Ewangelia na każdy dzień (09.01)

Pierwsze czytanie:

 (Hbr 1, 1-6)
Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się większy od aniołów, o ile odziedziczył dostojniejsze od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział Bóg kiedykolwiek: "Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem"? I znowu: "Ja będę Mu ojcem, a on będzie Mi Synem"? A skoro ponownie wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: "Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży".

Psalm:

(Ps 97 (96), 1-2. 6 i 7c. i 9)
REFREN: Hołd Mu oddajcie, wszyscy aniołowie

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Wszystkie bóstwa hołd Mu oddają.
Ponad całą ziemią Ty jesteś wywyższony
i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.

Aklamacja (Mk 1, 15)
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Ewangelia:

(Mk 1, 14-20)
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!" Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: "Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi". A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim. Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni, zostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Rozpoczynamy dzisiaj okres zwykły w ciągu roku liturgicznego. Na samym początku rozważamy List do Hebrajczyków, który wprowadza nas w tajemnicę Chrystusa i Kościoła. Tak niedawno świętowaliśmy uroczystość Bożego Narodzenia, tajemnicę Wcielenia Jezusa i stania się człowiekiem. List do Hebrajczyków pragnie na nowo nas wprowadzić w te tajemnice naszego zbawienia, łącząc zapowiedzi Starego Testamentu i ich wypełnienie w Nowym Testamencie, w Ewangelii Jezusa Chrystusa.
Autor Listu przypomina nam Boże obietnice, jak to Bóg przez usta Proroków zapowiadał przyjście Mesjasza. Ta tajemnica zostaje pogłębiona nie tylko przez wkroczenie na świat Mesjasza, ale nadto jest objawieniem Syna Bożego, który istnieje z Ojcem w wieczności i wchodzi w ludzki czas i historię. W Nim widzimy odblask chwały Ojca, Jego dobroci i miłosierdzia. To w Synu Bóg stworzył wszechświat i słowem swej potęgi go podtrzymuje.
Jednak, jak zaznacza Autor Listu, od dzieła stworzenia świata o wiele cudowniejsze jest dzieło odkupienia człowieka. Syn Boży przynosi nam dar oczyszczenia z grzechów i otwiera drogę do Ojca, zasiada po prawicy Ojca i odbiera uwielbienie aniołów, całego stworzonego świata, zarówno duchowego jak i materialnego. Ta perspektywa uwolnienia nas od grzechów w Jezusie jest drogą naszej codzienności, początkiem naszej osobistej adoracji Syna Bożego, aby uczestniczyć w Jego chwale.
Zatrzymaj się dzisiaj nad tą wielką Tajemnicą twojego odkupienia i podziękuj Bogu za nią w chwili adoracji i uwielbienia.

Komentarz do psalmu

Psalm 97 wprowadza nas w uniwersalną prawdę, że Bóg jest Królem i Sędzią świata. Fakt ten powinien wzbudzić radość całego stworzenia. To Bóg jedynie dokonuje sprawiedliwego sądu nad światem. Tę Bożą sprawiedliwość głosi Jezus i On sam stał się Sprawiedliwością. Kiedyś Bóg objawiał się w obłoku, ciemności i ogniu, teraz objawił się w Jezusie Chrystusie. Psalm wzywa nas do oddawania hołdu Bogu za Jego dzieła dobroci i miłosierdzia.

Komentarz do Ewangelii

Jezus głosi Ewangelię Bożą. Ewangelia jest o Jezusie jako Mesjaszu i Synu Bożym, a zarazem to Jezus jest Ewangelią, Dobrą Nowiną, który obwieszcza światu miłość Boga Ojca. Czas już się wypełnił, to znaczy osiągnął swoją pełnię w objawieniu się Jezusa na ziemi. My rozumiemy czas cyklicznie, że zmieniają się pory roku, nastaje dzień i noc. Czas nam ucieka i kończy się. Pismo Święte ukazuje czas jako wypełnienie, ukończenie misji, osiągnięcie celu. Tą metą naszego życia jest bezpieczne ukończenie czasu ziemskiego w Jezusie, aby osiągnąć cel naszego życia – zbawienie duszy. Królestwo Boże objawiło się w Chrystusie w łasce przebaczenia i uwolnienia od jarzma grzechu. Nawrócenie to przyjęcie orędzia Bożego i wiara w Ewangelię – słowa Boga w Jezusie Chrystusie, którego Bóg Ojciec posłał na świat dla naszego zbawienia. W tej misji Bóg potrzebuje uczniów i świadków, dlatego wybiera, powołuje i potrzebuje każdego z nas, abyśmy podążali za Nim i w Jego Imieniu doszli do mety/celu naszego zbawienia i odkupienia.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

Módlmy się.

(Mk 1, 14-20)
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!"

Red.