Ewangelia na każdy dzień (13 listopad)

Pierwsze czytanie:

 (Mdr 1,1-7)
Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca. Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego. Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych. Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele zaprzedanym grzechowi. Święty Duch karności ujdzie przed obłudą, usunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości. Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego sumienia, prawdziwym stróżem jego serca, tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnia ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.

Psalm:

(Ps 139,1-3.4-5.7-8.9-10)
REFREN: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną

Przenikasz i znasz mnie, Panie,
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli,
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę,
i znasz moje wszystkie drogi.

Zanim słowo znajdzie się na moim języku
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz
i kładziesz na mnie swą rękę.

Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim?
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś,
jesteś przy mnie, gdy położę się w otchłani.

Gdybym wziął skrzydła jutrzenki,
gdybym zamieszkał na krańcu morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka
i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Aklamacja (Flp 2,15-16)
Jawicie się jako źródła światła w świecie, trzymając się mocno Słowa Życia.

Ewangelia:

 (Łk 17,1-6)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie. Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "Żałuję tego", przebacz mu”. Apostołowie prosili Pana: „Przymnóż nam wiary”. Pan rzekł: „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: «Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze», a byłaby wam posłuszna”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

We wczorajszym fragmencie Ewangelii o pannach mądrych i nierozsądnych zobaczyliśmy, czego oczekuje Pan Jezus. Dziś czytamy to trochę innymi słowami z Księgi Mądrości. Mamy szukać Go w prostocie serca i z wiarą płonącą jak ogień w lampach mądrych panien.
Usłyszeliśmy przed chwilą, co powoduje brak oliwy w lampach: przewrotne myśli, wystawianie Boga na próbę, ciało uwikłane w grzech, obłuda, nieprawość, niemądre myślenie, bluźnierstwo.
Mądrość Boża miłuje ludzi – Jezus umarł za nasze grzechy na krzyżu i zmartwychwstał, by przywrócić nam łaskę. On jeden zna i dziś nasze serca, zna stan naszej duszy, zna nasze sumienie. On słyszy, co mówimy, rozumie wypowiadane przez nas słowa. I to On jest Tym, który ma moc osądzać nas sprawiedliwie. Jesteśmy więc zaproszeni, by stale trwać w oczekiwaniu na Jego przyjście, by trwać na modlitwie, by poznawać Go i coraz bardziej pokochać. Ale możemy z tego zaproszenia nie skorzystać, a wtedy jak przeczytaliśmy, On może nas potraktować jak te nierozsądne panny i powiedzieć, że nas nie zna.

Komentarz do psalmu

Jak wiele nadziei jest w słowach tego psalmu? Bóg pokazuje nam, że jest, że patrzy, czuwa, interesuje się nami, każdym krokiem, każdym słowem, nawet tym, czy siedzimy, czy stoimy. Gdy idziemy drogą, On tam z nami jest i nieustannie spoczywa na nas Jego dłoń. Kiedy rozmawiamy, On zna nasze słowa i może ich używać, by docierać do innych i mówić im o swojej miłości.
Psalmista zadaje nawet pytanie o miejsce, gdzie Boga nie ma, o miejsce, w którym można się przed Nim ukryć. Okazuje się, że takiego miejsca nie ma, że wszędzie i zawsze otacza nas wszechpotężna Boża obecność, że Jego prawica pełna mocy i miłości nas trzyma, byśmy żyjąc w Jego bliskości latali na skrzydłach jutrzenki ponad tym, co w naszym życiu jest ciemnością i mrokiem.

Komentarz do Ewangelii

Czytając ten fragment Ewangelii w połączeniu z pierwszym czytaniem jasno widzimy, dlaczego Pan Jezus mówi takie ostre słowa o tych, którzy innych prowadzą czy zachęcają do grzechu. „Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele zaprzedanym grzechowi”. A więc wszyscy ci, przez działanie których inni starą się gorsi, wchodzą w grzech, który oddala od Boga, są przez Pana Jezusa już osądzeni. Przez nich On nie ma jak mieszkać w ludziach, których swoją śmiercią i zmartwychwstaniem odkupił z grzechów.
My też mamy tendencję do osądzania innych, chociaż to nie nasza rola, dlatego Pan Jezus uczy nas wzajemnie sobie przebaczać. Nie zawsze chcemy czynić zło, ale czasami gorszymy innych, a inni nas. Jezus wzywa zatem do wielokrotnego przebaczania tym, którzy uczynili nam krzywdę i zaraz potem tego żałują. I chociaż przebaczenie jest trudną sztuką, to jest podstawowym warunkiem, by otworzyć się na Boże przebaczenie.
Dla uczniów Jezusa też musiało się to wydać trudne, a może pomyśleli, że tak się nie da żyć, że żaden normalny człowiek krzywdzony siedem razy na dzień nie jest w stanie za każdym razem tak po prostu wybaczyć. Proszą Pana o więcej wiary i wtedy Jezus wypowiada to wspaniałe zapewnienie, że tak mała wiara jak nasionko gorczycy może sprawić, że korzenie naszych problemów z przebaczaniem, ze zgorszeniem innych, czy z byciem zgorszonym przez innych, mogą zatopić się w morzu łaski Bożej, która jest większa niż zło tego świata.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

 (Flp 2,15-16)
Jawicie się jako źródła światła w świecie, trzymając się mocno Słowa Życia.

Módlmy się.

 Trzymajcie sie Słowa Bożego a szczęśliwi i zbawieni  będziecie