Ewangelia na każdy dzień (18.06)

Pierwsze czytanie:

 (2 Krn 24, 17-25)
Po śmierci Jojady przybyli naczelnicy judzcy i oddali pokłon królowi. Król ich wtedy usłuchał. Opuścili więc świątynię Pana, Boga swego, i zaczęli czcić aszery oraz posągi. Wskutek ich winy zapłonął gniew Boży nad Judą i nad Jerozolimą. Posyłał więc Pan do nich proroków, aby ich nawrócili do Pana i napominali, oni jednak ich nie słuchali. Wtedy duch Boży zstąpił na Zachariasza, syna kapłana Jojady, który stanął przed ludem i rzekł: "Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pańskie? Dlatego się wam nie wiedzie! Ponieważ opuściliście Pana, i On was opuści". Lecz oni sprzysięgli się przeciw niemu i ukamienowali go z rozkazu króla na dziedzińcu świątyni Pańskiej. Król Joasz zapomniał już o dobrodziejstwie, jakie wyświadczył mu ojciec Zachariasza, Jojada, i zabił jego syna. Kiedy zaś ten umierał, zawołał: "Oby Pan to widział i pomścił, i zażądał zdania z tego sprawy!" I oto jeszcze w ciągu tego roku wyruszyło przeciw niemu wojsko Aramu. Wkroczywszy do Judy i do Jerozolimy, wytracili z ludu wszystkich jego naczelników, a całą swą zdobycz wysłali do króla Damaszku. Choć wojsko Aramu weszło z małą liczbą żołnierzy, Pan jednak oddał mu w ręce wielkie mnóstwo wojska, ponieważ mieszkańcy Judy opuścili Pana, Boga swych ojców. I tak wykonało ono wyrok na Joaszu. Kiedy się od niego oddalili, pozostawiając go ciężko chorym, słudzy jego uknuli spisek przeciw niemu, aby pomścić krew syna kapłana Jojady. I zabili go na jego łóżku. Zmarł i został pochowany w Mieście Dawidowym, ale nie złożono go w grobach królewskich.

Psalm:

(Ps 89 (88), 4-5. 29-30. 31-32. 33-34)
REFREN: Swojemu słudze Bóg łaskę okaże

«Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia».

«Na wieki zachowam dla niego łaskę
i trwałe z nim będzie moje przymierze.
Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne,
a jego tron jak dni niebios trwały.

A jeśli jego synowie porzucą moje prawo
i nie będą postępować według moich przykazań,
jeżeli moje ustawy naruszą
i nie będą pełnili moich rozkazów.

Rózgą ukarzę ich przewinienia,
a winę ich biczami,
lecz nie odejmę od niego mej łaski
i nie zawiodę w wierności».

Aklamacja (2 Kor 8, 9)
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.

Ewangelia:

 (Mt 6, 24-34)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego – miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie! Dlatego powiadam wam: Nie martwcie się o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom podniebnym: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? Kto z was, martwiąc się, może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się martwicie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swym przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele polne, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, ludzie małej wiary? Nie martwcie się zatem i nie mówcie: co będziemy jedli? co będziemy pili? czym będziemy się przyodziewali? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie martwcie się więc o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie martwić się będzie. Dosyć ma dzień każdy swojej biedy".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

„Kronika całej historii świętej” - tak św. Hieronim nazwał księgi, które w nowożytnych przekładach noszą nazwę 1 i 2 Księgi Kronik. Księgi bowiem opisują dzieje całej ludzkości od Adama aż do zakończenia niewoli babilońskiej w roku 538 przed Chrystusem, podając wiele szczegółów, które w innych księgach Starego Testamentu zostały opuszczone. Głównym źródłem Kronik jest historia deuteronomistyczna, głównie Księgi Samuela i Królewskie.
Nieznany autor, zwany Kronikarzem, opowiada od nowa dzieje, aby zaktualizować je na użytek swoich czasów. Skupia się wyłącznie na królach Judy, a królowie Izraela są wzmiankowani o tyle, o ile odgrywają jakąś rolę w dziejach Królestwa Południowego. Z perspektywy Kronikarza wygnanie było „wypadkiem historycznym”, a tym, co się liczy, jest obiecana przez Boga przyszłość pełna pokoju, której gwarancją jest pamięć o dobrodziejstwach Boga.
Przywołane dzieje króla Joasza mają także nam przypominać, że podejmując jakiekolwiek decyzje, wpływamy nie tylko na własne życie, ale także na losy innych. To, co wcześniej było darem, jest oczywistością, a bywa, że staje się przeszkodą w realizacji życiowych celów. Nasza pamięć jest krótka. Jeśli zapominamy o Bogu, nie mamy dla Niego czasu, bardzo szybko wracamy do starych, niszczących nawyków hołdowania różnego rodzaju bożkom.

Komentarz do psalmu

Wierność i łaskawość ze strony Boga, a przestrzeganie Bożego prawa ze strony Dawida i jego potomków, są warunkami przymierza. W psalmie zawarta jest głęboka mądrość dotycząca wychowania i samowychowania, z której płynie nauka, że ponoszenie konsekwencji własnych poczynań jest niezbędne w kształtowaniu sumienia.
Bóg spełnił swą obietnicę w Osobie Jezusa Chrystusa. On jest potomkiem Dawida, a my jako członkowie Kościoła, Jego mistycznego Ciała, możemy się uważać za członków Dawidowej dynastii. Przyjmując dary, musimy mieć świadomość, że godzimy się na Boży sposób kształtowania serc i umysłów.

Komentarz do Ewangelii

Żyjemy dzisiaj. Nie ma powrotu do wczoraj, nie wiemy czy dożyjemy jutra. Trzeba wyciągać wnioski z tego, co było. Czy decyzje, które podjęliśmy, wprowadziły nas na życiowe mielizny, czy na głębie? Rozważnie planować. Rozeznawać, co dobre a co złe i na tej podstawie podejmować decyzje.
„Nie możecie służyć Bogu i mamonie”. W życiu nie tylko duchowym możliwe są trzy drogi. Dwie skrajne wymagają pewnego radykalizmu. Wybór którejkolwiek z nich ma swój zysk i cenę. Sprowadza się to do decyzji czy słucham Boga i uczę się dawać, czy mamona – chciwość, jest przewodniczką życiowych wyborów. Trzeciej, którą można streścić w wyrażeniu: „Panu Bogu świeczkę a diabłu ogarek”, Pan Jezus nie poleca.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 (2 Kor 8, 9)
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.

Módlmy się.

 (2 Kor 8, 9)
"Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego – miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie! 

Red.