Ewangelia na każdy dzień (09.07)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 6, 1-8)
W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: "Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały". Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I powiedziałem: "Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów!" Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który szczypcami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: "Oto dotknęło to twoich warg, twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech". I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: "Oto ja, poślij mnie!"

Psalm:

(Ps 93 (92), 1. 2 i 5)
REFREN: Pan Bóg króluje, pełen majestatu

Pan króluje, oblókł się w majestat,
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził,
że się nie zachwieje.

Twój tron niewzruszony na wieki,
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary;
Twojemu domowi świętość przystoi
po wszystkie dni, o Panie.

Aklamacja (1 P 4, 14)
Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch Boży na was spoczywa

Ewangelia:

 (Mt 10, 24-33)
Jezus powiedział do swoich apostołów: "Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników. Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Imię proroka Izajszasza oznacza „Jahwe zbawia”, a fragment z dzisiejszej liturgii jest początkiem księgi Emmanuela, a więc zapowiedzi postaci, której imię oznacza „Bóg z nami”. Bóg jest wszechmocny i pełen niezgłębionego majestatu. Ten, kto ujrzy Jego oblicze (jak napisano w Starym Testamencie), niechybnie umrze. A jednak staje się bliski człowiekowi, jest z nami. Ten kontrast pomiędzy wielkością i dziecięctwem, przepaść pomiędzy wszechmocą a kruchością, może być pokonany tylko przez miłość.
W wizji Izajasza świętość Boga jest mocno wyeksponowana i wymagająca od człowieka oczyszczenia. Jest to oczyszczenie przez żarzący się węgiel z ołtarza. Tylko ogień, który spala, ale nie niszczy, może zgładzić nasz grzech. Anioł dotyka ust Izajasza, ponieważ ma z mocą ognia głosić Słowo Boga. Jest jednak posłany w wolności. Pomimo władzy Bóg nie rozkazuje, ale pyta: „kto by Nam poszedł?”, kto chce głosić i świadczyć o świętości Boga, by Jego lud trwał w wierności? Bóg pragnie, byśmy zbliżając się do Jego świętości poprzez sakramenty, byli oczyszczani, w wolności a nie ze strachu przed boską władzą głosili Jego Słowo, które otrzymujemy z ołtarza. Przedziwne, że ani żadna świątynia, ani cały świat nie są w stanie objąć boskiego majestatu, a człowiek może się zjednoczyć z bezgraniczną Miłością. Wielokrotnie czytamy, rozważamy historię słabych ludzi, którzy pomimo swej duchowej nędzy ufali Bogu, stając się dzięki łasce tytanami wiary. Wystarczy wspomnieć Abrahama, Mojżesza, czy Ozeasza. To nie jest jakaś banalna czy zmyślona historia. Słowo Boże to historia mojego życia. Czy nie spotykam Boga w mojej codzienności? Czy nie daje mi dowodów swej obecności i świętości? Czy nie obdarza łaską oczyszczenia i bliskości? A ja czy nie składam ofiar bożkom? Czy nie wracam ze skruszonym sercem? Czy nie przyjmuję oczyszczenia i w wolności nie głoszę słowa? Biblia jest moją „biografią”, jest moim darem i moją mapą życia.

Komentarz do psalmu

Psalm jest w pewnym sensie kontynuacją wizji proroka, gdyż mówi nam o majestacie Najwyższego. Jest on hymnem na cześć Jahwe - Króla. Pamiętamy tragiczny moment w historii Izraela, kiedy lud, odrzucając Boga, zmusił Samuela do namaszczenia człowieka na króla tak jak robiły to inne narody. Tron Jahwe zamienili na tron zwykłego, ziemskiego króla, który ostatecznie odwrócił się od Jahwe. Najistotniejsza w życiu duchowym jest właściwa hierarchia: jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, wtedy wszystko inne jest na właściwym miejscu.

Komentarz do Ewangelii

Także fragment Ewangelii według Świętego Mateusza przypadający na dziś mówi o właściwej hierarchii w życiu. Uczeń nie przewyższa nauczyciela, a tym bardziej stworzenie nie przewyższa swojego Stwórcy. Niestety, wielu z nas daje się złapać w tę samą pułapkę pychy co pierwsi ludzie. Jezus w tej perykopie zachęca do męstwa w ucisku, który jest pewny. Synowie Światła zawsze będą narażeni na nienawiść i walkę z synami ciemności. Nie chodzi tu o konkretnych ludzi, ale o drogi, które proponuje nam najbardziej pogrążony w ciemności – szatan. Przyznanie się do Jezusa pośród tych, którzy Go odrzucają, jest dowodem mieszkającej w nas Bożej mądrości. Sami z siebie nie możemy nic dobrego uczynić, jeśli jednak trwamy w nauce Jezusa, wtedy jesteśmy w stanie wytrwać

Komentarze zostały przygotowane przez Monikę Aleksandrowicz

źródło: mateusz.pl

 (1 P 4, 14)
Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch Boży na was spoczywa

Módlmy się.

(Mt 10, 24-33)
Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie".

Red.