Ewangelia na każdy dzień (07.03)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 1, 10. 16-20)
Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory! "Obmyjcie się i oczyśćcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać. Ale jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi". Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.

Psalm:

(Ps 50 (49), 8-9. 16b-17. 21 i 23)
REFREN: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

"Nie oskarżam cię za twoje ofiary,
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.
Nie przyjmę cielca z twego domu
ani kozłów ze stad twoich".

"Czemu wymieniasz moje przykazania
i na ustach masz moje przymierze?
Ty, co nienawidzisz karności,
a słowa moje odrzuciłeś za siebie?"

"Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć?
Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie?
Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.
Kto składa dziękczynną ofiarę, ten cześć Mi oddaje,
a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie".

Aklamacja (Ez 18, 31ac)
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.

Ewangelia:

(Mt 23, 1-12)
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: "Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Bóg słowami proroka Izajasza wytrwale wzywa nas do szczerego nawrócenia! Jego początkiem jest słuchanie słowa Pańskiego, które zachęca nas do czynienia dobra. Bóg, jak dobry pedagog, mówi: Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Zwróćmy uwagę na to, że choć biorąc pod uwagę słabość ludzką, obiecuje „zażywanie dóbr ziemskich”, to zależy Mu na czymś znacznie większym: chce abyśmy mieli życie, aby „miecz nas nie wytępił”, aby Jerozolima nie podzieliła losów Sodomy i Gomory. Z historii wiemy, że jednak Jerozolima została zniszczona jak wspomniane miasta symbolizujące upadek moralny. Jest to symbol skutków ludzkiej nieprawości, odchodzenia od Boga, który jest troskliwy, cierpliwy, łaskawy, ale i – mówiąc po ludzku – zazdrosny o każdego człowieka i o czas, który ten poświęca na modlitwę i pielęgnowanie relacji z Najwyższym. Każde nasze odejście od Boga sprawia Mu wielki ból i rozczarowanie. Czy jednak Pan porzuca człowieka i go ostatecznie potępia? Żadną miarą!
Bóg daje nam wielką obietnicę Jego miłosierdzia: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. Czy nasze nawrócenie jest tak trudne wobec wspaniałej obietnicy Boga?

Komentarz do psalmu

Psalmista rozpoczyna słowami o składanych Bogu ofiarach, które często stają w sprzeczności z jakością życia ofiarodawców. Zwróćmy jednak uwagę na słowa: Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje. Bóg przyjmuje wszelkie ofiary, ale najbardziej miłe jest Mu dziękczynienie. Dlaczego właśnie ono? Otóż modlitwa dziękczynienia i uwielbienia jest bezinteresowna! Zwracamy się wtedy do Pana nie z powodu, że czegoś potrzebujemy, ale dlatego, że wychwalamy wszystkie Jego przymioty, które wpływają na naszą szczerą relację z Panem i Zbawicielem. Niechaj modlitwa uwielbienia towarzyszy nam jak najczęściej w codziennym życiu.

Komentarz do Ewangelii

Zazwyczaj interpretujemy tę perykopę jako Jezusowe wezwanie do pokory i odrzucenie powierzchownych uczynków faryzeuszy, którzy nakładają wielkie ciężary na wierzących, podczas gdy sami pysznią się swoją pozycją. Katedra Mojżesza to szczególne miejsce w synagodze, gdzie zasiadali przywódcy religijni i było ono metaforycznie określane jako miejsce Mojżesza lub jako tron Tory. Miało symbolizować sukcesję nauczycieli Prawa na przestrzeni wieków. Midrasz Rabba do Księgi Wyjścia 43,4 podaje, że uczyniono dla Mojżesza katedrę jak dla adwokatów, na której się siedzi, a wygląda się na stojącego. Faryzeusze z pewnością nie tylko rozszerzali filakterie i wydłużali frędzle u krańców szaty zwanej cicijot, ale i chętnie zasiadali na tej katedrze, bo to dodawało im przepychu i uwypuklało znaczenie ich pozycji.
Jezus, zwracając się do słuchających Go tłumów, nie tylko odrzuca taką faryzejską postawę, ale przede wszystkim wskazuje na nowy porządek: dotychczasową władzę kapłanów i uczonych w Piśmie przekazuje uczniom i apostołom. Jednakże w tym nowym porządku – w przeciwności do faryzeuszy – ma panować zasada: Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony. Pamiętajmy zwłaszcza w czasie Wielkiego Postu, że zasada ta nadal obowiązuje wszystkich chrześcijan.

Komentarze zostały przygotowane przez dr Andrzeja Kosińskiego

źródło: mateusz.pl

(Ez 18, 31ac)
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.

Módlmy się.

 (Mt 23, 1-12)
"Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony".

Red.