnie, Panie, moc prawicy Twojej

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

I będę sławił Twe imię
za łaskę Twoją i wierność.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk Twoich.

Aklamacja (J 16,7.13)
Poślę wam Ducha Prawdy, On was doprowadzi do całej prawdy.

Ewangelia:

 (J 16,5-11)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: "Dokąd idziesz?" Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu, bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie, bo władca tego świata został osądzony”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Ten, który był prześladowcą chrześcijan i wtrącał ich do więzień, sam trafił za kraty. Paweł i jego towarzysz Sylas są tam dobrze pilnowani, ponieważ jest im przypisywana wielka moc. Jednak tym, co naprawdę robi wrażenie nie tylko na strażnikach, ale na nas wszystkich, jest wielka wiara więźniów. Po wszystkich perypetiach oni wciąż się modlą! Ci, których wypełnia głęboka wiara i dobra relacja z Bogiem, są rzeczywiście wolni! Chrześcijan nie można odizolować od Boga, nie można nam Go odebrać.
Owocem wiary Pawła i Sylasa są dwa cuda: trzęsienie ziemi, które uwalnia więźniów oraz, co ważniejsze, trzęsienie serca strażnika. Ten wstrząs wywołuje w nim pytanie o zbawienie, zainteresowanie sprawą życia wiecznego. To, że zmieniło się jego serce, możemy zaobserwować poprzez konkretne czyny: zabranie więźniów do domu, obmycie ran, przyjęcie chrztu oraz ucztę radości.
Czego uczą nas dzisiaj Paweł i Sylas? Bardziej słuchać Boga niż ludzi. Jednoznaczne postępowanie chrześcijan niszczy wszelkie wątpliwości i wstrząsa sercami. Nie chciejmy dostosowywać się do wartości tego świata. Trwajmy przy Bogu przez konkretne czyny, a sami będziemy sprawcami cudów wstrząsania serc!

Komentarz do psalmu

Psalmista potwierdza to wszystko, czego doświadczyliśmy w pierwszym czytaniu. Wychwala Boga za Jego wierność swoim obietnicom, pomoc w trudnościach, dodawanie siły i mocy w obliczu wymagających doświadczeń. To są powody, dla których należy chwalić Pana, dziękować Mu i śpiewać psalmy.
Dlaczego Bóg jest tak łaskawy? To dochowywanie wierności Panu z naszej strony pozwala nam czuć się bezpiecznie, pokonać strach i lęk! Paweł i Sylas pokazują nam, że taka postawa pozwala doświadczyć cudów.

Komentarz do Ewangelii

Pożegnania są trudne… Każdy, kto chociaż raz ich doświadczył, wie, jak wiele emocji wzbudzają – smutek, przykrość, łzy… Jednak niektóre pożegnania są pożyteczne, bo dają więcej niż się spodziewamy!
Odejście Jezusa do swojego Ojca jest równoznaczne dla nas z otrzymaniem wielkiego daru – Pocieszyciela, który będzie obecny już nie przy grupie konkretnych osób, ale w każdym sercu każdego wierzącego. Będzie w każdym uczniu – bez limitu i bez ograniczeń!
To właśnie dlatego uczeń Jezusa przy pomocy i łasce Ducha Świętego będzie mógł odważnie świadczyć wobec świata: przynosić nadzieję na zbawienie, wzbudzać wiarę, głosić sprawiedliwość życia nad śmiercią, wskazywać na krzyż jako narzędzie przeciw mocy szatana.
Ta misja dawania świadectwa jest wielka, ale z takim Pomocnikiem jest możliwa do spełnienia. Duch wzbudza w nas to, co prawdziwe i daje siły do przeciwstawienia się wszelkim fałszom.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Wojciecha Węglowskiego

źródło: mateusz.pl

 (J 16,7.13)
Poślę wam Ducha Prawdy, On was doprowadzi do całej prawdy.

Módlmy się.

Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie.

Red.