Ewangelia na każdy dzień (1 lipca)

Pierwsze czytanie:

 (Am 2, 6-10. 13-16)
Tak mówi Pan: «Z powodu trzech występków Izraela i z powodu czterech nie odwrócę tego wyroku, gdyż sprzedają za srebro sprawiedliwego, a ubogiego za parę sandałów; w proch ziemi wdeptują głowy biedaków, i ubogich kierują na bezdroża; ojciec i syn chodzą do tej samej dziewczyny, aby znieważać święte imię moje. Na płaszczach zastawnych wylegują się przy każdym ołtarzu i wino wymuszone grzywną piją w domu swego Boga. Ja to przed nimi zgładziłem Amorytów, którzy byli wysocy jak cedry, a mocni jak dęby. I zniszczyłem owoc ich z góry, a z dołu korzenie. I Ja to wyprowadziłem was z Egiptu, wiodłem przez pustynię przez lat czterdzieści, byście posiedli ziemię Amorytów. Oto Ja zmiażdżę was tak, jak miażdży wóz napełniony snopami. Szybkobiegacz nie będzie miał gdzie uciec, mocarz nie okaże swej siły, a bohater nie ocali życia; łucznik się nie ostoi, szybkonogi nie umknie i jeździec na koniu nie ocali życia; nawet najmężniejszy z bohaterów będzie w tym dniu nagi uciekał» – mówi Pan.

Psalm:

(Ps 50 (49), 16b-17. 18-19. 20-21. 22-23)
REFREN: Zrozumcie prawdę, wy, niepomni Boga

«Czemu wymieniasz moje przykazania
i na ustach masz moje przymierze?
Ty, co nienawidzisz karności,
a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Ty, widząc złodzieja, razem z nim biegniesz
i trzymasz z cudzołożnikami.
W złym celu otwierasz usta,
a język twój knuje podstępy.

Zasiadłszy, przemawiasz przeciw bratu,
znieważasz syna swej matki.
Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć?
Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie?
Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.

Zrozumcie to, wy, co zapominacie o Bogu,
abym was nie porwał, i nikt was nie ocali.
Kto składa dziękczynną ofiarę, ten cześć Mi oddaje,
a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie».

Aklamacja (Ps 95 (94), 8a. 7d)
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Ewangelia:

 (Mt 8, 18-22)
Gdy Jezus zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. A przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: "Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz". Jezus mu odpowiedział: "Lisy mają nory, a ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć". Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: "Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca". Lecz Jezus mu odpowiedział: "Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!"

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

To prorocze słowa skierowane przez Boga do Izraela poprzez proroka Amosa stanowiące ostrzeżenie przed grzechami społeczności oraz zapowiedź kary za niesprawiedliwość i łamanie Bożych przykazań.
Bóg wzywa Izraela do nawrócenia się, przypominając im o ich grzechach, które polegają na wyzyskiwaniu biednych i sprawiedliwych, na znieważaniu świętego Imienia Bożego oraz na oddawaniu się bałwochwalczym praktykom. Izrael dopuścił się wielu występków, które obnażają ich grzeszną naturę i oddalenie się od woli Bożej.
Zapowiedź kary, która ma nadejść, jest surowa i nieubłagana. Bóg zapowiada, że nie odwróci swojego wyroku z powodu ich wielokrotnego grzechu. Mówi o spustoszeniu, jakie dotknie lud Boży, porównując ich do niesionych przez wóz snopów. Obraz ten ukazuje nieuchronność i srogie konsekwencje nadchodzącej kary, której nie będzie można uniknąć.
Jednakże mimo tego ostrzeżenia o karze, której Izrael będzie doświadczał, Bóg wciąż przypomina o swojej miłości i wierności wobec swojego ludu. Przypomina im, jak wyprowadził ich z Egiptu i prowadził przez pustynię. To wezwanie do nawrócenia się i powrotu do Boga, który jest gotów wybaczyć i przyjąć swoich ludzi z powrotem, jeśli tylko zwrócą się do Niego z pokorą i skruchą.
Przeczytajmy ten tekst jako przestrogę dla każdego, kto oddala się od Bożej drogi i sprzeniewierza Jego przykazaniom. Jest to wezwanie do nawrócenia się szybko, zanim nadejdą surowe konsekwencje za grzechy i nieprawość. Bóg, który jest sprawiedliwy, ale także pełen miłosierdzia, czeka na nawrócenie i skruchę swojego ludu, gotowy do wybaczenia i przywrócenia do wspólnoty z Nim.
Pomyślmy w kontekście tych słów o swoich spowiedziach, o podejmowanych postanowieniach zerwania z grzechem i módlmy się dziś o szczere nawrócenie dla nas i dla wszystkich ludzi.

Komentarz do psalmu

Psalmista lamentuje nad grzeszną postawą i brakiem prawości ludu Bożego. Tekst ten przypomina o Bożej sprawiedliwości oraz konsekwencjach grzechu i nieposłuszeństwa wobec Boga. Widzimy hipokryzję ludzi, którzy ustami wymieniają przykazania Boże i mówią o przymierzu, a jednocześnie odrzucają je w swoim postępowaniu. Osądzają innych, a sami popełniają te same grzechy. Są pełni podstępu i obłudy przemawiając przeciwko innym, ale jednocześnie sami popełniają te same występki.
Bóg przypomina więc nam wszystkim o swojej sprawiedliwości i niezmiennych zasadach moralnych. Nie pozostawi bowiem bez kary tych, którzy gardzą Jego słowem i postępują wbrew Jego przykazaniom. Jednakże Bóg również przypomina o swoim miłosierdziu i gotowości do przebaczenia tym, którzy zwrócą się do Niego z pokorą i skruchą.
Ten psalm jest więc przestrogą dla wszystkich, którzy łamią przykazania Boże i gardzą Jego słowem. Jest też wezwaniem do nawrócenia i powrotu na Bożą drogę, aby uniknąć konsekwencji grzechu i doświadczyć Bożego zbawienia. Bóg, który jest sprawiedliwy, ale także pełen miłosierdzia, czeka na nawrócenie i skruchę każdego z nas, gotowy do wybaczenia i przywrócenia do wspólnoty z Nim zawsze, gdy ze swoim grzechem przyjdziemy do Niego.

Komentarz do Ewangelii

Jezus zaprasza do bardzo konkretnej i wymagającej relacji z Nim. Pokazuje warunki naśladowania Go oraz priorytety, które mają być ważne dla Jego uczniów. Poprzez dialogi z uczonym w Piśmie oraz jednym z uczniów Jezus wyraża głęboką prawdę dotyczącą konieczności całkowitego oddania się Jemu. Z tych rozmów jednoznacznie wynika, że za Jezusem nie da się iść połowicznie, w wolnym czasie lub wtedy, gdy nic ciekawszego nie ma się do zrobienia.
W rozmowie z uczonym w Piśmie, który ochoczo ofiarował się pójść za Nim, Jezus używa obrazowego języka, aby wskazać na to, że naśladowanie Go wymaga całkowitego poświęcenia i braku ziemskich przywiązań. Syn Człowieczy, czyli Jezus, nie posiadał miejsca, gdzie mógłby położyć swoją głowę, co symbolizuje rezygnację z ziemskich dóbr i komfortu w służbie dla królestwa Bożego.
W odpowiedzi na prośbę innego ucznia, który chciał najpierw pogrzebać swojego ojca, Jezus nakazuje mu pójść za Nim i zostawić umarłym grzebanie ich umarłych. To wyraźne wezwanie do priorytetowego traktowania Ewangelii i posłuszeństwa wobec Jezusa, nawet kosztem tradycyjnych obowiązków rodzinnych.
Widzimy więc, że naśladowanie Jezusa wymaga całkowitego oddania i rezygnacji z ziemskich dóbr oraz priorytetowego traktowania Bożego Królestwa. Jezus stawia wysokie wymagania przed swoimi uczniami, aby ci zrozumieli, że służba Jemu powinna być najwyższym priorytetem w ich życiu. To wezwanie do konsekwentnego podążania za Jezusem, nawet jeśli wymaga to rezygnacji z innych dziedzin życia czy przyziemnych obowiązków.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

(Ps 95 (94), 8a. 7d)
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Módlmy się.

(Ps 50 (49), 16b-17)
Zrozumcie prawdę, wy, niepomni Boga