Ewangelia na każdy dzień (04.05)

Pierwsze czytanie:

 (Dz 8, 1b-8)
Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem. A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia. Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z wielkim krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka radość zapanowała w tym mieście.

Psalm:

(Ps 66 (65), 1b-3a. 4-5. 6-7a)
REFREN: Niech cała ziemia chwali swego Boga

Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie,
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu chwalebną oddajcie.
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!

Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie,
niech Twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga:
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!

Morze na suchy ląd zamienił,
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy!
Jego potęga włada na wieki.

Aklamacja (J 6, 40)
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Ewangelia:

 (J 6, 35-40)
Jezus powiedział do ludu: „Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby czynić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Tocząca się od ośmiu lat wojna na Ukrainie, która na początku roku przybrała radykalne formy, spowodowała ogromną falę uchodźców i wyzwoliła równie potężną spontaniczną pomoc humanitarną. Powoli opadają emocje i może warto zastanowić się nad innymi formami pomocy.
Filip to jeden z grona siedmiu diakonów, wybranych przez Apostołów do posługi przy rozdawaniu posiłków ubogim wdowom. Kandydaci musieli należeć do grona uczniów, mieć pozytywną opinię we wspólnocie oraz „być pełni Ducha” i mądrości, co czyniło ich zdolnymi do podjęcia misji i upodabniało do Jezusa. Te cechy okazały się bardzo przydatne w Sebaste, stolicy Samarii, gdzie „tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił”.
Wielka liczba ukraińskich uchodźców, głównie kobiety z dziećmi, znalazła schronienie w budynkach publicznych: stadionach, halach wystawowych, a także pomieszczeniach kościelnych. Czy w obecnej sytuacji jest konieczność zapełnienia łóżkami, każdej przestrzeni? Czy trzeba organizować kościelne noclegownie? Może warto pozostawić pomieszczenia w kościołach na wspólną, ekumeniczną modlitwę z przybyszami i pomoc duchową? Na zawiązywanie relacji podczas wspólnej agapy?
Dach nad głową, kromka chleba i okrycie to minimum umożliwiające każdemu człowiekowi przetrwanie. Ale to siła ducha karmiona wiarą, nadzieją i miłością Boga pozwala przezwyciężać życiowe dramaty.

Komentarz do psalmu

Psalm 66 można uznać za powstały wkrótce po powrocie z niewoli babilońskiej. Jest wybuchem radości, jaka ogarnęła Izraela po zdobyciu Babilonu przez króla perskiego Cyrusa.
Nawiązuje do cudu przejścia przez Morze Czerwone podczas ucieczki z Egiptu i opieki podczas wędrówki przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Psalmista wzywa narody do błogosławienia Jahwe, aby wszyscy usłyszeli o Jego mocy i Jego wielkich dziełach.

Komentarz do Ewangelii

Dzisiejszy świat potrzebuje konkretnych, namacalnych, materialnych dowodów troski o drugiego człowieka. Pomoc, która ogranicza się do zorganizowania wygodnych i estetycznych warunków, nie wystarczy. Doskonale zaprojektowane wnętrze może stać się miejscem nie do życia nawet dla człowieka utrudzonego ucieczką z ogarniętego wojną kraju. Do wyciągnięcia pomocnej dłoni nie potrzeba zbyt długich i specjalnych przygotowań. Ubrudzone ręce wystarczy wytrzeć w fartuch, przestawić wazonik, by zmieściło się dodatkowe nakrycie dla gościa. Trochę się przesunąć nawet we własnym domu.
Jezus został posłany, by przez Jego dzieło zbawcze każdy człowiek mógł wrócić do Boga. Jedynie komunia z Bogiem czyni człowieka w pełni szczęśliwym. Zostaliśmy posłani, by naśladować Jezusa, tzn. przekazywać Bożą miłość. Nie potrzeba do tego obficie zastawionego stołu. Często wystarczy kromka chleba i woda. To, co niezbędne i konieczne, to życzliwość i szczere zainteresowanie losem bliźniego.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

  (J 6, 40)
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Módlmy się.

 (J 6, 40)
Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne. Amen

Red.