Inne 22 Mar 06:48 | Redaktor
Ewangelia na każdy dzień (22 marzec)

fot. pixabay

Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 22 marca. (J 6,63b.68b) Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem, Ty masz słowa życia wiecznego.

Pierwsze czytanie:

 (Jr 20,10-13)
Tak, słyszałem oszczerstwo wielu: Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego! Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: Może on da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy swą pomstę na nim! Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą. Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego, patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę nad nimi. Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę. śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców.

Psalm:

 

(Ps 18,2-7)
REFREN: Pana wzywałem i On mnie wysłuchał

Miłuję Cię, Panie, mocy moja,
Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu.
Boże, skalo moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

Wzywam Pana, godnego chwały,
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Ogarnęły mnie fale śmierci
i zatrwożyły odmęty niosące zagładę,
opętały mnie pęta otchłani, schwyciły mnie sidła śmierci.

Wzywałem Pana w moim utrapieniu,
wołałem do mojego Boga
i głos mój usłyszał ze świątyni swojej,
dotarł mój krzyk do Jego uszu.

 

Aklamacja (J 6,63b.68b)
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem, Ty masz słowa życia wiecznego.

Ewangelia:

 (J 10,31-42)
Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować? Odpowiedzieli Mu żydzi: Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeżeli /Pismo/ nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu. I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał. Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

 

Komentarz do pierwszego czytania

Prorok Jeremiasz to kolejna osoba oskarżana, a mająca w tym tygodniu przybliżyć nam dramat Jezusa. Jezus odrzucony przez swój naród miał w historii Izraela swoich poprzedników. Najważniejszym zdaniem dzisiejszego fragmentu jest to: „Pan jest przy mnie”. Wobec doświadczenia prześladowań, wobec chaosu oszczerstw to jedno jest pewne: Pan jest przy mnie, dlatego wraz z prorokiem odpowiadam Mu wdzięcznym sercem, śpiewam i wysławiam. Moja wiara nie jest jednak naiwna, dlatego biorę pod uwagę, że obecność Pana nie musi przełożyć się na doczesne bezpieczeństwo. Prawdą jest zarówno to, że Bóg „ratuje życie ubogiego z ręki złoczyńców”, jak i to, że Jeremiasz zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, prawdopodobnie w Egipcie, zaprowadzony tam wbrew własnej woli. Pełną odpowiedzią Boga na ufność człowieka będzie dopiero zmartwychwstanie Jezusa, a po nim nasze zmartwychwstanie.
Jesteśmy jednak wciąż w Starym Testamencie, dlatego prorok mówi także: „dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę na nich”. Modlitwa Jezusa idzie w innym kierunku: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34). Najczęściej jednak w zbolałym sercu jest miejsce na obie te modlitwy. Pierwszą wypowiadamy z poziomu emocji i potrzeby ludzkiej sprawiedliwości, drugą z poziomu woli nawróconej i przenikniętej miłosierdziem. Bóg przyjmuje całą naszą modlitwę i całe nasze człowieczeństwo, pragnie je całe zbawić.

 

Komentarz do psalmu

Przepiękny tekst Psalmu 18 pozwala nam uwielbić Boga w tajemnicy Jego opieki nad nami. Bóg jest naszym potężnym Obrońcą. Jest naszą Mocą, Opoką, Twierdzą i Wybawicielem. Jest dla nas Skałą, Tarczą i Obroną. W ten sposób doświadczamy jego miłości i tymi słowami wyrażamy naszą miłość. Czasem miłość wyraża się w milczeniu, tu jednak o intensywności jej przeżywania świadczą raczej słowa, ich ilość i moc. Słowo zaprasza mnie do wylania duszy przed Bogiem. Mogę dziś powiedzieć Mu, kim dla mnie jest.
Milczenie z kolei pozwoli mi wsłuchiwać się w głos Jezusa, który modli się tym Psalmem. Zbliża się Jego Pascha. Pomału ogarniają Go fale śmierci, odmęty niosące zagładę i pęta otchłani. Jezus jednak woła do Ojca i wie, że Jego krzyk dociera do celu. Bóg słyszy Jego głos. Bóg słyszy nasz głos.

 

Komentarz do Ewangelii

We wczorajszej Ewangelii ostatnie słowo Jezusa brzmiało „Ja jestem”. Jezus nazwał siebie imieniem Boga i wszyscy, którzy Go słuchali, rozpoznali to natychmiast. W ich uszach zabrzmiało to jak bluźnierstwo, stąd reakcja samosądu: próba ukamienowania Jezusa. Jezus wie jednak, że ta próba zabicia Go nie powiedzie się, gdyż zna zamiar Ojca. Wie, że Jego godzina jeszcze nie nadeszła. Jezus doprowadza do końca swoją rozmowę z Żydami. Wcześniej powoływał się na swoją naukę, teraz powołuje się na swoje czyny. Jedno i drugie pochodzi od Ojca, jedno i świadczy o jedności Ojca i Syna.
Po co Jezus prowadzi tę trudną rozmowę? Cel jest ukryty, ale bardzo wyraźny, zasygnalizowany w ostatnim zdaniu. Wobec napiętej atmosfery całej tej sceny łatwo je przeoczyć, a przecież ono jest najistotniejszym owocem Ewangelii tego tygodnia. Ono dotyczy także nas: wielu jednak w Niego uwierzyło. Ja jednak w Niego uwierzyłem. Rozpoznałem Boga w Słowie.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Marię Agnieszkę od Wcielenia i Paschy Jezusa OCD

źródło: mateusz.pl

 

 (J 6,63b.68b)
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem, Ty masz słowa życia wiecznego.

Módlmy się.

(Ps 18,2-7)
Pana wzywałem i On mnie wysłuchał

Red.

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor