Ewangelia na każdy dzień (11.01)

Pierwsze czytanie:

 (Hbr 2, 14-18)
Ponieważ dzieci mają udział we krwi i w ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy otrzymał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli. Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem w tym, co się odnosi do Boga – dla przebłagania za grzechy ludu. Przez to bowiem, co sam wycierpiał poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają.

Psalm:

(Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9)
REFREN: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu

Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy,
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.

Szczyćcie się Jego świętym imieniem
niech się weseli serce szukających Pana
Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

Na wieki pamięta o swoim przymierzu,
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem
przysiędze danej Izaakowi.

Aklamacja (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia:

 (Mk 1, 29-39)
Po wyjściu z synagogi Jezus przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały.Nad ranem, kiedy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: "Wszyscy Cię szukają". Lecz On rzekł do nich: "Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo po to wyszedłem". I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejszy fragment Listu do Hebrajczyków ukazuje Tajemnicę niezwykłej solidarności Chrystusa – Odkupiciela z całym rodzajem ludzkim. Polegała ona na przyjęciu natury ludzkiej i staniu się człowiekiem, w jedności z nami wszystkimi.
Ta jedność nie jest jakąś bierną postawą, zwykłą ideą identyfikacji. Chrystus stał się Człowiekiem – Arcykapłanem wiernym i miłosiernym. Arcykapłanem, który złożył samego Siebie na ołtarzu Krzyża, przelewając Krew dla naszego zbawienia. Cena jest nader wysoka, a nawet najwyższa, bo nie szczędził swego życia za nas. Złożył ofiarę przebłagania za nasze grzechy i niewierności.
On Sam stał się wzorem wierności Bogu, objawiając Jego nieskończone miłosierdzie. Pokonał dzieło szatana, śmierć, nieposłuszeństwo Bogu i trwanie w grzechu. Objawił moc swego zmartwychwstania, moc zwycięstwa. Teraz udziela łaski tym, którzy są Mu posłuszni.
Moc Jego Męki i Zmartwychwstania jest jakby rodzajem szczepionki zawierającej przeciwciała w obliczu śmierci wiecznej i potępienia. Jezus to najlepszy Lekarz, uwalniający nas z grzechu niewiary i nieposłuszeństwa Bogu, uzdrawiający duszę i ciało, udzielając lekarstwa dobroci i miłosierdzia Boga Ojca.

Komentarz do psalmu

Psalm 105 jest odwołaniem do przymierza Boga z człowiekiem. Przypomina o wierności Boga od początków przymierza, jakie zawarł z Abrahamem. Bóg jest wierny przymierzu i wielokrotnie nawoływał Lud Wybrany przez patriarchów i proroków do powrotu do wierności Bogu. List do Hebrajczyków ukazuje szczyt tego przymierza w Jezusie Chrystusie, który jest Arcykapłanem wiernym i miłosiernym. To On obdarza nas łaską, byśmy powrócili do wierności Bogu i nie żyli tylko dla siebie, ale dla Boga, który dla nas umarł, ofiarował Krew swoją, Nowego i Wiecznego Przymierza. Miłość Chrystusa przyzywa nas do wierności i wdzięczności Bogu.

Komentarz do Ewangelii

Uzdrowienie teściowej Piotra ma na celu włączenie jej na nowo w diakonię – służbę Chrystusowi i braciom we wspólnocie wierzących. Ten pozornie skromny znak jest prototypem wszystkich cudów, które dokonuje Bóg. Teściowa wyzwolona z niemocy zostaje przywrócona do usługiwania. Pierwszym, który przyszedł służyć, jest sam Jezus. Teściowa, jako obraz ucznia Jezusa, może naśladować swego Mistrza i Pana w Jego miłości. Jezus jest Lekarzem duszy i ciała. Swoim słowem uwalnia nas od złego ducha, wszelkiego zła i niemocy, które są bezpośrednim oddziaływaniem Złego. Uzdalnia każdego z nas na powrót do czynienia dobra. Nie znaczy to, że na łożu choroby nie możemy czynić dobra. Jezus pragnie w ten sposób podkreślić, że Bóg nie wymyślił choroby, cierpienia i śmierci. To wszystko od Złego pochodzi i jest skutkiem jego działania. Wybaw nas Panie od zła wszelkiego!

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

 (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Módlmy się.

(J 10, 11)
11 Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. 

Red.