Ewangelia na każdy dzień (1 wrzesień)

Pierwsze czytanie:

(1 Tes 4, 1-8)
Bracia, prosimy was i napominamy w Panu Jezusie: zgodnie z tym, co od nas przejęliście o sposobie postępowania i podobania się Bogu – jak już zresztą postępujecie – stawajcie się coraz doskonalszymi! Wiecie przecież, jakie nakazy daliśmy wam w imię Pana Jezusa. Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie: powstrzymywanie się od rozpusty, aby każdy umiał utrzymywać własne ciało w świętości i we czci, a nie w pożądliwej namiętności, jak to czynią nieznający Boga poganie. Niech nikt w tej sprawie nie wykracza i nie oszukuje brata swego, bo jak wam to przedtem powiedzieliśmy, zapewniając uroczyście: Pan jest mścicielem tego wszystkiego. Albowiem nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości. A więc kto te słowa odrzuca, nie człowieka odrzuca, lecz Boga, który przecież daje wam swego Ducha Świętego.

Psalm:

(Ps 97 (96), 1 i 2b. 5-6. 10. 11-12)
REFREN: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Prawo i sprawiedliwość
podstawą Jego tronu.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Pan tych miłuje,
którzy zła nienawidzą,
On strzeże dusz świętych swoich,
wydziera je z rąk grzeszników.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi,
i sławcie Jego święte imię.

Aklamacja (Łk 21, 36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Ewangelia:

 (Mt 25, 1-13)
Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść: "Podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w swoich naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, senność ogarnęła wszystkie i posnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: „Oto pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: „Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną”. Odpowiedziały roztropne: „Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie”. Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. Nadchodzą w końcu i pozostałe panny, prosząc: „Panie, panie, otwórz nam!” Lecz on odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was”. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W pierwszych trzech rozdziałach 1 Listu do Tesaloniczan Paweł przypomina historię nawrócenia wiernych tworzących tę wspólnotę. Z całą mocą podkreśla, że to Bóg za jego pośrednictwem przemawiał i sprawił, że uwierzyli w Jezusa Chrystusa. Przyjęcie Ewangelii jest początkiem drogi, której celem jest zbawienie. Teraz Apostoł przechodzi do wniosków praktycznych.
Osiągnięcie sukcesów sportowych, zdobycie wiedzy czy realizacja innych ważnych postanowień wymagają podjęcia decyzji i działań. Z pewnych rzeczy trzeba zrezygnować na korzyść innych, a zwykle nie jest to ani łatwe, ani przyjemne.
Paweł apeluje, aby bracia, jak nazywa Tesaloniczan, zmienili swoje postępowanie, aby miłość, jaką się wzajemnie darzą, odróżniała ich od społeczeństwa i czyniła świętymi. Rozpusta i oszustwo nie są zestawione przypadkowo. Są kluczowe do zrozumienia intencji Pawła. Motywacja, jaka przyświeca obu tym czynom, jest nieczysta. W obu przypadkach drugi człowiek jest wykorzystany do zaspokojenia własnych potrzeb.
Klimat epoki kultury helleńskiej sprzyjał utrwalaniu nierówności społecznych, okopywaniu się w grajdołach własnych przekonań i stereotypów. Wolą Boga, odczytywaną z tekstów biblijnych, a przede wszystkim z objawienia w Chrystusie, jest przywrócenie ładu w świecie.

Komentarz do psalmu

Psalm 97 powstał w czasie niewoli babilońskiej lub wkrótce po niej. Jest mozaiką ułożoną z elementów zapożyczonych z opisów objawienia Boga, rozsianych w Księgach Starego Testamentu. Utwór powstał w tym samym środowisku co proroctwa Izajasza, zapowiadające nadejście sprawiedliwości Bożej. Sprawiedliwości, która nie jest terminem prawniczym, lecz miłością, z jaką Bóg panuje nad światem.

Komentarz do Ewangelii

Roztropni rodzice, organizując dla dziecka atrakcyjne wydarzenie, nigdy nie zapowiadają tego wcześniej. Wiedzą, że dziecko będzie czekać i wszystkie inne aktywności odłoży na bok, a jedynym pytaniem, jakie usłyszą będzie: „no kiedy wreszcie?”.
Jezus zapowiedział uczniom, przed swoim odejściem, że wkrótce powróci. Po wniebowstąpieniu wielu z tych, którzy uwierzyli, zachowywało się jak dzieci oczekujące na obietnicę rodziców. Oczekiwali i żyli w napięciu, że lada dzień ich Pan powróci. Jednak przedłużające się oczekiwanie spowodowało, że uczniowie zaczęli tracić nadzieję.
Przypowieść o nieroztropnych i roztropnych pannach jest przypowieścią poświęconą kwestii odwlekania się czasu paruzji. Mateusz poucza o nieodwołalnej paruzji i poucza, jak się do niej przygotować. Ewangelista wykorzystał w swoim nauczaniu żydowskie tradycje weselne. Jednym z obrzędów było przejście orszaku kobiet, które prowadziły narzeczonego. Płonąca lampa jest metaforą dobrego przygotowania do spotkania z Bogiem. W sensie duchowym pełny zestaw składa się z wierności i dobrych uczynków, których nie można pożyczyć.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 (Łk 21, 36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Módlmy się.

  (Mt 26, 41) |
Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie

Red.