Ewangelia na każdy dzień (09.06)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 6,1-4.8)
W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: "Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały". Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: "Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?" Odpowiedziałem: "Oto ja, poślij mnie!"

Psalm:

(Ps 23 (22),2-3.5.6)
REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego

Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoje imię.

Stół dla mnie zastawiasz
Na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
Kielich mój pełny po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

Aklamacja (Ez 36,25a26a)
Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza.

Ewangelia:

 (J 17,1-2.9.14-26)
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: "Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Jezus Chrystus dobrowolnie bez żadnego przymusu przyjął cielesną naturę, która tak mocno podlega cierpieniu. Taka jest droga zbawienia dla każdego człowieka, które dokonało się przez cierpienie Jezusa w ludzkiej naturze. Taka ofiara była potrzebna, aby droga zbawienia dla człowieka została wytyczona, ale i dlatego, aby człowiek mógł odzyskać godność w doczesności, która została utracona.
Nasza godność jest w Jezusie Chrystusie ze względu na Jego miłość, która objawiała się i objawia. Nie ma innej godności dla ludzkiej natury.
Ten, który był i który jest najściślej zjednoczony z Bogiem Ojcem, Syn - Jezus Chrystus, wyniósł do Niebiańskiej Chwały tę naszą ludzką naturę.
I to jest jedyny powód, dla, którego możemy odkryć nasze braterstwo w doczesności. Nasze braterstwo objawia się w uczestnictwie w Ofierze Jezusa Chrystusa - Najwyższego i Wiecznego Kapłana.
Zechcieć podjąć się wysiłku, by w tej Ofierze uczestniczyć. To cała filozofia życia wiarą. Uczestniczyć w sposób pełny w Liturgii, w której Ofiara Jezusa staje się obecna.
By uświęcać siebie i swoją pracę, swoje czyny, swoje słowa, nie ma innej drogi jak właśnie przez stałe zanurzanie się w Bożej Obecności.
On Jest. Jego Imię - Jestem. Staje się obecny, bo chce. Czy ja zdobędę się na ten krok, by z Nim być?

Komentarz do psalmu

„Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego”.
Wejść w życie bez lęku, to doświadczyć żywej obecności Chrystusa jako Dobrego Pasterza, który opiekuje się, który czuwa, który prowadzi w miejsca bezpieczne i pełne obfitości.
Wejść w życie bez lęku, to doświadczyć opieki Chrystusa nawet wobec trudów, gdy żyje się wśród wrogów.
Wejść w życie bez lęku, to wejść w wysiłek bycia dobrym człowiekiem w codzienności, nie z powodu chwały w doczesności, ale z powodu wieczności.

Komentarz do Ewangelii

Modlitwa Jezusa za swoich uczniów. Modlitwa Wielkiej Miłości Chrystusa do swoich uczniów.
Miłość największa jest, jeśli ktoś życie swoje poświęca dla drugiego. Taka jest miłość Chrystusa. Jezus także wprost mówi, że wszystko przekazał, że wszystko jest objawione w Nim, w Jego życiu.
Jeśli jako uczeń chcę tego doświadczać, potrzeba życia w prawdzie. Prawdzie o sobie samym, prawdzie o świecie, w którym jestem, prawdzie o zajęciach, których się podejmuję.
Życie w prawdzie, w najmniejszych drobnych aspektach, objawia chwałę Bożą. I mogę mieć w tym udział, jeśli tylko zechcę.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Izaaka Kusiona OFM

źródło: mateusz.pl

 (Ez 36,25a26a)
Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza.

Módlmy się.

 Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe

Red.