Ewangelia na każdy dzień (18 sierpień)

Pierwsze czytanie:

 (Joz 24, 1-13)
Jozue zgromadził w Sychem wszystkie pokolenia Izraela. Wezwał też starszych Izraela, jego książąt, sędziów i zwierzchników, którzy się stawili przed Bogiem. Jozue przemówił wtedy do całego narodu: "Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Po drugiej stronie Rzeki mieszkali od starodawnych czasów wasi przodkowie: Terach, ojciec Abrahama i Nachora, którzy służyli cudzym bogom, lecz Ja wziąłem ojca waszego, Abrahama, z kraju po drugiej stronie Rzeki i przeprowadziłem go przez całą ziemię Kanaan, i rozmnożyłem ród jego, dając mu Izaaka. Izaakowi dałem Jakuba i Ezawa, Ezawowi dałem w posiadanie górę Seir; Jakub i jego synowie wyruszyli do Egiptu. Następnie powołałem Mojżesza i Aarona i ukarałem Egipt tym wszystkim, co sprawiłem pośrodku niego, a wtedy was wyprowadziłem. Ja wyprowadziłem przodków waszych z Egiptu; i przybyliście nad morze; Egipcjanie ścigali przodków waszych na rydwanach i konno aż do Morza Czerwonego. Wołali wtedy do Pana, i rozciągnął gęstą mgłę między wami i Egipcjanami, po czym sprowadził na nich morze – i przykryło ich. Widzieliście własnymi oczami, co uczyniłem w Egipcie. Potem przebywaliście długi czas na pustyni. Zaprowadziłem was później do kraju Amorytów mieszkających za Jordanem; walczyli z wami, lecz Ja wydałem ich w wasze ręce. Zajęliście wtedy ich kraj, a Ja wytraciłem ich przed wami. Również powstał Balak, syn Sippora, król Moabu, i walczył z Izraelem. Posłał też i wezwał Balaama, syna Beora, by wam złorzeczył. Lecz Ja nie chciałem słuchać Balaama; musiał on was błogosławić, a Ja wybawiłem was z jego rąk. Przeprawiliście się następnie przez Jordan i przyszliście do Jerycha. Mieszkańcy Jerycha walczyli z wami, a również Amoryci, Peryzzyci, Kananejczycy, Chittyci, Girgaszyci, Chiwwici i Jebusyci, lecz wydałem ich w wasze ręce. Wysłałem przed wami szerszenie, które wypędziły sprzed oblicza waszego dwóch królów amoryckich. Nie dokonało się to ani waszym mieczem, ani łukiem. Dałem wam ziemię, około której nie trudziliście się, i miasta, których wy nie budowaliście, a w nich zamieszkaliście. Winnice i drzewa oliwne, których nie sadziliście, dają wam dziś pożywienie".

Psalm:

(Ps 136 (135), 1b i 2a i 3. 16a i 17a i 18. 21a i 22a i 24)
REFREN: Sławmy na wieki miłosierdzie Pana

Chwalcie Pana, bo jest dobry,
chwalcie Boga nad bogami,
chwalcie Pana nad panami,
bo Jego łaska na wieki.

I prowadził swój lud przez pustynię,
On pobił wielkich królów,
On uśmiercił królów potężnych,
bo Jego łaska na wieki.

A ziemię ich dał na własność,
na własność swemu słudze, Izraelowi,
i uwolnił nas od wrogów,
bo Jego łaska na wieki.

Aklamacja (1 Tes 2, 13)
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.

Ewangelia:

 (Mt 19, 3-12)
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: "Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?" On odpowiedział: "Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem”. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela". Odparli Mu: "Czemu więc Mojżesz przykazał dać jej list rozwodowy i odprawić ją?" Odpowiedział im: "Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony, lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba że w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo ". Rzekli Mu uczniowie: "Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić". On zaś im odpowiedział: "Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane. Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki takimi się urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są także bezżenni, którzy ze względu na królestwo niebieskie sami zostali bezżenni. Kto może pojąć, niech pojmuje!"

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Każde pokolenie wierzących w Boga zarówno w tradycji judaistycznej, jak i chrześcijańskiej, czytając o tym i przyglądając się temu, co Bóg uczynił swojemu ludowi, próbuje ze swoim stanem ducha i doświadczeniem egzystencjalnym wejść w Słowo Boże. Pragnie też, aby to słowo prowadziło ludzkość w życiu doczesnym. Ludzie pragnący Boga, w świetle Słowa reinterpretują swoje życie w oparciu o natchniony tekst. O tym, co Bóg uczynił Izraelowi od wyjścia z Egiptu aż po wejście do Kanaanu, tak mówił Orygenes w jednej ze swoich homilii: [Izrael] …wyszedł z Egiptu i przybył na pustynię, to znaczy do takiego stylu życia, w którym w ciszy i w spokoju ćwiczy się w prawach Bożych i zostaje wtajemniczony w nauki niebieskie; gdy zaś pouczony przez nie i pokierowany przeprawi się przez Jordan, powinien dążyć aż do ziemi obiecanej, to znaczy przez łaskę chrztu dotrzeć do nauk ewangelicznych. Wyjście z Egiptu symbolizuje sytuację, gdy dusza porzuca ciemności tego świata i przenosi się do innego miejsca.
Słowo Boże nie tylko informuje o czymś, ale dlatego, że pochodzi od Boga i jest żywe, ma moc sprawczą. Jeżeli zatem słuchamy Słowa, a nie wyruszamy w drogę pod jego natchnieniem i nie widzimy, co Bóg nam uczynił oraz nie zachowujemy dobrej pamięci o rzeczach Bożych, to po co to wszystko? Starożytny chrześcijanin, Orygenes, wiedział, że słuchanie historii zbawienia spisanej w Starym Testamencie i łaska chrztu mają wierzącego doprowadzić do Ewangelii.

Komentarz do psalmu

Izrael w psalmach opowiada historię związku z Jahwe. Potrafi językiem wdzięczności przywołać dzieła, które Bóg uczynił dla Hebrajczyków. Jednym z papierków lakmusowych wiary w Boga jest zdolność człowieka do wyrażania tego w dziełach kultury. Jeżeli nie ma żywej obecności Boga w naszym sercu i umyśle, to nie potrafimy tego wyrazić na zewnątrz. Psalm z dzisiejszej liturgii słowa potwierdza to, że Lud Starego Przymierza potrafił słowem wyrazić dzieła, które Bóg dla niego uczynił.

Komentarz do Ewangelii

Kobieta, pochodząca z Dalekiego Wschodu i wychowana w tej tradycji, od ponad dwóch dekad mieszka w Polsce i na spotkaniu w ramach dialogu międzyreligijnego przypomniała o istnieniu wartości uniwersalnych. Zaliczyła do nich związek małżeński mężczyzny i kobiety, charakteryzujący się stałością i wiernością. Małżeństwo jest wartością uniwersalną służącą człowiekowi i społeczeństwu. Wraz ze złamaniem monogamii, osłabia się inne relacje międzyosobowe. Dobrze to wyczuwa tradycja judeochrześcijańska. W dzisiejszych czasach w Polsce dochodzi do wielu rozwodów, nierzadko z błahego powodu. Za czasów Mojżesza ludzie mieli twarde serca, dlatego dopuszczono do praktyki „listów rozwodowych”. Chrześcijanie, godząc się na rozwód , powracają mentalnie do czasów Mojżesza, pomijają osobę Jezusa, Boga, który dał wykładnię prawa i zamysłu Stwórcy względem człowieka. Patrząc na skalę rozwodów, trzeba zapytać, jak bardzo są zatwardziałe serca ludzi wobec tego problemu?

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Waldemara Kluza

źródło: mateusz.pl

 (1 Tes 2, 13)
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.

Módlmy się.

 Słowo Boże  jest  proste i jasne ale niee wszyscy je pojmują

Red.