Ewangelia na każdy dzień (18 grudzień)

Pierwsze czytanie:

(Jr 23, 5-8)
"Oto nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”. Dlatego właśnie nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy nie będą już mówić: Na życie Pana, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej, lecz raczej: Na życie Pana, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył; tak że będą mogli mieszkać na swej ziemi".

Psalm:

(Ps 72 (71), 1b-2. 12-13. 18-19ab)
REFREN: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

Boże, przekaż Twój sąd królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa,
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.

Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
który sam czyni cuda.
Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię,
a Jego chwała niech wypełni ziemię.

Aklamacja
Wodzu domu Izraela, który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.

Ewangelia:

 (Mt 1, 18-24)
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: "Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel", to znaczy Bóg z nami. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Jaka logika przyświeca czytaniom ostatniego tygodnia przed Narodzeniem Pańskim? „Czyta się wówczas opis wydarzeń, które bezpośrednio przygotowały narodzenie Chrystusa (…). Jako pierwsze czytanie w związku z Ewangelią dobrano teksty z różnych ksiąg Starego Testamentu, wśród których znajdują się niektóre ważne proroctwa mesjańskie” (Wprowadzenie do lekcjonarza mszalnego, 94). Sens tych proroctw odkrywają przed nami nagłówki, które widnieją w lekcjonarzu; i tak, ten dzisiejszy brzmi: „Mesjasz będzie potomkiem Dawida”. Dlaczego jest to ważne? Ponieważ Dawid dokonał zjednoczenia królestwa Izraela – właśnie do tego faktu nawiązuje bieżące czytanie: Nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy będą mówić: Na życie Pana, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył; tak że będą mogli mieszkać na swej ziemi. Tego dzieła dokona potomek Dawida, Mesjasz, Jezus Chrystus: „On obie części ludzkości [Żydów i pogan] uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. (…) On z dwóch rodzajów ludzi stworzył w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i w ten sposób jednych, jak i drugich znów pojednał z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości” (por. Ef 2, 14b.15b). A zatem jedność, którą przynosi Jezus, nie ma charakteru terytorialnego – „królestwo Jego nie jest z tego świata” (por. J 18, 36) – lecz relacyjny; to zjednoczone królestwo to inaczej niebo, które nie tyle jest miejscem, ile stanem: „Żyć w niebie oznacza «być z Chrystusem» (por. J 14, 3; Flp 1, 23; 1 Tes 4, 17)” (KKK 1025).

Komentarz do psalmu

W pierwszej zwrotce psalmista modli się o spójność między panowaniem Boga a władzą królewską; w drugiej podpowiada kryterium tej spójności, którym jest stosunek do ubogich; w trzeciej zaś oddaje cześć Bogu, który działa za pośrednictwem swego ziemskiego władcy. Jednakże, jako chrześcijanie, nie poprzestajemy na odkodowaniu historycznego sensu tego utworu, lecz odczytujemy go w kluczu chrystologicznym: Królem i zarazem Synem królewskim jest Jezus Chrystus, „w którym Ojciec miłosierny objawił swoją miłość wobec maluczkich i ubogich, wobec chorych i odrzuconych przez ludzi…” (por. Piąta Modlitwa Eucharystyczna C, Prefacja).

Komentarz do Ewangelii

Gdy pod uwagę weźmiemy z lekcjonarza tytuł fragmentu Ewangelii, wnet zrozumiemy wybór pierwszego czytania: „Jezus urodzi się z Maryi zaślubionej Józefowi, potomkowi Dawida”. Choć sam tekst dzisiejszej Ewangelii o tym nie mówi, mamy ją zinterpretować w tej właśnie perspektywie: spodobało się Bogu, by Mesjasz był potomkiem Dawida – poprzez Józefa, który wcale nie był wielkim spadkobiercą tego króla, któremu Dawidowe pochodzenie raczej niewiele pomagało w życiu. Co przez to Bóg chce nam powiedzieć? Wydaje się, że Jego logikę w tym względzie najlepiej uchwycił św. Paweł w Liście do Koryntian: „[Bóg wybrał właśnie] to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga” (por. 1 Kor 1, 28n). „Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje” (1 P 5, 5; por. Prz 3, 34).

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Błażeja Węgrzyna

źródło: mateusz.pl

Wodzu domu Izraela, który na Synaju dałeś Prawo Mojżeszowi, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.

Módlmy się.

Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło

Red.