Ewangelia na każdy dzień (2 sierpnia)

Pierwsze czytanie:

 (Jr 26, 1-9)
Na początku panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, Pan skierował następujące słowo do Jeremiasza: Tak mówi Pan: "Stań na dziedzińcu domu Pańskiego i mów do mieszkańców wszystkich miast judzkich, którzy przychodzą do domu Pańskiego oddać pokłon, wszystkie słowa, jakie poleciłem ci im oznajmić; nie ujmuj ani słowa! Może posłuchają i zawróci każdy ze swej złej drogi, wtenczas Ja powstrzymam nieszczęście, jakie zamyślam przeciw nim za ich przewrotne postępki. Powiesz im: Tak mówi Pan: Jeżeli nie będziecie Mi posłuszni i nie będziecie postępować według Prawa, które dla was ustanowiłem, i jeśli nie będziecie słuchać słów moich sług, proroków, których nieustannie do was posyłam, mimo że jesteście nieposłuszni, zrobię z tym domem podobnie jak z Szilo, a to miasto uczynię przekleństwem dla wszystkich narodów ziemi». Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pańskim. Gdy zaś Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co mu Pan nakazał głosić całemu ludowi, prorocy i cały lud pochwycili go, mówiąc: «Musisz umrzeć! Dlaczego prorokowałeś w imię Pana, że się z tym domem stanie to, co z Szilo, a to miasto ulegnie zniszczeniu i pozostanie niezamieszkałe?" Cały lud zgromadził się dokoła Jeremiasza w domu Pańskim.

Psalm:

(Ps 69 (68), 5. 8-10. 14)
REFREN: W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie

Liczniejsi od włosów na mej głowie
są ci, którzy mnie nienawidzą bez powodu.
Silni są moi prześladowcy, wrogowie zakłamani,
czyż mam oddać to, czego nie zabrałem?

Dla Ciebie znoszę urąganie, hańba twarz mi okrywa,
dla braci moich stałem się obcym
i cudzoziemcem dla synów mej matki.
Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera
i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie.

Panie, modlę się do Ciebie,
w czas łaski, o Boże.
Wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci,
w Twojej zbawczej wierności.

Aklamacja (1 P 1, 25)
Słowo Pana trwa na wieki. Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.

Ewangelia:

(Mt 13, 54-58)
Jezus, przyszedłszy do swego miasta rodzinnego, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: "Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc u Niego to wszystko?" I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: "Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony". I niewiele zdziałał tam cudów z powodu ich niedowiarstwa.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Ponownie spotykamy proroka Jeremiasza, człowieka Bożego, obdarzonego wielką wrażliwością, który dążył do tego, aby w Bogu szukano oparcia i do Boga zwracano się w każdej potrzebie. Jako wybitny mówca i poeta, obdarzony wyjątkową zdolnością do wnikliwej oceny rzeczywistości, marzył o wielkości i świetności swego narodu. Najwięcej cierpienia przysparzał mu fakt odrzucenia go przez członków społeczności, w której żył i prorokował. Z powodu swej wrażliwości był łatwym celem ataków ze strony ludzi, których grzechy piętnował i których wzywał do nawrócenia.
Nietrudno nam zrozumieć, co przeżywał ten uczciwy i pobożny człowiek poddawany ciągłym atakom i prześladowaniom. Pan obdarzył go swoim zaufaniem, powierzając funkcję proroka i przez niego przemawiając do narodu wybranego. To szczególne wybranie było dla Jeremiasza źródłem nieustającego cierpienia wewnętrznego i walki z samym sobą. Zawsze jednak odnosił w tej walce zwycięstwo dzięki wierze pokładanej w Panu Bogu.
„Trzeba wierzyć mimo cierpienia i różnych strasznych form przemocy związanych z ludzkim szaleństwem. Wobec takiego ogromu cierpienia mamy dwie drogi. Bunt, który zawsze wywoła dodatkowe trudności, i miłość, która nas poprowadzi bliżej Boga. (…) Mimo cierpień, mimo porażek, mimo zła, naszym zwycięstwem jest nasza wiara.” (Kardynał Robert Sarah, Nicolas Diat, Bóg albo nic – rozmowa o wierze, str. 334-335)

Komentarz do psalmu

Wsłuchani w treść psalmu współczujemy bohaterowi, którego spotyka tak wiele niezasłużonego cierpienia. Dzielimy z nim jego ból. Na pozór wydaje się on wrażliwy i słaby. Potrzebuje pomocy, której nikt nie chce mu udzielić. Jest wyśmiewany i wyszydzany z powodu swojej wiary w Boga. Jednakże w tej słabości, mierzonej ludzką miarą, jest siła i moc otrzymywana od Pana, do którego psalmista nieustannie odwołuje się w swoim bólu. Martwię się i cierpię, przeżywam swój ból w samotności, lecz stale i nieprzerwanie wierzę w Twoją miłość, Panie…

Komentarz do Ewangelii

Fragment Ewangelii wskazuje na podobieństwa pomiędzy Jezusem i prorokiem Jeremiaszem. Prorok został posłany przez Boga Jahwe z misją nawracania i uzdrawiania ludzkich serc. Mesjasz narodził się, aby złożyć swoje życie w ofierze za każdego człowieka i odkupić jego grzechy. Obaj byli poddawani krytyce i odrzucani. Jeremiasz miał za zadanie przekazywać Słowo Boże narodowi izraelskiemu, którego Bóg chciał za wszelką cenę uratować przed karą za wiarołomstwo i bałwochwalstwo. Jezus Chrystus, Syn Boży, Słowo Boga, wypełniał obietnicę daną uczestnikom Starego Przymierza, został wydany na śmierć dla zbawienia ludzkości. W całej historii zbawczej Izraela Pan Bóg ratował swój lud przed samounicestwieniem. Wreszcie ofiarował jedynego Syna w dowód niewyobrażalnej miłości do człowieka.
„Bóg nie pozostawia bowiem człowieka i świata w ich tragicznej sytuacji. Bóg nie pozwala ludzkości zginąć w jej grzechu. Bóg nie pozostawia nas w rękach szatana. Jest Bogiem miłosierdzia, czułości, przebaczenia i miłości. Biegnie do nas, by nas ocalić i uwolnić od zła, które nas ciemięży. Zbawia nas w swoim Synu Jezusie Chrystusie”. (Kardynał Robert Sarah, W drodze do Niniwy, str. 283)

Komentarze zostały przygotowane przez Teresę Pieczyńską

źródło: mateusz.pl

  (1 P 1, 25)
Słowo Pana trwa na wieki. Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.

Módlmy się.

(Ps 69 (68), 5)
W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie