Ewangelia na każdy dzień (2 lipca)

Pierwsze czytanie:

 (Am 3,1-8; 4,11-12)
Słuchajcie tego słowa, które mówi Pan do was, synowie Izraela, do całego pokolenia, które Ja wyprowadziłem z ziemi egipskiej: Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi, dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy. Czyż wędruje dwu razem, jeśli się wzajem nie znają? Czyż ryczy lew w lesie, zanim ma zdobycz? Czyż lwiątko wydaje głos ze swego legowiska, jeśli niczego nie schwytało? Czyż spada ptak na ziemię, jeśli nie było sidła? Czyż się unosi pułapka nad ziemią, zanim coś schwytała? Czyż dmie się w trąbę w mieście, a lud się nie przelęknie? Czyż zdarza się w mieście nieszczęście, by Pan tego nie sprawił? Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom. Gdy lew zaryczy, któż się nie ulęknie? Gdy Pan Bóg przemówi, któż nie będzie prorokować? Spustoszyłem was, jak podczas Bożego spustoszenia Sodomy i Gomory; staliście się jak głownia wyciągnięta z ognia; aleście do Mnie nie powrócili - wyrocznia Pana. Tak uczynię tobie, Izraelu, a ponieważ ci to uczynię, przygotuj się, by stawić się przed Bogiem twym, Izraelu!

Psalm:

(Ps 5,5-8)
REFREN: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości

Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość,
zły nie może przebywać u Ciebie.
Nie ostoją się przed Tobą nieprawi.
Nienawidzisz wszystkich, którzy zło czynią.

Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie.
Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.
Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce wejdę do Twego domu,
upadnę przed świętym przybytkiem Twoim
przejęty Twą bojaźnią.

Aklamacja (Ps 130,5)
Pokładam nadzieję w Panu, ufam Jego słowu.

Ewangelia:

 (Mt 8,23-27)
Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: Panie, ratuj, giniemy! A On im rzekł: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Kolejny dzień słyszymy zapowiedź kary dla ludu Izraela za ich grzechy i nieposłuszeństwo wobec Boga. Prorok Amos przekazuje Boże ostrzeżenie, podkreślając, że Bóg jako jedyny zna Izraela, ponieważ to On go wybrał i wyprowadził z Egiptu. Jednakże ta szczególna relacja wymaga od Izraela odpowiedzialności i wierności wobec Boga.
Poprzez obrazy z życia codziennego prorok ukazuje zasadę sprawiedliwości Bożej. Podkreśla, że kara Boża jest konsekwencją grzechu, a nieposłuszeństwo nie może pozostać bez odpowiedzi. Bóg działa zgodnie z Jego tajemniczymi planami, objawiając swoje zamiary swoim prorokom, aby lud mógł poznać Jego wolę.
Prorok porównuje lud Izraela do spustoszonego miasta, które nie odwróciło się od swoich grzechów, nawet po doświadczeniu Bożej kary. To wezwanie do pokuty i nawrócenia, zanim nadejdzie ostateczna kara. Bóg przypomina Izraelowi, że stanięcie przed Nim jest nieuniknione, a tylko przez nawrócenie i oddanie się Mu mogą uniknąć ostatecznego sądu.
To kolejna przestroga dla wszystkich, którzy oddalają się od Boga i łamią Jego przykazania. Jest to wezwanie do powrotu do Boga, przed którym ostatecznie wszyscy staniemy, aby rozliczyć się z naszych uczynków. Bóg, który jest sprawiedliwy, ale także pełen miłosierdzia, czeka na nawrócenie i skruchę każdego z nas, gotowy do wybaczenia i przywrócenia do wspólnoty z Nim. Jednakże nie ma czasu do stracenia, dlatego teraz jest czas na podjęcie decyzji i przygotowanie się do spotkania z Bogiem. Pomyśl dziś o tym.

Komentarz do psalmu

To modlitwa i duchowa refleksja, w której autor wyznaje swoją wiarę w Boga oraz wyraża gotowość do oddania się Jemu całkowicie. Tekst ten przypomina o świętości i sprawiedliwości Boga oraz odrzuceniu przez Niego grzechu i zła.
Bóg nie jest Bogiem, który toleruje nieprawość, ani nie dopuszcza obecności zła. Jego świętość i sprawiedliwość nie pozwalają na przebywanie grzeszników w Jego obecności. Bóg nienawidzi zła i kłamstwa oraz karze tych, którzy postępują niegodziwie.
Następnie autor wyznaje swoją wiarę w Boga i w Jego łaskę. Dzięki obfitości łaski Bożej wyraża gotowość do wejścia do Bożego domu i oddania się Jemu. Modlitwa ta jest wyrazem pokory i czci przed Bogiem oraz pragnieniem zbliżenia się do Niego, przepełnionym bojaźnią i szacunkiem.
Ten psalm to modlitwa, która wyraża duchową relację między człowiekiem a Bogiem. Jest to wyznanie wiary w świętość i sprawiedliwość Boga oraz wyraz gotowości do oddania się Mu całkowicie. Modlitwa ta przypomina o Bożej łasce i miłosierdziu, które prowadzą człowieka do zbawienia i zbliżenia się do Boga.

Komentarz do Ewangelii

Widzimy potęgę Jezusa nad żywiołami oraz Jego miłosierdzie wobec uczniów w obliczu zagrożenia. Jest to opowieść o wierze, strachu i potędze Bożej. Gdy Jezus i Jego uczniowie wypływają łodzią, niespodziewanie rozpoczyna się na jeziorze burza. Fale zalewają łódź, a uczniowie, przerażeni, budzą Jezusa, który spokojnie śpi. Ich wezwanie do ratunku jest wyrazem strachu i niedowierzania w zdolność Jezusa do ocalenia w takiej sytuacji.
Reakcja Jezusa na wezwanie uczniów jest pouczeniem o wierze. Pyta ich, dlaczego są tacy bojaźliwi, skoro powinni zaufać Bogu i Jego mocy. Jego pytanie dotyka istoty wiary i zaufania w Boże plany i obietnice. Następnie Jezus, w odpowiedzi na ich prośbę, uspokaja żywioły i nagle nastaje głęboka cisza. Reakcją apostołów na cudowne uspokojenie burzy jest zdumienie. Pytają, kim jest ten, który ma taką moc nad naturą. To pytanie ukierunkowane jest na rozważenie tożsamości Jezusa i Jego boskiej mocy.
Ten fragment przypomina nam, że nawet w obliczu największych trudności i zagrożeń, możemy zaufać Bogu i Jego mocy. Jezus jest Panem nad żywiołami, a Jego miłosierdzie i potęga są dostępne dla tych, którzy ufają Mu i zawierzają swoje życie Jemu. To także wezwanie do wzmacniania naszej wiary i zaufania w Boże plany, nawet w obliczu burz życiowych, wiedząc, że On ma władzę nad każdą sytuacją. Zaprośmy dziś Jezusa do łodzi naszego życia i powiedzmy Mu o każdej burzy, która nami wstrząsa.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

  (Ps 130,5)
Pokładam nadzieję w Panu, ufam Jego słowu.

Módlmy się.

(Ps 5,5-8)
Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości