Ewangelia na każdy dzień (23 styczeń)

Pierwsze czytanie:

 (2 Sm 6,12b-15.17-19)
Poszedł Dawid i sprowadził z wielką radością Arkę Bożą z domu Obed-Edoma do Miasta Dawidowego. Ilekroć niosący Arkę Pana postąpili sześć kroków, składał w ofierze wołu i tuczne cielę. Dawid wtedy tańczył z całym zapałem w obecności Pana, a ubrany był w lniany efod. Dawid wraz z całym domem izraelskim prowadził Arkę Pana wśród radosnych okrzyków i grania na rogach. Przyniesioną więc Arkę Pana ustawiono na przeznaczonym na to miejscu w środku namiotu, który rozpiął dla niej Dawid, po czym Dawid złożył przed Panem całopalenia i ofiary pojednania. Kiedy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana Zastępów. Dokonał potem podziału między cały naród, między cały tłum Izraela, między mężczyzn i kobiety: dla każdego po jednym bochenku chleba, po kawałku mięsa i placku z rodzynkami. Potem wszyscy ludzie udali się do swych domów.

Psalm:

(Ps 24,7-8.9-10)
REFREN: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały!
„Któż jest tym Królem chwały?”
„Pan, dzielny i potężny,
Pan, potężny w boju”.

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały!
„Któż jest tym Królem chwały?”
„Pan Zastępów: On jest Królem chwały”.

Aklamacja (Mt 11,25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Ewangelia:

 (Mk 3,31-35)
Nadeszła Matka Jezusa i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: „Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie”. Odpowiedział im: „Któż jest moją matką i którzy są braćmi?” I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: „Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Tak hojnie składane ofiary oraz tańce i odświętny, kapłański strój króla Dawida w czasie przenoszenia Arki Przymierza są wyrazem radości narodu izraelskiego. Miała ona co najmniej dwa konkretne powody. Pierwszym było zjednoczenie, ponieważ teraz w jednym miejscu znajdzie się centrum polityczne i religijne kraju. Dawid bowiem rządził w zdobytej Jerozolimie i właśnie do niej sprowadza utraconą wcześniej Arkę Bożą. Stawia ją w środku namiotu, co pokazuje, że stoi ona w centrum życia Narodu Wybranego. Jerozolima staje się sanktuarium, do którego zaczną pielgrzymować ludzie z całego kraju. Drugim powodem owej radości jest odzyskanie bliskości z Bogiem. Arka Przymierza była bowiem widocznym znakiem obecności Boga pośród ludzi. Tak było za czasów Mojżesza i tak również w czasach Dawida.
Hojne ofiary, strój kapłana i bliskość Boga mogą nam przynosić na myśl Eucharystię, która jest ofiarą, składaną przez kapłana i dającą największą bliskość z Bogiem. Dziś nie wiemy, gdzie jest Arka Przymierza, ona zaginęła, ale jeśli posłuchamy proroka Jeremiasza, zrozumiemy, że nowe prawo już nie będzie wypisane na kamiennych tablicach i zamknięte w Arce, ale w naszych sercach, wewnątrz nas. Wtedy Komunia Święta może stać się dla nas źródłem takiej radości, jaką przeżywał Dawid i Naród Wybrany, odzyskując Arkę.

Komentarz do psalmu

Unieście się odwieczne podwoje mojego serca, żeby mógł wkroczyć tam Król chwały. Nasze wnętrze – to, co przeżywamy w nas, a więc mówiąc językiem biblijnym w sercu, właśnie to jest miejscem spotkania z Bogiem, który jest Duchem. Jednak żeby to się stało, potrzeba otworzyć te ciężkie, wysokie, dwuskrzydłowe drzwi naszej codzienności.

Komentarz do Ewangelii

Tłum nie może zmieścić się w domu. Z pewnością ludzie garnący się do Jezusa stali też na zewnątrz, nie mogąc wejść do środka, podobnie jak Jego Matka i kuzyni. Ewangelista Marek przekazuje nam, że zanim Jezus powiedział: „oto moja matka i moi bracia”, spojrzał na siedzących wokół niego. To spojrzenie nie mogło ogarnąć wszystkich słuchających bezpośrednio, ale mogło zostać przekazane dalej, tak jak przekazywano sobie każde jego słowo, aby mogli je usłyszeć także ci stojący na zewnątrz. Przekazanie spojrzenia Jezusa, które mówi: „jesteś moim bratem, jesteś moją siostrą” to zadanie każdego, kto siedzi blisko Jezusa, kto słucha Jego Słowa i widzi Go z bliska.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Rafała Mińkowskiego

źródło: mateusz.pl

 (Mt 11,25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Módlmy się.

 (Ps 24)
Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały

Red.