Ewangelia na każdy dzień (13 lipiec)

Pierwsze czytanie:

 (Rdz 44, 18-21. 23b-29; 45, 1-5)
Juda oraz jego bracia przyszli do domu Józefa. Juda, podszedłszy do niego, rzekł: "Pozwól, panie mój, aby twój sługa powiedział słowo wobec ciebie. I nie gniewaj się na twego sługę, wszak ty jesteś jak faraon! Pytał mój pan swoje sługi: Czy macie ojca lub brata? Odpowiedzieliśmy panu mojemu: Mamy starego ojca i jeszcze jednego, najmłodszego brata, zrodzonego przez niego już w starości. Brat tego najmłodszego nie żyje; został on więc jeden z tej samej matki i dlatego ojciec go pokochał. Rozkazałeś sługom twoim: Sprowadźcie go do mnie, abym mógł go zobaczyć. Jeśli nie przyjdzie z wami wasz najmłodszy brat, nie pokazujcie mi się na oczy. Gdy więc przyszliśmy do twego sługi, ojca naszego, powtórzyliśmy mu twe słowa, panie. Potem zaś powiedział nam ojciec: Idźcie znów, aby zakupić dla nas żywności. Odpowiedzieliśmy: Nie możemy iść. Pójdziemy tylko wtedy, gdy z nami pójdzie nasz najmłodszy brat. Bo nie możemy pokazać się owemu mężowi, jeśli nie będzie z nami naszego najmłodszego brata. Wtedy powiedział nam twój sługa, a nasz ojciec: Wiecie, że jedna z mych żon urodziła mi dwóch synów. Jeden wyszedł ode mnie i pomyślałem sobie, że został rozszarpany przez dzikie zwierzę; i więcej go już nie widziałem. Jeżeli i tego drugiego mi zabierzecie i spotka go jakieś nieszczęście, to sprawicie, że moja siwizna zstąpi do Szeolu wśród niedoli". Józef nie mógł opanować wzruszenia i wobec wszystkich, którzy tam byli, zawołał: "Niechaj wszyscy stąd wyjdą!" Nikogo nie było z nim, gdy Józef dał się poznać swym braciom. Wybuchnąwszy głośnym płaczem, tak że aż usłyszeli Egipcjanie oraz dworzanie faraona, rzekł Józef do swych braci:"Ja jestem Józef! Czy ojciec mój jeszcze żyje?" Ale bracia nie byli w stanie mu odpowiedzieć, gdyż na jego widok ogarnął ich strach. On zaś rzekł do nich: "Przybliżcie się do mnie!" A gdy oni się przybliżyli, powtórzył: "Ja jestem Józef, brat wasz, to ja jestem tym, którego sprzedaliście do Egiptu. Ale teraz nie smućcie się i nie wyrzucajcie sobie, że mnie sprzedaliście. Bo dla waszego ocalenia od śmierci Bóg wysłał mnie tu przed wami".

Psalm:

(Ps 105 (104), 16-17. 18-19. 20-21)
REFREN: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

Pan przywołał głód na ziemię
i odebrał cały zapas chleba.
Wysłał przed nimi męża:
Józefa, którego sprzedano w niewolę.

Kajdanami ścisnęli mu nogi,
jego kark zakuto w żelazo,
aż się spełniła jego przepowiednia
i poświadczyło ją słowo Pańskie.

Król posłał, aby go uwolnić,
wyzwolił go władca ludów.
Ustanowił go panem nad swoim domem,
władcą całej posiadłości swojej.

Aklamacja (Mk 1, 15)
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Ewangelia:

(Mt 10, 7-15)
Jezus powiedział do swoich apostołów: "Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was. A jeśliby was gdzieś nie chciano przyjąć i nie dano posłuchu słowom waszym, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Gdy Juda relacjonuje historię swojej rodziny, Józef ujawnia się braciom. Ta rodzinna historia jest zapowiedzią wydarzeń z życia Pana Jezusa. W Ewangelii św. Łukasza czytamy bowiem, że gdy apostołowie z innymi uczniami gorączkowo rozmawiali o zmartwychwstaniu Chrystusa, On sam ukazał się im, mówiąc: Pokój wam. Wtedy to apostołowie przelękli się, tak jak bracia Józefa. Nie mogli uwierzyć swoim oczom. Być może też bali się Pana Jezusa, bo wszyscy, z wyjątkiem św. Jana, opuścili Go w czasie Męki. Zbawiciel jednak w pozdrowieniu Pokój wam daje im przebaczenie, a następnie wyjaśnia, że wszystko, co przeżył, było zapowiedziane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Podobnie Józef zobaczył w swojej historii Boży plan ratunku dla całego szczepu Izraela. Czy zatem bracia Józefa byli niewinni? Czy Apostołowie nie mieli winy. Czy byli tylko bezwolnymi narzędziami Pana Boga. Nie, popełnili grzech. Jak naucza Katechizm Kościoła Katolickiego: Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, Bóg wyprowadził największe dobro (…), zło nie staje się jednak mimo to dobrem (KKK 312), Bóg w Swej Wszechmocy układa Swój plan zbawienia, UWZGLĘDNIAJĄC wolne decyzje ludzi, ale dalej mamy obowiązek słuchać sumienia i spełniać przykazania.

Komentarz do psalmu

Psalm 105 jest opowiedzeniem na nowo, w skróconej i poetyckiej formie, historii patriarchów oraz wyjścia Izraelitów z Egiptu. Wybrany fragment mówi o poniżeniu i wywyższeniu Józefa. W sensie alegorycznym ukazuje Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa, podobnie jak inne historie i postacie Starego Testamentu. Tak interpretowali to Ojcowie Kościoła już od pierwszych wieków chrześcijaństwa. Meliton, biskup Sardes z II wieku po Chrystusie, w swojej Homilii Paschalnej wygłosił znamienite słowa: To On [Chrystus] w wielu musiał znosić wiele. W Ablu został zabity, w Izaaku związano Mu nogi, w Jakubie przebywał na obczyźnie, w Józefie został sprzedany, w Mojżeszu podrzucony, w baranku paschalnym zabity, w Dawidzie prześladowany, w prorokach zelżony. Historia Józefa pokazuje pewną duchową prawidłowość w życiu człowieka wierzącego: liczne trudy w życiu duchowym uwiecznione są zwycięstwem danym przez Boga. Przykładem są św. Faustyna i bł. Michał Sopoćko. Krzewili kult Miłosierdzia Bożego, który został oficjalnie (w takiej formie) zakazany. Po ich śmierci, za sprawą św. Jana Pawła II, zbadano sprawę ponownie i Orędzie Miłosierdzia rozszerzyło się na cały Kościół. Nie zniechęcajmy się zatem w trudnościach. Do nas należy trud, do Boga skutek.

Komentarz do Ewangelii

Bliskie jest Królestwo Niebieskie, mówi Pan Jezus. Co to znaczy? On Sam jest tym Królestwem. On przyszedł i JEST z nami, przez Niego Bóg Ojciec króluje, a to wszystko w Duchu Świętym (Trójca Święta ma bowiem jedno działanie). Każdy może Go poznać, w Niego uwierzyć i otrzymać dar zbawienia. On jest w nas, w naszych sercach i jednocześnie pośród nas, w Kościele Świętych, który jest Jego Ciałem. Pan Jezus wzywa apostołów, by nie szukali zarobku, a jednocześnie zaleca im, by przyjmowali jedzenie. Jest w tym sprawiedliwość. Potrzebujemy pożywienia i innych rzeczy niezbędnych do życia. Nasz Mistrz piętnuje chciwość i wykorzystywanie Ewangelii do celów materialnych. Księża do dzisiaj praktykują zwyczaj mówienia przy wejściu do czyjegoś mieszkania: Pokój temu domowi. To nie tylko kurtuazja, ale ewangelizacja przez słowa, które mają moc dzięki sakramentowi święceń. W miejscach, gdzie nie przyjęto apostołów, mieli oni strząsnąć proch ze swoich nóg. Miało to być znakiem dla nieprzyjaznych miast i wsi. Nie był to wyraz zemsty, ale znak do nawrócenia. Również my jako ludzie wierzący mamy upominać z miłością (choć czasem surowo) nie w tym celu, aby się wyżyć, lecz by ktoś zmienił swoje złe postępowanie.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Oborzyńskiego

źródło: mateusz.pl

(Mk 1, 15)
Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Módlmy się.

(Mk 1, 15)
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Red.